Facebook သုံးစြဲသူမ်ားအေနနဲ႔ လူမႈေရးမီဒီယာမွာတင္တဲ့ post ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သတိထားသင့္ပါတယ္။ Facebook post တစ္ခုေၾကာင့္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ ခိုးယူခံရျခင္းမွ အလုပ္ျပဳတ္တဲ့အထိ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုက္ဘာ လုံၿခဳံေရးကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ေတြက လႈမႈေရးမီဒီယာ သုံးစြဲသူေတြ အေနနဲ႔ privacy setting အနည္းငယ္သာ အသုံးျပဳေနၾကတာကို သတိေပးထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လႈမႈေရးမီဒီယာ သုံးစြဲသူေတြ သတိျပဳႏိုင္ဖို႔ Facebook မွာလုံးဝ မတင္သင့့္တဲ့ အခ်က္ ၁၀ ခ်က္ကို ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပသြားပါမယ္။
ဒီအခ်က္ေတြက Facebook သုံးစြဲသူနဲ႔ ၎တို႔ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္မွာပါ။
(၁၀) အိမ္အျပင္ထြက္မည့္ အေၾကာင္း
Facebook သုံးစြဲသူေတြဟာ အားလပ္ရက္ ခရီးထြက္ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ ညဘက္ အျပင္ထြက္ျခင္းစတဲ့ အိမ္ကေန အျပင္ထြက္မယ့္အခ်ိန္ကို လူေတြသိေစမယ့္ post မ်ိဳး မတင္သင့္ေၾကာင္း Huffington Post က ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ Facebook က သင္ဘယ္မွာ ရွိေနတယ္ဆိုတာ လူေတြကိုအသိေပးဖို႔ Facebook Places feature ေထာက္ပံ့မႈ ေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သင့္အေနနဲ႔ လူေတြကို သင္ဘယ္မွာဆိုတာ အသိေပးဖို႔ သတိထားသင့္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သင့္ရဲ႕ friend list ထဲမွာ မယုံၾကည္ရတဲ့ လူေတြ ပါဝင္လာႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာဆိုရရင္ သင္က Facebook ေပၚမွာ ခ်စ္သူနဲ႔ ဒီည ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္မယ္ဆိုတာ တင္လိုက္တဲ့အခါ သင္အိမ္မွာ နာရီအနည္းငယ္ခန္႔ မရွိတဲ့အေၾကာင္းကို သူခိုးေတြက သိသြားမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္အတုိင္းအတာက သင့္အိမ္ကုိ ေကာင္းေကာင္း ေဖာက္ထြင္းႏိုင္ပါတယ္။
(၉) ဖုန္းနံပါတ္
Facebook profile ဒါမွမဟုတ္ သုံးစြဲသူရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္တင္ထားဟာ လုံၿခဳံမႈမရွိပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္က မိတ္ေဆြမ်ားရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ကို Facebook group မ်ားမွာ ရွာေဖြႏိုင္တဲ့ developer တြမ္စေကာ့ရဲ႕ “Evil” app နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးကို Huffington Post က ေဖာ္ျပဖူးပါတယ္။ အဲဒီ app နဲ႔ ရွာေဖြရာမွ ရလာတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို လူအမ်ား ျမင္ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ ေနရာမွာ ေဖာ္ျပေပးပါတယ္။ “Evil” ဟာ သင့္ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကို ရယူႏိုင္တဲ့ app တစ္မ်ိဳးပါ။ ဒါ့အျပင္ ေစ်းကြက္ရွာေဖြေရးကုိ ခုတုံးလုပ္ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ အမ်ားျပည္သူ ဖုန္းလမ္းညႊန္မ်ား အသုံးျပဳၿပီး ဖုန္းနံပါတ္မ်ားကို ရယူေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္အေနနဲ႔ “ကၽြန္ေတာ့္ ဖုန္းေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ျပန္ပုိ႔ေပးၾကပါ” ဆိုၿပီး ေရးထားတဲ့ post ေတြ မတင္သင့္ပါဘူး။
(၈) ဖြင့္ဟဝန္ခံခ်က္
Facebook မွာ တစ္ကိုယ္ေရ အခ်က္အလက္ေတြကို မေဖာ္ျပတာက အေကာင္းဆုံးပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီအခ်က္အလက္ေတြကို တရားတေဘာင္ ရင္ဆိုင္ရာမွာ သက္ေသအျဖစ္ အသုံးျပဳႏိုင္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သင့္အေနနဲ႔ သူေဌးကို ဘယ္ေလာက္မုန္းတီးတဲ့ အေၾကာင္း ဒါမွမဟုတ္ အဆင္ျခင္မဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ ဒါမွမဟုတ္ ဥပေဒျပင္ပ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ေနတဲ့ ပုံေတြတင္မယ္ဆုိရင္ အေသအခ်ာ ျပန္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။
(၇) ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မႈ
သင့္ရဲ႕ Facebook profile မွာတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ လူအမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္မႈေတြကို ေဖာ္ျပဖုိ႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ လုံၿခဳံေရးကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ အန္ဒီအိုေဒၚနယ္က ေျပာပါတယ္။ တစ္ကုိယ္ေရ တစ္ကာယသမား တစ္ေယာက္ျဖစ္သူက သူတစ္ပါးကို လိုက္လံေႏွာက္ယွက္တတ္သူေတြကို နားလည္မႈလြဲမွားၿပီး စကားစတင္ေျပာလာေအာင္ အခြင့္အေရးေပးရာ က်ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သင္ဟာ တစ္ကိုယ္ေရသမား ျဖစ္တဲ့အတြက္ အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲရွိတာကို လူေတြကို သိေစပါတယ္။ သင့္အေနနဲ႔ လုံၿခဳံမႈကို အေလးထားတယ္ဆိုရင္ relationship status ကို မျဖည့္တာ အေကာင္းဆုံးပါ။
(၆) ေမြးဖြားသည့္ ေန႔ႏွင့္ေနရာ
Facebook သုံးစြဲသူေတြဟာ ၎တို႔ ေမြးတဲ့ေန႔နဲ႔ ေနရာကုိ မတင္သင့္ဘူးလို႔ CBS News ကေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ သင့္ရဲ႕ေမြးေန႔ကို ၾကည့္ၿပီး လူမႈလုံၿခဳံေရး ကိန္းဂဏန္းကို အျပည့္အဝမဟုတ္ေတာင္မွ အမ်ားစုကို ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ ခိုးယူသူေတြက တိတိက်က် ခန္႔မွန္းမိပါတယ္။
(၅) လက္ရွိတည္ေနရာ
လူအမ်ားစုဟာ အၿမဲတေစ သူတို႔သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ ေနရာေတြကို သူငယ္ခ်င္းေတြ သိရွိေစဖို႔အတြက္ Facebook မွာ ေဖာ္ျပေလ့ရွိတယ္။ ဒါဟာ Facebook မွာပါဝင္တဲ့ ေပ်ာ္စရာ feature တစ္ခုပါ။ ဒါေပမယ့္ သင္အျပင္ ေရာက္ေနတာကို အိမ္ေဖာက္ထြင္းမယ့္ သူေတြသိသြားႏိုင္ပါတယ္။
(၄) မသင့္ေတာ္သည့္ ဓာတ္ပုံမ်ား
ကုမၸဏီဝန္ထမ္းအမ်ားစုက သူတို႔နဲ႔ ရာထူးတစ္ခုအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မယ့္သူေတြရဲ႕ Facebook profile မ်ားကို ၾကည့္႐ႈတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သင့္အေနနဲ႔ Facebook ေပၚမွာ ျပစ္မႈမကင္းတဲ့ ဓာတ္ပုံေတြကို မတင္သင့္ပါဘူး။
(၃) Password
လူေတြဟာ Facebook ေပၚမွာ password ေတြေဝမွ်တတ္ၾကေလ့ရွိတာကို မယုံႏိုင္ေအာင္ ေတြ႕ရပါတယ္။ Facebook မွာ မေဝမွ်ဖုိ႔ နံပါတ္တစ္အျဖစ္ စာရင္းသြင္းထားတာက password ေတြေဝမွ်တဲ့ ကိစၥပါ။ သင္အယုံၾကည္ရဆုံးသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ password ေဝမွ်တာလည္း အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ Password ေၾကာင့္ သင္တို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆက္ဆံေရးကို ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာဆိုရရင္ သင့္ရဲ႕ Facebook password ကို ခ်စ္သူကို ေပးထားတယ္။ သင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လမ္းခြဲလိုက္ၾကတဲ့အခါ သင္မႏွစ္သက္သူ တစ္ေယာက္က သင့္ရဲ႕ အခ်က္အလက္နဲ႔ account ကို အသုံးျပဳႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေရာက္ ေနတာကို ျမင္ေတြ႕လာမွာပါ။
(၂) အိမ္လိပ္စာ
လူေပါင္း ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက လူမႈေရးမီဒီယာ ဝက္ဘ္ဆုိက္မွာ အိမ္လိပ္စာေတြ ေဖာ္ျပထားေလ့ရွိတယ္လို႔ CBS သတင္းဌာနက တင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ အဲဒီ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းထဲက ၆၅ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ privacy setting မ်ားနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို သူစိမ္းေတြ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈတာ ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ ရာခိုင္ႏႈန္း ၆၀ ရွိတဲ့ လူမ်ားက သူတို႔ friend list ထဲကလူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို မယုံၾကည္ရတဲ့သူေတြျဖစ္ၿပီး သူတိုု႔နဲ႔ သိ႐ုံသာသိတဲ့ သူေတြလို႔ ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ ပိုနီမြန္တကၠသိုလ္က ျပဳလုပ္တဲ့ စစ္တမ္းအရ လူမႈေရးမီဒီယာ သုံးစြဲသူေတြဟာ မသုံးစြဲသူေတြထက္ ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ ခုိးယူခံရႏိုင္တယ္လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
(၁) ကေလးပုံမ်ား tag ျပဳလုပ္ျခင္း
မိဘအမ်ားစုက သူတို႔ကေလးေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူၾကပါတယ္။ ကေလးရဲ႕ပုံကို မိတ္ေဆြေတြကို ျပတာ သဘာဝက်ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တစ္ခုသတိျပဳသင့္တာက လူမႈေရးမီဒီယာေပၚမွာ လူေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ သင့္ရဲ႕ကေလးကို ကာကြယ္လိုရင္ profile ကို တင္းက်ပ္မထားဘူးဆိုရင္ ကေလးရဲ႕ပုံကို တင္ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ tag မျပဳလုပ္တာ အေကာင္းဆုံးပါဆုိၿပီး How Stuff Works က အႀကံေပးထားပါတယ္။ အြန္လိုင္းမုဆိုးေတြက အင္တာနက္အသုံးျပဳၿပီး ကေလးကုိရွာေဖြ ေႏွာင့္ယွက္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြအေနနဲ႔ Facebook ေပၚမွာ ကေလးရဲ႕ဓာတ္ပုံကို ေဝမွ်ရင္ သတိထားသင့္ပါတယ္။ အလုံၿခဳံဆုံးနည္းလမ္းကေတာ့ သင္အေနနဲ႔ မိသားစုဓာတ္ပုံေတြ ေဝမွ်ခ်င္ရင္ profile ကို ကန္႔သတ္မႈ ျပဳလုပ္ထားသင့္ပါတယ္။
Ref: TheRichest
http://internetjournal.media/article/4333
Tuesday, October 20, 2015
ဇနီးမယားကို ကိုယ္ခ်င္းစာ
ကြ်န္ေတာ္မနက္က အိမ္ကထြက္လာေတာ့
ဒီေန႔ေတာ့ ဝယ္စရာဘာမွမရွိေလာက္ပါဘူးဆိုျပီး ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကေငြကို စစ္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။
တစ္ေန႔လံုး သာမာန္အေသးအဖြဲေလာက္သာသံုးရင္း တကယ္လဲၾကီးၾကီးမားမားမရွိခဲ့ပါဘူး။
ညေနအိမ္ျပန္ခါနီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့အလုပ္ထဲကို မထင္မွတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ့မိတ္ေဆြေတြေရာက္လာတယ္ဗ်ာ
ေသခ်ာျပီ အဲ့ဒါေငြကုန္ေပါက္ဘဲ။
ဒီလိုညေနမွာ သူတို႔ေရာက္လာရင္ ဆိုင္တစ္ခုခုကိုသြားျပီး စားၾကေသာက္ၾကျပီးမွ အိမ္ျပန္တာထံုးစံပါဘဲ
ကြ်န္ေတာ္က ခ်မ္းသာျပည့္စံုတဲ့သူေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ရင္နွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာ ဘယ္ေတာ့မွေအာက္က်မခံဘူး။
ကြ်န္ေတာ္က ေသာက္တတ္စားတတ္တဲ့သူ သိပ္မဟုတ္ေပမယ့္
ပိုက္ဆံရွင္းရင္ ကိုယ္သာရွင္းလိုက္ရမွဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုကိုေရာက္ျပီး
စားၾကေသာက္ၾကရင္း ကုန္က်မယ့္အတိုင္းအတာကို ကြ်န္ေတာ္ခန္႔မွန္းၾကည့္လိုက္တယ္။
အာပါးးး ဒီေန႔ေတာ့ မနဲဘူးရွင္းရမယ္။
ခန္႔မွန္း တစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ေတာ့က်မယ္လို႔ထင္တယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့အိပ္ထဲကေငြကို မသိမသာလွမ္းစစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
ေငြနွစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္
ကြ်န္ေတာ္ျပံဳးလိုက္မိတယ္
ဘယ္အခ်ိန္က မိန္းမလုပ္သူက ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကို ေငြထပ္ျဖည့္ေပးထားလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္မွမသိခဲ့တာ
အခုသိရေတာ့မွ မိန္းမလုပ္သူရဲ႕ဂရုစိုက္မူကို စိတ္ထဲကေက်းဇူးတင္မိလိုက္တယ္
စိတ္ထဲမွာအရမ္းကိုေပါ့ပါးသြားျပီး
လုပ္ေလဗ်ာ ထပ္မွာအံုးေလ ေတာ္ၾကာေရခ်ိန္မကိုက္ဘဲေနအံုးမယ္ဟု
ဒကာခံတဲ့သူတို႔ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း စိတ္ၾကိဳက္ထပ္မွာခိုင္းလိုက္ေတာ့ ဝိုင္းကပိုျပီးဆိုေျပသြားတယ္
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ဆံုး ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့အခ်္ိန္မွာေတာ့
တစ္သိန္းေက်ာ္ရွင္းလိုက္ရပါတယ္
ဒါနဲ႔ဘဲ ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္ဗ်ာ
အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမလုပ္သူကို အိမ္ေပါက္ဝမွာတန္းျပီးေတြ႔လိုက္ရတယ္
မိန္းမအနားကို ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ
မိန္းမလုပ္သူက စကားအရင္စေျပာတယ္
ေယာက်ၤားဒီေန႔ ပင္ပန္းလာလားေတာ့မသိဘူး
ျဖစ္နိုင္ရင္ မိန္းမကိုသေျပကုန္း ညေနေစ်းကိုလိုက္ပို႔ပါလား
ီဒီေန႔အိမ္မွာ အေမတို႔ေတြေရာက္ေနတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဟင္းခ်က္စရာေလးေတြထပ္ဝယ္ခ်င္လို႔ဟုေျပာေလသည္
ေအာ္ အေမတို႔ေရာက္ေနတာလား အင္းပါကြာ သြားတာေပါ့ဟုဆိုကာ အိမ္ကိုအလည္လာေသာ အေမတို႔ကို ခရီးဦးၾကိဳစကားေျပာျပီး မိန္းမနဲ႔အတူေစ်းကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္က မိန္းမနဲ႔အတူ ေစ်းဝယ္ထြက္ခဲတဲ့သူပါ
အထူးသျဖင့္ ကုန္စိမ္းတန္းတို႔ အသားငါးေစ်းတန္းတို႔ဘက္ကို ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မိန္းမနဲ႔အတူ ညေစ်းတန္းေလးမွာ ေစ်းဝယ္ဖို႔သူ႔ေဘးကေနလိုက္လာခဲ့လိုက္တယ္
ပထမဦးဆံုး ကြ်န္ေတာ့မိန္းမရဲ႕ ေစ်းဝယ္တာကို ကြ်န္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္
" ငါးၾကင္းေရႊဝါဘယ္ေစ်းလဲ
' တစ္ေထာင္ေစ်းပါသမီး
ေစ်းသည္ကျပန္ေျဖတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့မိန္းမဟာ ဘာမွမေျပာဘဲ အဲ့ဒီ့ေစ်းသည္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းေက်ာ္သြားျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေနာက္ထပ္ငါးသည္အနားေရာက္ေတာ့
" ငါးၾကင္းေရႊဝါဘယ္ေစ်းလဲ
' တစ္ေထာင္ေစ်းေရာင္းတယ္သမီး ဒါေပမယ့္
ရွစ္ရာေစ်းဘဲေပးပါ
ဒီတစ္ခါေတာ့ မိန္းမလုပ္သူက ငါးေတြကိုကိုင္ၾကည့္တယ္
ျပီးေတာ့မွ
" ရွစ္ရာေစ်းဆိုရင္ သံုးဆယ္သားေလာက္ထည့္ေပးပါ ငါးေၾကးခြံခြ်တ္ျပီး တံုးေပးေနာ္အန္တီဟု ေျပာေလသည္
မိန္မလုပ္သူရဲ႕အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာ အနဲငယ္ျပံဳးမိတယ္
ပိုက္ဆံနွစ္ရာသက္သာဖို႔ လူရႈုတ္ေနတဲ့ညေနေစ်းကို ပတ္ေနတဲ့မိန္းမကို အလကားသက္သက္အပင္ပန္းခံတယ္လို႔အေတြးနဲ႔ေပါ့
ငါးဝယ္ျပီးေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရႊက္ထပ္ဝယ္ျပန္ေတာ့ ပိုေတာင္ဆိုးေနျပန္သည္
ေငြငါးဆယ္တစ္ရာသက္သာဖို႔အတြက္ တစ္ဆိုင္ျပီးတစ္ဆိုင္ ေစ်းစစ္ျပီးဝယ္သည္
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔ လိုအပ္မယ္ထင္တာေလးေတြကို စိတ္တိုင္းက်ေစ်းစစ္ျပီး ဝယ္လို႔ျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ ေစ်းထဲကျပန္ထြက္မည္အျပဳ
ကြ်န္ေတာ့ မိန္းမဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေၾကးအိုး/ဆီခ်က္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးကိုလွမ္းေငးေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္
ဒါကိုသိလိုက္တဲ့ကြ်န္ေတာ္က
' ဘာျဖစ္လို႔လဲမိန္းမ ေၾကးအိုးေသာက္ခ်င္လို႔လား
မိန္းမေသာက္ခ်င္ရင္ သြားေသာက္ရေအာင္ေလ
" ေသာက္မေနေတာ့ပါဘူးေယာက်ၤားရယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ထမင္းစားေတာ့မွာဘဲ အပိုေတြကုန္ပါတယ္ ေနာက္မွဘဲေသာက္ေတာ့မယ္
ျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္ ေစ်းဝယ္လို႔လဲစံုေနျပီဘဲဟုဆိုကာ ေစ်းထဲမွလွည့္ထြက္လာခဲ့လိုက္တဲ့အခါ
ကြ်န္ေတာ့စိတ္ထဲလံုးဝမေကာင္းခဲ့ဘူး
ေစ်းဆြဲျခင္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲထားတဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာ က်န္လက္တစ္ဖက္ကို မိန္းမရဲ႕ပုခံုးေလးကိုဖတ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့နွစ္ေယာက္အတူ ညေစ်းတန္းေလးကိုေက်ာခိုင္းခဲ့လိုက္ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ့အေတြးထဲမွာေတာ့
ညေနအလုပ္ကအျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေသာက္စားျဖဳန္းတီးတဲ့ ေငြတစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႔
အခုညေစ်းတန္းေလးမွာ အပင္ပန္းခံျပီးေစ်းစစ္ဝယ္ေနတဲ့ မိန္းမရဲ႕အျပဳအမူေတြကို နိုင္းယွဥ္ေနမိတယ္
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔လဲ ခံစားရတယ္
ငါးဆယ္တစ္ရာကိုေတာင္ အပင္ပန္းခံျပီး ေစ့ေစ့စပ္စပ္လုပ္တတ္တဲ့မိန္းမရဲ႕ အလိုက္တစ္သိနဲ႔ ျဖည့္ေပးထားေသာ သိန္းခ်ီတဲ့ေငြကို အလြယ္တကူသံုးျဖဳန္းျပစ္မိပါလားလို႔ေပါ့
ဒီလိုအျဖစ္ေတြက အၾကိမ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရွိခဲ့ျပီဘဲ
ကြ်န္ေတာ္ဒီအေၾကာင္းေလးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့
မ်ားေသာအားျဖင့္ေပါ့ေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေယာက်ၤားေတြဟာ
ဇနီးမယားကိုေတာ့ သူတို႔မျမင္နိုင္တဲ့ ျပင္ပကမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုျပျပီး
သံုးခ်င္တိုင္းသံုး ျဖဳန္းခ်င္တိုင္းျဖဳန္းတတ္ျပီး
အိမ္ကဇနီးမယားရဲ႕ ခ်ိဳးျခံေျခြတာတဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးေတြကို ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္
မိမိကိုဂရုစိုက္ျခင္းေတြကိုေမ့ေနတတ္ၾကတယ္
တကယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေယာက်ၤားေတြက
အိမ္ေထာင္မူအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ရမယ့္သူေတြမဟုတ္လား
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြက မွားေနတယ္ဆိုရင္ လြန္တာေတြရွိေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္ဗ်ာ
ဇနီးမယားကိုခ်စ္တတ္မယ္ဆိုရင္ေပါ့
<><><><><><><><><><><><><><><><><
ဒီေန႔ေတာ့ ဝယ္စရာဘာမွမရွိေလာက္ပါဘူးဆိုျပီး ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကေငြကို စစ္မၾကည့္ခဲ့ဘူး။
တစ္ေန႔လံုး သာမာန္အေသးအဖြဲေလာက္သာသံုးရင္း တကယ္လဲၾကီးၾကီးမားမားမရွိခဲ့ပါဘူး။
ညေနအိမ္ျပန္ခါနီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့အလုပ္ထဲကို မထင္မွတ္ဘဲ ကြ်န္ေတာ့မိတ္ေဆြေတြေရာက္လာတယ္ဗ်ာ
ေသခ်ာျပီ အဲ့ဒါေငြကုန္ေပါက္ဘဲ။
ဒီလိုညေနမွာ သူတို႔ေရာက္လာရင္ ဆိုင္တစ္ခုခုကိုသြားျပီး စားၾကေသာက္ၾကျပီးမွ အိမ္ျပန္တာထံုးစံပါဘဲ
ကြ်န္ေတာ္က ခ်မ္းသာျပည့္စံုတဲ့သူေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ ရင္နွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာ ဘယ္ေတာ့မွေအာက္က်မခံဘူး။
ကြ်န္ေတာ္က ေသာက္တတ္စားတတ္တဲ့သူ သိပ္မဟုတ္ေပမယ့္
ပိုက္ဆံရွင္းရင္ ကိုယ္သာရွင္းလိုက္ရမွဆိုတာမ်ိဳးေပါ့။
ဒီလိုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုကိုေရာက္ျပီး
စားၾကေသာက္ၾကရင္း ကုန္က်မယ့္အတိုင္းအတာကို ကြ်န္ေတာ္ခန္႔မွန္းၾကည့္လိုက္တယ္။
အာပါးးး ဒီေန႔ေတာ့ မနဲဘူးရွင္းရမယ္။
ခန္႔မွန္း တစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ေတာ့က်မယ္လို႔ထင္တယ္
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့အိပ္ထဲကေငြကို မသိမသာလွမ္းစစ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့
ေငြနွစ္သိန္းေက်ာ္ေလာက္ရွိေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္
ကြ်န္ေတာ္ျပံဳးလိုက္မိတယ္
ဘယ္အခ်ိန္က မိန္းမလုပ္သူက ကြ်န္ေတာ့ရဲ႕ပိုက္ဆံအိပ္ထဲကို ေငြထပ္ျဖည့္ေပးထားလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္မွမသိခဲ့တာ
အခုသိရေတာ့မွ မိန္းမလုပ္သူရဲ႕ဂရုစိုက္မူကို စိတ္ထဲကေက်းဇူးတင္မိလိုက္တယ္
စိတ္ထဲမွာအရမ္းကိုေပါ့ပါးသြားျပီး
လုပ္ေလဗ်ာ ထပ္မွာအံုးေလ ေတာ္ၾကာေရခ်ိန္မကိုက္ဘဲေနအံုးမယ္ဟု
ဒကာခံတဲ့သူတို႔ရဲ႕ထံုးစံအတိုင္း စိတ္ၾကိဳက္ထပ္မွာခိုင္းလိုက္ေတာ့ ဝိုင္းကပိုျပီးဆိုေျပသြားတယ္
ဒီလိုနဲ႔ေနာက္ဆံုး ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့အခ်္ိန္မွာေတာ့
တစ္သိန္းေက်ာ္ရွင္းလိုက္ရပါတယ္
ဒါနဲ႔ဘဲ ကြ်န္ေတာ္အိမ္ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္ဗ်ာ
အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမလုပ္သူကို အိမ္ေပါက္ဝမွာတန္းျပီးေတြ႔လိုက္ရတယ္
မိန္းမအနားကို ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ
မိန္းမလုပ္သူက စကားအရင္စေျပာတယ္
ေယာက်ၤားဒီေန႔ ပင္ပန္းလာလားေတာ့မသိဘူး
ျဖစ္နိုင္ရင္ မိန္းမကိုသေျပကုန္း ညေနေစ်းကိုလိုက္ပို႔ပါလား
ီဒီေန႔အိမ္မွာ အေမတို႔ေတြေရာက္ေနတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဟင္းခ်က္စရာေလးေတြထပ္ဝယ္ခ်င္လို႔ဟုေျပာေလသည္
ေအာ္ အေမတို႔ေရာက္ေနတာလား အင္းပါကြာ သြားတာေပါ့ဟုဆိုကာ အိမ္ကိုအလည္လာေသာ အေမတို႔ကို ခရီးဦးၾကိဳစကားေျပာျပီး မိန္းမနဲ႔အတူေစ်းကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္
ကြ်န္ေတာ္က မိန္းမနဲ႔အတူ ေစ်းဝယ္ထြက္ခဲတဲ့သူပါ
အထူးသျဖင့္ ကုန္စိမ္းတန္းတို႔ အသားငါးေစ်းတန္းတို႔ဘက္ကို ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ မိန္းမနဲ႔အတူ ညေစ်းတန္းေလးမွာ ေစ်းဝယ္ဖို႔သူ႔ေဘးကေနလိုက္လာခဲ့လိုက္တယ္
ပထမဦးဆံုး ကြ်န္ေတာ့မိန္းမရဲ႕ ေစ်းဝယ္တာကို ကြ်န္ေတာ္အံ့ၾသသြားတယ္
" ငါးၾကင္းေရႊဝါဘယ္ေစ်းလဲ
' တစ္ေထာင္ေစ်းပါသမီး
ေစ်းသည္ကျပန္ေျဖတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ့မိန္းမဟာ ဘာမွမေျပာဘဲ အဲ့ဒီ့ေစ်းသည္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းေက်ာ္သြားျပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေနာက္ထပ္ငါးသည္အနားေရာက္ေတာ့
" ငါးၾကင္းေရႊဝါဘယ္ေစ်းလဲ
' တစ္ေထာင္ေစ်းေရာင္းတယ္သမီး ဒါေပမယ့္
ရွစ္ရာေစ်းဘဲေပးပါ
ဒီတစ္ခါေတာ့ မိန္းမလုပ္သူက ငါးေတြကိုကိုင္ၾကည့္တယ္
ျပီးေတာ့မွ
" ရွစ္ရာေစ်းဆိုရင္ သံုးဆယ္သားေလာက္ထည့္ေပးပါ ငါးေၾကးခြံခြ်တ္ျပီး တံုးေပးေနာ္အန္တီဟု ေျပာေလသည္
မိန္မလုပ္သူရဲ႕အေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာ အနဲငယ္ျပံဳးမိတယ္
ပိုက္ဆံနွစ္ရာသက္သာဖို႔ လူရႈုတ္ေနတဲ့ညေနေစ်းကို ပတ္ေနတဲ့မိန္းမကို အလကားသက္သက္အပင္ပန္းခံတယ္လို႔အေတြးနဲ႔ေပါ့
ငါးဝယ္ျပီးေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရႊက္ထပ္ဝယ္ျပန္ေတာ့ ပိုေတာင္ဆိုးေနျပန္သည္
ေငြငါးဆယ္တစ္ရာသက္သာဖို႔အတြက္ တစ္ဆိုင္ျပီးတစ္ဆိုင္ ေစ်းစစ္ျပီးဝယ္သည္
ဒီလိုနဲ႔ဘဲ သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔ လိုအပ္မယ္ထင္တာေလးေတြကို စိတ္တိုင္းက်ေစ်းစစ္ျပီး ဝယ္လို႔ျပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ ေစ်းထဲကျပန္ထြက္မည္အျပဳ
ကြ်န္ေတာ့ မိန္းမဟာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ေၾကးအိုး/ဆီခ်က္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေလးကိုလွမ္းေငးေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္
ဒါကိုသိလိုက္တဲ့ကြ်န္ေတာ္က
' ဘာျဖစ္လို႔လဲမိန္းမ ေၾကးအိုးေသာက္ခ်င္လို႔လား
မိန္းမေသာက္ခ်င္ရင္ သြားေသာက္ရေအာင္ေလ
" ေသာက္မေနေတာ့ပါဘူးေယာက်ၤားရယ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ထမင္းစားေတာ့မွာဘဲ အပိုေတြကုန္ပါတယ္ ေနာက္မွဘဲေသာက္ေတာ့မယ္
ျပန္ၾကရေအာင္ေနာ္ ေစ်းဝယ္လို႔လဲစံုေနျပီဘဲဟုဆိုကာ ေစ်းထဲမွလွည့္ထြက္လာခဲ့လိုက္တဲ့အခါ
ကြ်န္ေတာ့စိတ္ထဲလံုးဝမေကာင္းခဲ့ဘူး
ေစ်းဆြဲျခင္းကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲထားတဲ့ကြ်န္ေတာ္ဟာ က်န္လက္တစ္ဖက္ကို မိန္းမရဲ႕ပုခံုးေလးကိုဖတ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့နွစ္ေယာက္အတူ ညေစ်းတန္းေလးကိုေက်ာခိုင္းခဲ့လိုက္ပါတယ္
ကြ်န္ေတာ့အေတြးထဲမွာေတာ့
ညေနအလုပ္ကအျပန္မွာ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေသာက္စားျဖဳန္းတီးတဲ့ ေငြတစ္သိန္းေက်ာ္နဲ႔
အခုညေစ်းတန္းေလးမွာ အပင္ပန္းခံျပီးေစ်းစစ္ဝယ္ေနတဲ့ မိန္းမရဲ႕အျပဳအမူေတြကို နိုင္းယွဥ္ေနမိတယ္
ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေတာ္ေတာ္အသံုးမက်တဲ့လူတစ္ေယာက္လို႔လဲ ခံစားရတယ္
ငါးဆယ္တစ္ရာကိုေတာင္ အပင္ပန္းခံျပီး ေစ့ေစ့စပ္စပ္လုပ္တတ္တဲ့မိန္းမရဲ႕ အလိုက္တစ္သိနဲ႔ ျဖည့္ေပးထားေသာ သိန္းခ်ီတဲ့ေငြကို အလြယ္တကူသံုးျဖဳန္းျပစ္မိပါလားလို႔ေပါ့
ဒီလိုအျဖစ္ေတြက အၾကိမ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရွိခဲ့ျပီဘဲ
ကြ်န္ေတာ္ဒီအေၾကာင္းေလးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အဓိကေျပာခ်င္တာကေတာ့
မ်ားေသာအားျဖင့္ေပါ့ေလ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေယာက်ၤားေတြဟာ
ဇနီးမယားကိုေတာ့ သူတို႔မျမင္နိုင္တဲ့ ျပင္ပကမဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြကိုျပျပီး
သံုးခ်င္တိုင္းသံုး ျဖဳန္းခ်င္တိုင္းျဖဳန္းတတ္ျပီး
အိမ္ကဇနီးမယားရဲ႕ ခ်ိဳးျခံေျခြတာတဲ့ အက်င့္ေကာင္းေလးေတြကို ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္
မိမိကိုဂရုစိုက္ျခင္းေတြကိုေမ့ေနတတ္ၾကတယ္
တကယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေယာက်ၤားေတြက
အိမ္ေထာင္မူအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပျဖစ္ရမယ့္သူေတြမဟုတ္လား
ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြက မွားေနတယ္ဆိုရင္ လြန္တာေတြရွိေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္ဗ်ာ
ဇနီးမယားကိုခ်စ္တတ္မယ္ဆိုရင္ေပါ့
<><><><><><><><><><><><><><><><><
သင္ အသက္(၂၀မွ ၂၈ )အတြင္း ဆိုုရင္ ဒါကိုုမျဖစ္မေနဖတ္ပါ။
အသက္ (၂၀)ေက်ာ္အရြယ္ဟာ ဘ၀မွာ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္လာသလို မိဘေတြကလည္း အရြယ္ေရာက္လာသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဆက္ဆံလာခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီအရြယ္မွာ ေငြရွာဖို႔အတြက္ကိုလည္း အရမ္းကို စိတ္အား ထက္သန္ေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအရြယ္မွာ သင့္အေနနဲ႔ ဘြဲ႕တစ္ခုခုရၿပီးသည္ျဖစ္ေစ မရေသးဘူးျဖစ္ေစ၊ (၂၀)ေက်ာ္အရြယ္နဲ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ စတင္ျပင္ဆင္တတ္ဖို႔အေရးႀကီးပါတယ္။
အမ်ားစုကေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲမႈေတြကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႔နဲ႔ ႀကီးႀကီးမားမားေအာင္ျမင္မႈကို ရယူဖို႔က အရမ္းငယ္ေသးတယ္လို႔ ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အသက္(၂၀)ေက်ာ္အရြယ္ဆိုတာ သင့္ရဲ႕ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြဆြတ္ခူးရယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကို စတင္ပ်ိဳးေထာင္ ေမြးျမဴသင့္တဲ့အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ (၂၀)ေက်ာ္ေတြအတြက္ ဒီေန႔လုပ္ မနက္ျဖန္မွာ ထူးျခားခ်က္ေတြ ခံစားရမယ့္ လုပ္ေဆာင္စရာ(၇)ခုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
၁။ ေလ့လာသင္ယူပါ။
သင့္ရဲ႕ပညာေရးကိုဆံုးခန္းတိုင္ၿပီလို႔ မသတ္မွတ္လိုက္ပါနဲ႔။ ဆက္လက္ေလ့လာသင္ယူေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုေျပာလို႔ အလုပ္ထြက္ၿပီး MBA ဘြဲ႔သြားယူဖို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ သင္တတ္ႏိုင္သမွ် အရာအားလံုးကို သင္ယူတတ္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့အေရးကိစၥအတြက္ အခ်ိန္ေတြအလဟႆကုန္ဆံုးေနမယ့္အစား အခမဲ့တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ သင္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ ေလ့လာသင္ယူပါ။ အခ်ိန္မရွိဘူးဆိုရင္လည္း အြန္လိုင္ကေန အခမဲ့သင္ၾကားေပးေနတာေတြရွိပါတယ္။ ႀကိဳးစားရွာေဖြ ေလ့လာပါ။
၂။ အမွားလုပ္မိဖို႔ မေၾကာက္ပါနဲ႔။
အျမန္လႈပ္ရွားရင္ မေတာ္တဆမႈေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေတာ္တဆမႈကိုေၾကာက္ေနရင္ ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ လူအမ်ားစုက အလုပ္ေျပာင္းတာလိုမ်ိဳး ထူးျခားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ရမွာကို မွားသြားမလား စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔တတ္ၾကပါတယ္။ သင့္အတြက္ တစ္ခုခုအဆင္မေျပဘူးခံစားရရင္ ႐ုန္းထြက္ဖို႔အတြက္ ေၾကာက္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ နယ္ပယ္သစ္မွာ သင္အခက္ေတြ႔ခ်င္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို႐ုန္းထြက္လုိက္မွသာ သင္နဲ႔ကိုက္ညီမႈကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုမွတ္ထားရမွာက သင္ဘယ္ႀကိမ္႐ႈံးနိမ့္လဲဆိုတာထက္ သင္ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္လဲဆိုတာကိုပဲ လူေတြက အေရးစိုက္ၾကတာပါ။
၃။ အသံုးစရိတ္၊ စုေဆာင္းမႈ နဲ႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ
ဒီတစ္ခုကို သင္စိတ္၀င္စားမွာပါ။ သင့္ရဲ႕ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဘယ္လို စီမံရမယ္ဆိုတာက အရမ္းကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ကဲ တြက္ႀကည့္ရေအာင္။ အသက္(၂၅)ႏွစ္မွာ စတင္ၿပီး တစ္လမွာ ေဒၚလာ(၂၀၀) စုေဆာင္းတယ္ ဒါမွမဟုတ္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈလုပ္တယ္ ဆုိၾကပါစို႔။ သင့္အေနနဲ႔ စုေဆာင္းရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေငြရဲ႕တစ္ႏွစ္ကိုု (၅)ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အသက္(၆၅)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ (၃၀၅၂၀၄) အထိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ (၂၀)ေက်ာ္အရြယ္နဲ႔ (၃၀)အေစာပိုင္းကို လစ္လ်ဴ႐ူၿပီး (၃၅)ႏွစ္မွ စတင္စုေဆာင္းရင္းႏွီးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္(၆၅)ႏွစ္မွာ ေဒၚလာ (၁၆၆၄၅၁) ေလာက္ပဲ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၄။ စာေရးပါ။
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြ ခ်ေရးပါ။ မွတ္စုု စာအုုပ္မွာ စာေရးပါ။ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဒါမွမဟုတ္ စီးပြားေရးစိတ္ကူးေတြ၊ စီမံခ်က္ေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ အားလံုးကို ခ်ေရးထားပါ။ ဒီလို ခ်ေရးထားတာဟာ သင့္ရဲ႕စိတ္ကူးေတြ အေတြးေတြကိုေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး သင့္ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ဆန္းသစ္တီထြင္ဉာဏ္ေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုၿပီး မိုက္တာမ်ိဳးလုပ္ခ်င္လား? သင္စိတ္၀င္စားတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္တမ္း တစ္ခုေရးပါ။
၅။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပါ။ တရားမွတ္ပါ။
ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာၾကံ႕ခိုင္ဖို႔အတြက္ လူတိုင္းေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သင့္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ တစ္ေန႔လံုးေနလို႔ေကာင္းေနမွာျဖစ္ၿပီး အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ယုံၾကည္မႈေတြလည္း ပိုရွိလာေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ သင့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္က်န္းမာဖို႔အတြက္ကေတာ့ တရားထိုင္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားထိုင္တာက သင့္ရဲ႕စိတ္ကို ၾကည္လင္လန္းဆန္းေစၿပီး မွန္ကန္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္နည္းလမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ေယာဂ ေလ့က်င့္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၆။ မိမိကိုယ္ကို အျခားလူေတြနဲ႔ မႏႈိင္းယွဥ္ပဲ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကို အာ႐ုံစိုက္ပါ။
သင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ ဘယ္လိုအလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြ လုပ္ေနတယ္၊ ဘယ္လို၀င္ေငြေကာင္းေနတယ္ဆိုတာေတြ လုိက္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္မေနပါနဲ႔။ ကိုယ္ပိုင္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဆီကိုေရာက္ဖို႔ သင္တတ္ႏိုင္သမွ်အရာအားလံုးကို သင္ယူေလ့လာႏိုင္ဖို႔ လႈပ္ရွားပါ။
၇။ ေပးကမ္းပါ။
အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္စံုတစ္ရာျပန္မရႏိုင္တာေၾကာင့္ အေပးအကမ္းမရွိတာမ်ိဳး မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ျပန္ရဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္မေနသင့္ပါဘူး။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္ဖို႔ကို တစ္စကၠန္႔မွ ေႏွာင့္ေႏွ႔မေနပါေစနဲ႔။ ကူညီႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေငြေၾကးဥစၥာေပးကမ္းတာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ သင္တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြကို ေ၀မွ်သင္ၾကားေပးတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
အသက္(၂၀)ေက်ာ္အရြယ္ လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ အရာအားလံုးကို စြမ္းေဆာင္ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ထားၿပီး အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကို ေမြးျမဴတတ္ဖို႔အေရးႀကီးေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
Credit-Original Uploader
အမ်ားစုကေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲမႈေတြကိုလုပ္ေဆာင္ဖို႔နဲ႔ ႀကီးႀကီးမားမားေအာင္ျမင္မႈကို ရယူဖို႔က အရမ္းငယ္ေသးတယ္လို႔ ယူဆတတ္ၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အသက္(၂၀)ေက်ာ္အရြယ္ဆိုတာ သင့္ရဲ႕ဘ၀ တေလွ်ာက္လံုးမွာ ေအာင္ျမင္မႈေတြဆြတ္ခူးရယူႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကို စတင္ပ်ိဳးေထာင္ ေမြးျမဴသင့္တဲ့အခ်ိန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ (၂၀)ေက်ာ္ေတြအတြက္ ဒီေန႔လုပ္ မနက္ျဖန္မွာ ထူးျခားခ်က္ေတြ ခံစားရမယ့္ လုပ္ေဆာင္စရာ(၇)ခုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
၁။ ေလ့လာသင္ယူပါ။
သင့္ရဲ႕ပညာေရးကိုဆံုးခန္းတိုင္ၿပီလို႔ မသတ္မွတ္လိုက္ပါနဲ႔။ ဆက္လက္ေလ့လာသင္ယူေနဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုေျပာလို႔ အလုပ္ထြက္ၿပီး MBA ဘြဲ႔သြားယူဖို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ သင္တတ္ႏိုင္သမွ် အရာအားလံုးကို သင္ယူတတ္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့အေရးကိစၥအတြက္ အခ်ိန္ေတြအလဟႆကုန္ဆံုးေနမယ့္အစား အခမဲ့တက္ေရာက္ႏုိင္တဲ့ သင္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ ေလ့လာသင္ယူပါ။ အခ်ိန္မရွိဘူးဆိုရင္လည္း အြန္လိုင္ကေန အခမဲ့သင္ၾကားေပးေနတာေတြရွိပါတယ္။ ႀကိဳးစားရွာေဖြ ေလ့လာပါ။
၂။ အမွားလုပ္မိဖို႔ မေၾကာက္ပါနဲ႔။
အျမန္လႈပ္ရွားရင္ မေတာ္တဆမႈေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မေတာ္တဆမႈကိုေၾကာက္ေနရင္ ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ လူအမ်ားစုက အလုပ္ေျပာင္းတာလိုမ်ိဳး ထူးျခားတဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ရမွာကို မွားသြားမလား စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔တတ္ၾကပါတယ္။ သင့္အတြက္ တစ္ခုခုအဆင္မေျပဘူးခံစားရရင္ ႐ုန္းထြက္ဖို႔အတြက္ ေၾကာက္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ နယ္ပယ္သစ္မွာ သင္အခက္ေတြ႔ခ်င္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို႐ုန္းထြက္လုိက္မွသာ သင္နဲ႔ကိုက္ညီမႈကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခုမွတ္ထားရမွာက သင္ဘယ္ႀကိမ္႐ႈံးနိမ့္လဲဆိုတာထက္ သင္ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္လဲဆိုတာကိုပဲ လူေတြက အေရးစိုက္ၾကတာပါ။
၃။ အသံုးစရိတ္၊ စုေဆာင္းမႈ နဲ႔ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ
ဒီတစ္ခုကို သင္စိတ္၀င္စားမွာပါ။ သင့္ရဲ႕ေငြေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဘယ္လို စီမံရမယ္ဆိုတာက အရမ္းကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ကဲ တြက္ႀကည့္ရေအာင္။ အသက္(၂၅)ႏွစ္မွာ စတင္ၿပီး တစ္လမွာ ေဒၚလာ(၂၀၀) စုေဆာင္းတယ္ ဒါမွမဟုတ္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈလုပ္တယ္ ဆုိၾကပါစို႔။ သင့္အေနနဲ႔ စုေဆာင္းရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံေငြရဲ႕တစ္ႏွစ္ကိုု (၅)ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အသက္(၆၅)ႏွစ္အရြယ္ေရာက္တဲ့အခါမွ စုစုေပါင္း ေဒၚလာ (၃၀၅၂၀၄) အထိပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ပဲ (၂၀)ေက်ာ္အရြယ္နဲ႔ (၃၀)အေစာပိုင္းကို လစ္လ်ဴ႐ူၿပီး (၃၅)ႏွစ္မွ စတင္စုေဆာင္းရင္းႏွီးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္(၆၅)ႏွစ္မွာ ေဒၚလာ (၁၆၆၄၅၁) ေလာက္ပဲ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၄။ စာေရးပါ။
ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ေတြ ခ်ေရးပါ။ မွတ္စုု စာအုုပ္မွာ စာေရးပါ။ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဒါမွမဟုတ္ စီးပြားေရးစိတ္ကူးေတြ၊ စီမံခ်က္ေတြ၊ လုပ္ခ်င္တာေတြ အားလံုးကို ခ်ေရးထားပါ။ ဒီလို ခ်ေရးထားတာဟာ သင့္ရဲ႕စိတ္ကူးေတြ အေတြးေတြကိုေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္ၿပီး သင့္ဦးေႏွာက္ကိုလည္း ဆန္းသစ္တီထြင္ဉာဏ္ေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုၿပီး မိုက္တာမ်ိဳးလုပ္ခ်င္လား? သင္စိတ္၀င္စားတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္တမ္း တစ္ခုေရးပါ။
၅။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပါ။ တရားမွတ္ပါ။
ခႏၶာကိုယ္ က်န္းမာၾကံ႕ခိုင္ဖို႔အတြက္ လူတိုင္းေလ့က်င့္ခန္းလုပ္သင့္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေဆာင္ျခင္းေၾကာင့္ တစ္ေန႔လံုးေနလို႔ေကာင္းေနမွာျဖစ္ၿပီး အခက္အခဲေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ယုံၾကည္မႈေတြလည္း ပိုရွိလာေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ သင့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္က်န္းမာဖို႔အတြက္ကေတာ့ တရားထိုင္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရားထိုင္တာက သင့္ရဲ႕စိတ္ကို ၾကည္လင္လန္းဆန္းေစၿပီး မွန္ကန္တဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္နည္းလမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ေယာဂ ေလ့က်င့္မယ္ဆိုရင္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
၆။ မိမိကိုယ္ကို အျခားလူေတြနဲ႔ မႏႈိင္းယွဥ္ပဲ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကို အာ႐ုံစိုက္ပါ။
သင့္ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြ မိတ္ေဆြေတြ ဘယ္လိုအလုပ္အကိုင္ေကာင္းေတြ လုပ္ေနတယ္၊ ဘယ္လို၀င္ေငြေကာင္းေနတယ္ဆိုတာေတြ လုိက္ၾကည့္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္ပ်က္မေနပါနဲ႔။ ကိုယ္ပိုင္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ၊ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ပါ။ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ဆီကိုေရာက္ဖို႔ သင္တတ္ႏိုင္သမွ်အရာအားလံုးကို သင္ယူေလ့လာႏိုင္ဖို႔ လႈပ္ရွားပါ။
၇။ ေပးကမ္းပါ။
အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္စံုတစ္ရာျပန္မရႏိုင္တာေၾကာင့္ အေပးအကမ္းမရွိတာမ်ိဳး မျဖစ္ပါေစနဲ႔။ ျပန္ရဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္မေနသင့္ပါဘူး။ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေကာင္းက်ိဳးအတြက္ ေပးဆပ္ဖို႔ကို တစ္စကၠန္႔မွ ေႏွာင့္ေႏွ႔မေနပါေစနဲ႔။ ကူညီႏိုင္မယ့္နည္းလမ္းေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ေငြေၾကးဥစၥာေပးကမ္းတာမွ မဟုတ္ပါဘူး။ သင္တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြကို ေ၀မွ်သင္ၾကားေပးတာမ်ိဳးလည္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။
အသက္(၂၀)ေက်ာ္အရြယ္ လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ အရာအားလံုးကို စြမ္းေဆာင္ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္လို႔ ယုံၾကည္ထားၿပီး အေလ့အက်င့္ေကာင္းေတြကို ေမြးျမဴတတ္ဖို႔အေရးႀကီးေၾကာင္း တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္။
Credit-Original Uploader
"ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာၾကည့္ျခင္း"
ကိုျဖဴ ။ ။ “ဥပေဒစကား” ေတြကို သာမန္ျပည္သူေတြ ဖတ္ၾကည္လို႔နားမလည္ဘူးဆရာ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။
ယူတီေက ။ ။ ဘာသာစကား (LANGUAGE) ေတြမွာ၊ အရပ္သံုးစကားဟာ၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာစကား ဥပေဒေရးရာ စကား (LEGAL LANGUAGE) ေတြနဲ႔ မတူဘူးဗ်။ ဥပေဒဆိုင္ရာဘာသာစကားမွာ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိလာတဲ့ပံုစံ၊ အေရးအသား အသံုးအႏႈန္းေတြ ကို သိပ္မျပင္ၾကဘူး။
အရပ္သံုးစကားကေတာ့ (LIVING LANGUAGE)ျဖစ္ၿပီး ေခတ္ကာလ အေလ်ာက္ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲလာၿပီး လူသားေတြ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕အသံုးခ်လာၾကတယ္။ ဥပေဒစကားရပ္ေတြဟာ ေျဖးေျဖးခ်င္းဖတ္ရတယ္။ တစ္လံုးခ်င္း အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိေအာင္ဖတ္ရတယ္။ ေရွ႕ေနာက္စကားစဥ္၊ စကားဆက္ကိုလည္း ၾကည့္ရတယ္။ အေပၚယံရွပ္ၿပီး ဖတ္လိုက္လို႔မရဘူး။ တစ္လံုးခ်င္းလည္း ေကာက္ယူဖြင့္ဆိုရပါတယ္။
ဥပမာ (၁)။ ေထာင္္ဒဏ္(၇)ႏွစ္ထိျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစခ်မွတ္ႏိုင္သည္ - လို႔ျပဌာန္းထားရင္၊ (ျဖစ္ေစ) ဆိုတဲ့ (OR) (သို႔မဟုတ္)ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုသိရပါမယ္။ ျဖစ္ေစ/သို႔မဟုတ္ (OR) ဆိုတာဟာ၊ ဒါျဖစ္ေစ/ ဒါျဖစ္ေစ/ ဒါျဖစ္ေစ - တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ခ်မွတ္ရမယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပဌာန္းခ်က္အရ ဆိုရင္၊ ေထာင္ဒဏ္(၇) ႏွစ္ထိခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ သို႔မဟုတ္ ေငြဒဏ္သက္္သက္္ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ဒဏ္ေရာေငြဒဏ္ပါ ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရပါတယ္။
ဥပမာ (၂)။ ေထာင္ဒဏ္(၇)ႏွစ္အျပင္ (AND) ေငြဒဏ္လည္းခ်မွတ္ႏိုင္သည္ - လို႔ျပဌာန္းထားရင္၊ ေထာင္ဒဏ္ဟာ (မခ်မေနရျပစ္ဒဏ္) ျဖစ္တယ္။ (AND) ေထာင္ဒဏ္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္းခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ (အျပင္)လို႔ ေရးထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးမွာ ဒဏ္ေငြသက္သက္ ခ်မွတ္လို႔မရဘူး။ ဥပေဒနဲ႔မညီတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ တရားသူႀကီးကို အေရးယူလိမ့္မယ္၊ ေထာင္ဒဏ္ဟာမေပးမေနရ ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္တယ္။
ဒီလို “ဥပေဒစကားရပ္” ေတြကို အမ်ားျပည္သူနားလည္စြမ္းရွိမရွိနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္႐ုံ ေဆြးေႏြးပြဲ ေလး တစ္ခုျပဳလုပ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ မၾကာမီက ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ “ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္က်င့္သံုးျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒ “ မူရင္းျပဌာန္းခ်က္ (ပုဒ္မ-၁-မွ-၂၁)ကို ေဆြးေႏြးသူမ်ားကို ေ၀ငွေပးခဲ့ပါတယ္။ (၁၅) မိနစ္ဖတ္႐ႈေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးမွွ ဒီဥပေဒရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ သက္ဆိုင္သူ တားျမစ္ခ်က္၊ ျပစ္မႈ႕နဲ႔ျပစ္ဒဏ္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဆိုင္ရာျပဌာန္းခ်က္၊ အျခားတည္ဆဲဥပေဒမ်ားနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ က်င့္ထံုး၊ စံ၊ လူ႔အခြင့္အေရး စသည္တို႔နဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ျခင္း စတာေတြကို ေမးျမန္ေဆြးေႏြးခဲ့ ပါတယ္။
တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ သာမန္ျပည္သူ(၈)ေယာက္၊ ေရွ႕ေနႀကီး(၇)ေယာက္န႔ဲ ဥပေဒျပဳအမတ္ (၄)ေယာက္တို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ သေဘာထားမပါ၀င္ ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။
ယူတီေက ။ ။ ဆရာတို႔ ဒီဥပေဒ ဘယ္ေန႔ကျပဌာန္း အတည္ျဖစ္ပါသလဲဆရာ။
အားလံုးေျဖ ။ ။ (ထုတ္ျပန္ ေၾကညာတဲ့ေန႔) (၃၁-၈-၂၀၁၅)ေန႔။
ယူတီေက ။ ။ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ ဘယ္လူမ်ိဳး ေတြနဲ႔သက္ဆုိုင္ပါသလဲဆရာတို႔။
ေျဖ (၁) ဒီႏိုင္ငံမွာေနထိုင္တဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး၊ လူမ်ိဳးစုအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ (ရွမ္း၊ကခ်င္၊ဗမာ၊မြန္- စသည္)
(၂) ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံသား၊ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ (ႏိုင္၊ဧည့္၊ျပဳ)
(၃) ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္စဥ္ ႏိုင္ငံသားနဲ႔ ထိမ္းျမားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၄) ေနထိုင္သူဆိုတာ ယာယီေနေန၊ အၿမဲတန္းေနေန သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၅) ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ ဒီႏိုင္ငံသား (ႏိုင္၊ဧည့္၊ျပဳ) အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၆) အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားေရာ၊ မိန္းမပါသက္ဆိုင္ပါတယ္။ (က်ား + မ)
ယူတီေက ။ ။ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ ဘယ္ဘာသာ၀င္ ေတြနဲ႔သက္ဆိုင္သလဲ။
ေျဖ။ (၁) ဘယ္ဘာသာ၀င္လို႔ ေရးမထားဘူးဗ်။
(၂) ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အတြက္လို႔ေရး မထားဘူးဗ်။
(၃) ဒါဆိုရင္ ခရစ္ယာန္၊ ဟိႏၵဴ၊ မဟာေမဒင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္နဲ႔ အျခားဘာသာ၊ ဘာသာမဲ့ေတြအားလံုး ဆုိုင္တယ္ထင္တယ္။
(၄) ဘယ္လူမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ႏိုင္ငံကလာလာ၊ ဒီႏိုင္ငံကို ယာယီ၊ အၿမဲေရာက္ရွိ၊ ေနထိုင္တဲ့(က်ား/မ) အိမ္ေထာင္သည္ အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္တယ္။
ယူတီေက ။ ။ ဥပေဒက ဘာကို အဓိကျပဌာန္းလိုက္တာလဲဗ်။
ေျဖ။ (၁) မိမိကိုးကြယ္ရာဘာသာ၊ ဥပေဒ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းအရ ဒီႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ထိမ္းျမားႏိုင္တယ္တဲ့။
(၂) ဒီဥပေဒအာဏာတည္တဲ့ေန႔ (၃၁-၈-၂၀၁၅) ေန႔ကစၿပီး ထိမ္းျမားရာမွာ “ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ ” သာတရား၀င္တယ္တဲ့။ (တစ္လင္မယားအမ်ား)၊ (တစ္မယားလင္အမ်ား) ထိမ္းျမားလို႔မရဘူးတဲ့။
(၃) ဒါဆိုရင္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ မယားတစ္ေယာက္ကိုဘဲ တရား၀င္ထိမ္းျမားလို႔ရတယ္ထင္တာပဲ။
(၄) အိမ္ေထာင္ရွိၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္ထိမ္းျမားလို႔မရေတာ့ဘူး။
(၅) မိမိကိုးကြယ္ရာဘာသာအရ တစ္ေယာက္ထက္ပိုယူခြင့္ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ယူလို႔ မရေတာ့ဘူး။ (ဥပမာ-မိမိကိုးကြယ္ရာ ဘာသာအရ မယားေလးေယာက္ယူခြင့္ရွိေသာ္လည္း ဒီႏိုင္ငံမွာ ယူလို႔မရေတာ့ဘူး)
(၆) ၃၁-၈၂၀၁၅ ေန႔မတိုင္မီက (၃-၄)ေယာက္ယူၿပီးသားဆုိရင္ေတာ့၊ မပ်က္ျပယ္ဘူး။ အျပစ္မရွိဘူး။
(၇) အဲ့ဒီေန႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ အိမ္ေထာင္သည္ဟာ ေနာက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း မလုပ္ရဘူး။ ျပစ္မွဳ႕ေျမာက္ တယ္တဲ့။
(၈) အိမ္ေထာင္သည္ဟာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳရဘူး။ တရားမ၀င္ေနထိုင္ ေပါင္းသင္းျခင္း လည္းမလုပ္ရဘူးတဲ့။
(၉) တရားမ၀င္ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ျခင္း အေၾကာင္းကို အဲဒီဥပေဒမွာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္မထားဘူးဗ်။
(၁၀) အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)ဟာ အျခား(က်ား/မ)နဲ႔ လင္မယားအျဖစ္ မေနထိုင္ရဘူး။ မေပါင္းသင္း ရဘူးတဲ့။
အရပ္သား အသိအရဆိုရင္ (ေပါင္းသင္းစပ္ယွက္)မႈ မျပဳရဘူးလို႔ ထင္တာပဲ။ အတူမအိပ္ရဘူး ေျပာတာပါ။
(၁၁) ဒါဆိုရင္ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားဟာ အျခားမည္သည့္ မိန္းမနဲ႔မွ အတူမအိပ္ရဘူးထင္တာပဲ။ အေဖာ္၊ ရည္းစား၊ လိင္လုပ္သား (ျပည့္တန္ဆာ) စတာေတြနဲ႔အတူ မအိပ္ရဘူး၊ အိပ္ခဲ့ရင္ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္တဲ့။ ပုဒ္မ-၁၃ အရ (၇)ႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ရမည့္ အျပင္ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ဒါဆို ေထာင္မခ်မေနရ - ခ်ရမဲ့ျပစ္မႈပဲ။
ယူတီေက ။ ။ အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)က လူပ်ိဳပါ၊ အပ်ိဳပါေျပာၿပီး ထိမ္းျမားခဲ့ရင္ ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲ။
(၁) ေထာင္ဒဏ္(၁၀)ႏွစ္တဲ့ဆရာ။
(၂) မိန္းကေလးက အရင္ကလူတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုက္ေျပးၿပီး လက္ထပ္္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားခဲ့ဘူးရင္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေျပာရမွာတဲ့။ လိုက္ေျပးဘူးတာ ထိန္ခ်န္ရင္ဒီမိန္းကေလး (၁၀)ႏွစ္ပဲ။
(၃) မယားႀကီးကို ကြာၿပီးပါၿပီ ညာေျပာတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားလည္း (၁၀)ႏွစ္ပဲ။
(၄) ကြာၿပီးသားပါဆိုတဲ့ စကားကို ေထာက္ခံ၊ လိမ္ညာ၊ ေျပာဆိုေပးတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြ၊ ေအာင္သြယ္ေတြလည္း ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ-၁၀၉/၁၁၄ အရ၊ အားေပးကူညီမႈ ေျမာက္တယ္။ အဲဒီလူေတြကိုလည္း ပုဒ္မ-၁၇/၁၀၉ အရ ေထာင္ဒဏ္(၁၀)ႏွစ္ ခ်ရမွာပဲ။ အားေပးသူနဲ႔ က်ဴးလြန္သူဟာ ျပစ္ဒဏ္ထပ္တူက်ခံရမယ္။
ယူတီေက ။ ။ ပုဒ္မ (၁၀) (၁၂) (၁၃)နဲ႔ ပုဒ္မ(၁၇) ဘာကြာသလဲ။
ေျဖ (၁) ပုဒ္မ (၁၀)၊ (၁၂)တားျမစ္ခ်က္က၊ အိမ္ေထာင္သည္ဟာေနာက္ (က်ား/မ)ကို မထိမ္းျမားေပမယ့္၊ အတူအိပ္္ရင္ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္။ (၇)ႏွစ္က်မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ဦးဟာ အျပင္မွာ အျခားသူနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ရင္၊ အတူအိပ္ရင္ ေထာင္က်ႏိုင္တယ္။ လူပ်ိဳလူလြတ္ကေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ဘူး။
(၂) ကာယကံရွင္က ေက်နပ္ေပမဲ့ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္။
(၃) ေငြးေပးေပ်ာ္ပါးလို႔လည္း မရဘူး။ ၾကည္ျဖဴပါတယ္ဆုိလည္း မရဘူး။
(၄) အိမ္မွာက်န္ရစ္တဲ့ (ဇနီး/ခင္ပြန္း) ေက်နပ္သေဘာတူတယ္ ခြင့္ျပဳထားတာပါဆိုလည္း မရဘူး။ ဖမ္းမွာပဲ။ ေထာင္က်မွွာပဲ။
(၅) ပုဒ္မ (၁၇)က အိမ္ေထာင္ရွိလ်က္ ထိန္ခ်န္ဖံုးကြယ္ၿပီး ထပ္မံထိမ္းျမားတာပါ။ (၁၀)ႏွစ္ပါ။
ယူတီေက ။ ။ ဒီဥပေဒကို ဘယ္လိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း က်င့္ထံုးဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ ေတြအေၾကာင္း ဘာေတြသိလဲခင္ဗ်။
သာမန္ျပည္သူမ်ား။ မသိပါဘူး ဆရာ။ (ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ထဲမွာ ဘာမွမပါဘူးဆရာ)
ေရွ႕ေနမ်ား။(၁) ၀ရမ္းမႈျဖစ္တယ္။
(၂) ရဲအေရးပိုင္တဲ့ အမႈျဖစ္လို႔ရဲက ၀ရမ္းမပါဘဲ ဖမ္းႏိုင္တယ္။
(၃) တရားသူႀကီးက အာမခံမေပးႏိုင္ဘူး။
(၄) ဘယ္သူကမွ ေက်ေအးလို႔မရဘူး။
(၅) တည္းခိုခန္း၊ အိမ္၊ ဥပစာ၊ ခြင့္ျပဳသူ ေတြဟာ အားေပးသူအျဖစ္ အဖမ္းခံရႏိုင္တယ္။
(၆) မည္သူမဆို တိုင္တန္း၊ ဖမ္းဆီး ခိုင္းႏိုင္တယ္။ ရဲက တိုင္ခ်က္ဖြင့္ေပးရတယ္။ သက္ဆိုင္တဲ့ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းက တိုင္မွ တိုက္ခ်က္ဖြင့္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
(၇) တည္းခိုခန္းမွာေစာင့္ၿပီး သတင္ေပးရင္လည္း ရဲကလာဖမ္းႏိုင္တယ္။
(၈) ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္(က်ား/မ)နဲ႔ ပါ၀င္ပတ္သက္သူ (က်ား/မ)ကို ေဆးစစ္ခိုင္းႏိုင္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးေပါင္းသင္း စပ္ယွက္မႈ ရွိ/မရွိ္ သက္ေသခံခ်က္ရဖို႔လုပ္ႏိုင္တယ္။ အိမ္ေထာင္သည္နဲ႔အတူ (ျပည့္တန္ဆာေရာ၊ ရည္းစား၊ အေဖာ္) အားလံုးဆရာ၀န္ထံ ေဆးစစ္ခံၾကရလိမ့္မယ္။
ယူတီေက ။ ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ တိုင္တန္း၊အေရးယူ၊တရားစဲြတင္ႏိုင္သလဲ။
ေျဖ (၁) အခန္းထဲမွာ အတူေတြ႕တဲ့အခ်ိန္၊ အျပင္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္။
(၂) ဘယ္အခ်ိန္က ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့၊ ျပန္တိုင္ရင္ ဖမ္းမွာပဲ။
(၃) ျပစ္မွဳ႕ဆိုတာ ကာလစည္းကမ္း သတ္မရွိဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္တိုင္တိုင္၊ ခံရမွာပဲ။ ကေန႔အျပင္မွာ အတူအိပ္ခဲ့ေစဦး၊ ေနာက္(၅)ႏွစ္ၾကာမွ အေထာက္အထားနဲ႔ တိုင္ရင္၊ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈလို႔မရဘူး။ အေရးယူရမွာပဲ။
ဥပမာ (၁) ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က ပ်ဳေစာထီးတပ္ဖြဲ႕၀င္ျဖစ္စဥ္က က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့လူသတ္မႈဟာ ကေန႔ျပန္ေပၚလာရင္၊ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ရမွာပဲ။
(၂) လြန္ခဲ့တဲ့(၅)ႏွစ္က လိမ္လည္၊ ထိန္ခ်န္ၿပီး အမတ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္္ဆိုရင္လည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီဆိုၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈ၊ အေရးမယူလို႔ မရဘူူးဗ်။ ျဖဳတ္ပစ္ရမယ္။
ယူတီေက ။ ။ အမတ္မင္းတို႔၊ ဥပေဒျပဌာန္းစဥ္က ဒါေတြ အေၾကအလည္ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ျပဌာန္းအတည္ျပဳခဲ့တာ မဟုတ္လား ခင္ဗ်။
အမတ္မ်ားေျဖ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္က်င့္သံုးတာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာပဲ အဓိကသိခဲ့တယ္။ ေထာက္ခံခဲ့တယ္ဗ်။ ဥပေဒျပဌာန္းလိုက္ေတာ့လည္း၊ ဥပေဒစကားရပ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္လည္း နားမလည္ဘူးဗ်။ ဆက္စပ္ေနတဲ့အျခား ဥပေဒေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း တရားေတြကို မသိခဲ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဥပေဒသာ ျပဳေနၾကတာ၊ ဥပေဒသမားေတြ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္စားျပဳတဲ့အဖြဲ႔ရဲ႕ သေဘာထားအတိုင္း ေထာက္ခံလိုက္ၾကတာပါ ခင္ဗ်ာ။
အျခားသူမ်ား ၀င္ေဆြးေႏြး
၁။ အဲဒီဥပေဒရဲ႕ စကားရပ္ေတြကို သာမန္ျပည္သူေတြ ဖတ္ၾကည့္လို႔ နားမလည္ဘူးဗ်ာ။
၂။ နားမလည္ရင္ လိုက္နာက်င့္သုံးဖို႔ (ေရွာင္ရန္)ကိစၥ မျဖစ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။
၃။ ဒါဆိုရင္ ဒီႏိုင္ငံက အိမ္ေထာင္သည္ သန္း(၃၀)ေတာ့ ဒုကၡနဲ႔လွလွ ေတြ႕ေတာ့မွာပဲ။
၄။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ မေပါ့ၾကပါနဲ႔။ အခ်ိန္မေရြး အမႈျဖစ္ႏိုင္တယ္။
၅။ ဥပေဒကို မသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္မရတဲ့
(Ignorance of Law is no excuse) ဒုကၡပါပဲ။
(သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ)
UTK (မဟာ၀ိဇၨာ၊သိပၸံ၊ဥပေဒ)
ယူတီေက ။ ။ ဘာသာစကား (LANGUAGE) ေတြမွာ၊ အရပ္သံုးစကားဟာ၊ ဘာသာေရးဆိုင္ရာစကား ဥပေဒေရးရာ စကား (LEGAL LANGUAGE) ေတြနဲ႔ မတူဘူးဗ်။ ဥပေဒဆိုင္ရာဘာသာစကားမွာ ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိလာတဲ့ပံုစံ၊ အေရးအသား အသံုးအႏႈန္းေတြ ကို သိပ္မျပင္ၾကဘူး။
အရပ္သံုးစကားကေတာ့ (LIVING LANGUAGE)ျဖစ္ၿပီး ေခတ္ကာလ အေလ်ာက္ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲလာၿပီး လူသားေတြ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕အသံုးခ်လာၾကတယ္။ ဥပေဒစကားရပ္ေတြဟာ ေျဖးေျဖးခ်င္းဖတ္ရတယ္။ တစ္လံုးခ်င္း အဓိပၸါယ္ကိုလည္း သိေအာင္ဖတ္ရတယ္။ ေရွ႕ေနာက္စကားစဥ္၊ စကားဆက္ကိုလည္း ၾကည့္ရတယ္။ အေပၚယံရွပ္ၿပီး ဖတ္လိုက္လို႔မရဘူး။ တစ္လံုးခ်င္းလည္း ေကာက္ယူဖြင့္ဆိုရပါတယ္။
ဥပမာ (၁)။ ေထာင္္ဒဏ္(၇)ႏွစ္ထိျဖစ္ေစ၊ ေငြဒဏ္ျဖစ္ေစ၊ ဒဏ္ႏွစ္ရပ္စလံုးျဖစ္ေစခ်မွတ္ႏိုင္သည္ - လို႔ျပဌာန္းထားရင္၊ (ျဖစ္ေစ) ဆိုတဲ့ (OR) (သို႔မဟုတ္)ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုသိရပါမယ္။ ျဖစ္ေစ/သို႔မဟုတ္ (OR) ဆိုတာဟာ၊ ဒါျဖစ္ေစ/ ဒါျဖစ္ေစ/ ဒါျဖစ္ေစ - တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ခ်မွတ္ရမယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပဌာန္းခ်က္အရ ဆိုရင္၊ ေထာင္ဒဏ္(၇) ႏွစ္ထိခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ သို႔မဟုတ္ ေငြဒဏ္သက္္သက္္ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ဒဏ္ေရာေငြဒဏ္ပါ ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရပါတယ္။
ဥပမာ (၂)။ ေထာင္ဒဏ္(၇)ႏွစ္အျပင္ (AND) ေငြဒဏ္လည္းခ်မွတ္ႏိုင္သည္ - လို႔ျပဌာန္းထားရင္၊ ေထာင္ဒဏ္ဟာ (မခ်မေနရျပစ္ဒဏ္) ျဖစ္တယ္။ (AND) ေထာင္ဒဏ္အျပင္ ေငြဒဏ္လည္းခ်မွတ္ႏိုင္တယ္။ (အျပင္)လို႔ ေရးထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးမွာ ဒဏ္ေငြသက္သက္ ခ်မွတ္လို႔မရဘူး။ ဥပေဒနဲ႔မညီတဲ့ ျပစ္ဒဏ္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ တရားသူႀကီးကို အေရးယူလိမ့္မယ္၊ ေထာင္ဒဏ္ဟာမေပးမေနရ ျပစ္ဒဏ္ျဖစ္တယ္။
ဒီလို “ဥပေဒစကားရပ္” ေတြကို အမ်ားျပည္သူနားလည္စြမ္းရွိမရွိနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလုပ္႐ုံ ေဆြးေႏြးပြဲ ေလး တစ္ခုျပဳလုပ္ေလ့လာခဲ့ပါတယ္။ မၾကာမီက ျပဌာန္းလိုက္တဲ့ “ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္က်င့္သံုးျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒ “ မူရင္းျပဌာန္းခ်က္ (ပုဒ္မ-၁-မွ-၂၁)ကို ေဆြးေႏြးသူမ်ားကို ေ၀ငွေပးခဲ့ပါတယ္။ (၁၅) မိနစ္ဖတ္႐ႈေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးမွွ ဒီဥပေဒရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ သက္ဆိုင္သူ တားျမစ္ခ်က္၊ ျပစ္မႈ႕နဲ႔ျပစ္ဒဏ္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္မဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းဆိုင္ရာျပဌာန္းခ်က္၊ အျခားတည္ဆဲဥပေဒမ်ားနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ၊ က်င့္ထံုး၊ စံ၊ လူ႔အခြင့္အေရး စသည္တို႔နဲ႔ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ျခင္း စတာေတြကို ေမးျမန္ေဆြးေႏြးခဲ့ ပါတယ္။
တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတဲ့ သာမန္ျပည္သူ(၈)ေယာက္၊ ေရွ႕ေနႀကီး(၇)ေယာက္န႔ဲ ဥပေဒျပဳအမတ္ (၄)ေယာက္တို႔ရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ သေဘာထားမပါ၀င္ ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ။
ယူတီေက ။ ။ ဆရာတို႔ ဒီဥပေဒ ဘယ္ေန႔ကျပဌာန္း အတည္ျဖစ္ပါသလဲဆရာ။
အားလံုးေျဖ ။ ။ (ထုတ္ျပန္ ေၾကညာတဲ့ေန႔) (၃၁-၈-၂၀၁၅)ေန႔။
ယူတီေက ။ ။ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ ဘယ္လူမ်ိဳး ေတြနဲ႔သက္ဆုိုင္ပါသလဲဆရာတို႔။
ေျဖ (၁) ဒီႏိုင္ငံမွာေနထိုင္တဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး၊ လူမ်ိဳးစုအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ (ရွမ္း၊ကခ်င္၊ဗမာ၊မြန္- စသည္)
(၂) ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံသား၊ ဧည့္ႏိုင္ငံသား၊ ႏိုင္ငံသားျပဳခြင့္ရသူ အားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ (ႏိုင္၊ဧည့္၊ျပဳ)
(၃) ဒီႏိုင္ငံမွာ ေနထိုင္စဥ္ ႏိုင္ငံသားနဲ႔ ထိမ္းျမားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၄) ေနထိုင္သူဆိုတာ ယာယီေနေန၊ အၿမဲတန္းေနေန သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၅) ျပည္ပေရာက္ေနတဲ့ ဒီႏိုင္ငံသား (ႏိုင္၊ဧည့္၊ျပဳ) အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္ပါတယ္။
(၆) အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားေရာ၊ မိန္းမပါသက္ဆိုင္ပါတယ္။ (က်ား + မ)
ယူတီေက ။ ။ ဒီျပဌာန္းခ်က္ဟာ ဘယ္ဘာသာ၀င္ ေတြနဲ႔သက္ဆိုင္သလဲ။
ေျဖ။ (၁) ဘယ္ဘာသာ၀င္လို႔ ေရးမထားဘူးဗ်။
(၂) ျမန္မာလူမ်ိဳး၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အတြက္လို႔ေရး မထားဘူးဗ်။
(၃) ဒါဆိုရင္ ခရစ္ယာန္၊ ဟိႏၵဴ၊ မဟာေမဒင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္နဲ႔ အျခားဘာသာ၊ ဘာသာမဲ့ေတြအားလံုး ဆုိုင္တယ္ထင္တယ္။
(၄) ဘယ္လူမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘာသာျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ႏိုင္ငံကလာလာ၊ ဒီႏိုင္ငံကို ယာယီ၊ အၿမဲေရာက္ရွိ၊ ေနထိုင္တဲ့(က်ား/မ) အိမ္ေထာင္သည္ အားလံုးနဲ႔သက္ဆိုင္တယ္။
ယူတီေက ။ ။ ဥပေဒက ဘာကို အဓိကျပဌာန္းလိုက္တာလဲဗ်။
ေျဖ။ (၁) မိမိကိုးကြယ္ရာဘာသာ၊ ဥပေဒ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းအရ ဒီႏိုင္ငံမွာ တရား၀င္ထိမ္းျမားႏိုင္တယ္တဲ့။
(၂) ဒီဥပေဒအာဏာတည္တဲ့ေန႔ (၃၁-၈-၂၀၁၅) ေန႔ကစၿပီး ထိမ္းျမားရာမွာ “ တစ္လင္တစ္မယားစနစ္ ” သာတရား၀င္တယ္တဲ့။ (တစ္လင္မယားအမ်ား)၊ (တစ္မယားလင္အမ်ား) ထိမ္းျမားလို႔မရဘူးတဲ့။
(၃) ဒါဆိုရင္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ဟာ မယားတစ္ေယာက္ကိုဘဲ တရား၀င္ထိမ္းျမားလို႔ရတယ္ထင္တာပဲ။
(၄) အိမ္ေထာင္ရွိၿပီးရင္ ေနာက္ထပ္ထိမ္းျမားလို႔မရေတာ့ဘူး။
(၅) မိမိကိုးကြယ္ရာဘာသာအရ တစ္ေယာက္ထက္ပိုယူခြင့္ရွိတယ္ဆိုေပမဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ယူလို႔ မရေတာ့ဘူး။ (ဥပမာ-မိမိကိုးကြယ္ရာ ဘာသာအရ မယားေလးေယာက္ယူခြင့္ရွိေသာ္လည္း ဒီႏိုင္ငံမွာ ယူလို႔မရေတာ့ဘူး)
(၆) ၃၁-၈၂၀၁၅ ေန႔မတိုင္မီက (၃-၄)ေယာက္ယူၿပီးသားဆုိရင္ေတာ့၊ မပ်က္ျပယ္ဘူး။ အျပစ္မရွိဘူး။
(၇) အဲ့ဒီေန႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ အိမ္ေထာင္သည္ဟာ ေနာက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း မလုပ္ရဘူး။ ျပစ္မွဳ႕ေျမာက္ တယ္တဲ့။
(၈) အိမ္ေထာင္သည္ဟာ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ထိမ္းျမားျခင္းမျပဳရဘူး။ တရားမ၀င္ေနထိုင္ ေပါင္းသင္းျခင္း လည္းမလုပ္ရဘူးတဲ့။
(၉) တရားမ၀င္ေပါင္းသင္း ေနထိုင္ျခင္း အေၾကာင္းကို အဲဒီဥပေဒမွာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္မထားဘူးဗ်။
(၁၀) အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)ဟာ အျခား(က်ား/မ)နဲ႔ လင္မယားအျဖစ္ မေနထိုင္ရဘူး။ မေပါင္းသင္း ရဘူးတဲ့။
အရပ္သား အသိအရဆိုရင္ (ေပါင္းသင္းစပ္ယွက္)မႈ မျပဳရဘူးလို႔ ထင္တာပဲ။ အတူမအိပ္ရဘူး ေျပာတာပါ။
(၁၁) ဒါဆိုရင္ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားဟာ အျခားမည္သည့္ မိန္းမနဲ႔မွ အတူမအိပ္ရဘူးထင္တာပဲ။ အေဖာ္၊ ရည္းစား၊ လိင္လုပ္သား (ျပည့္တန္ဆာ) စတာေတြနဲ႔အတူ မအိပ္ရဘူး၊ အိပ္ခဲ့ရင္ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္တဲ့။ ပုဒ္မ-၁၃ အရ (၇)ႏွစ္ထက္မပိုေသာ ေထာင္ဒဏ္ခ်မွတ္ရမည့္ အျပင္ေငြဒဏ္လည္း ခ်မွတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။ ဒါဆို ေထာင္မခ်မေနရ - ခ်ရမဲ့ျပစ္မႈပဲ။
ယူတီေက ။ ။ အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)က လူပ်ိဳပါ၊ အပ်ိဳပါေျပာၿပီး ထိမ္းျမားခဲ့ရင္ ဘာျဖစ္ႏိုင္သလဲ။
(၁) ေထာင္ဒဏ္(၁၀)ႏွစ္တဲ့ဆရာ။
(၂) မိန္းကေလးက အရင္ကလူတစ္ေယာက္နဲ႔ လိုက္ေျပးၿပီး လက္ထပ္္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ထားခဲ့ဘူးရင္ လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေျပာရမွာတဲ့။ လိုက္ေျပးဘူးတာ ထိန္ခ်န္ရင္ဒီမိန္းကေလး (၁၀)ႏွစ္ပဲ။
(၃) မယားႀကီးကို ကြာၿပီးပါၿပီ ညာေျပာတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ ေယာက္်ားလည္း (၁၀)ႏွစ္ပဲ။
(၄) ကြာၿပီးသားပါဆိုတဲ့ စကားကို ေထာက္ခံ၊ လိမ္ညာ၊ ေျပာဆိုေပးတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ (က်ား/မ)ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳး၊ မိတ္ေဆြ၊ ေအာင္သြယ္ေတြလည္း ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ-၁၀၉/၁၁၄ အရ၊ အားေပးကူညီမႈ ေျမာက္တယ္။ အဲဒီလူေတြကိုလည္း ပုဒ္မ-၁၇/၁၀၉ အရ ေထာင္ဒဏ္(၁၀)ႏွစ္ ခ်ရမွာပဲ။ အားေပးသူနဲ႔ က်ဴးလြန္သူဟာ ျပစ္ဒဏ္ထပ္တူက်ခံရမယ္။
ယူတီေက ။ ။ ပုဒ္မ (၁၀) (၁၂) (၁၃)နဲ႔ ပုဒ္မ(၁၇) ဘာကြာသလဲ။
ေျဖ (၁) ပုဒ္မ (၁၀)၊ (၁၂)တားျမစ္ခ်က္က၊ အိမ္ေထာင္သည္ဟာေနာက္ (က်ား/မ)ကို မထိမ္းျမားေပမယ့္၊ အတူအိပ္္ရင္ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္။ (၇)ႏွစ္က်မယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ဦးဟာ အျပင္မွာ အျခားသူနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ရင္၊ အတူအိပ္ရင္ ေထာင္က်ႏိုင္တယ္။ လူပ်ိဳလူလြတ္ကေတာ့ အျပစ္မျဖစ္ဘူး။
(၂) ကာယကံရွင္က ေက်နပ္ေပမဲ့ ျပစ္မႈေျမာက္တယ္။
(၃) ေငြးေပးေပ်ာ္ပါးလို႔လည္း မရဘူး။ ၾကည္ျဖဴပါတယ္ဆုိလည္း မရဘူး။
(၄) အိမ္မွာက်န္ရစ္တဲ့ (ဇနီး/ခင္ပြန္း) ေက်နပ္သေဘာတူတယ္ ခြင့္ျပဳထားတာပါဆိုလည္း မရဘူး။ ဖမ္းမွာပဲ။ ေထာင္က်မွွာပဲ။
(၅) ပုဒ္မ (၁၇)က အိမ္ေထာင္ရွိလ်က္ ထိန္ခ်န္ဖံုးကြယ္ၿပီး ထပ္မံထိမ္းျမားတာပါ။ (၁၀)ႏွစ္ပါ။
ယူတီေက ။ ။ ဒီဥပေဒကို ဘယ္လိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရမယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ထံုးလုပ္နည္း က်င့္ထံုးဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္ ေတြအေၾကာင္း ဘာေတြသိလဲခင္ဗ်။
သာမန္ျပည္သူမ်ား။ မသိပါဘူး ဆရာ။ (ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ထဲမွာ ဘာမွမပါဘူးဆရာ)
ေရွ႕ေနမ်ား။(၁) ၀ရမ္းမႈျဖစ္တယ္။
(၂) ရဲအေရးပိုင္တဲ့ အမႈျဖစ္လို႔ရဲက ၀ရမ္းမပါဘဲ ဖမ္းႏိုင္တယ္။
(၃) တရားသူႀကီးက အာမခံမေပးႏိုင္ဘူး။
(၄) ဘယ္သူကမွ ေက်ေအးလို႔မရဘူး။
(၅) တည္းခိုခန္း၊ အိမ္၊ ဥပစာ၊ ခြင့္ျပဳသူ ေတြဟာ အားေပးသူအျဖစ္ အဖမ္းခံရႏိုင္တယ္။
(၆) မည္သူမဆို တိုင္တန္း၊ ဖမ္းဆီး ခိုင္းႏိုင္တယ္။ ရဲက တိုင္ခ်က္ဖြင့္ေပးရတယ္။ သက္ဆိုင္တဲ့ ဇနီး၊ ခင္ပြန္းက တိုင္မွ တိုက္ခ်က္ဖြင့္ရတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
(၇) တည္းခိုခန္းမွာေစာင့္ၿပီး သတင္ေပးရင္လည္း ရဲကလာဖမ္းႏိုင္တယ္။
(၈) ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ အိမ္ေထာင္သည္(က်ား/မ)နဲ႔ ပါ၀င္ပတ္သက္သူ (က်ား/မ)ကို ေဆးစစ္ခိုင္းႏိုင္တယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးေပါင္းသင္း စပ္ယွက္မႈ ရွိ/မရွိ္ သက္ေသခံခ်က္ရဖို႔လုပ္ႏိုင္တယ္။ အိမ္ေထာင္သည္နဲ႔အတူ (ျပည့္တန္ဆာေရာ၊ ရည္းစား၊ အေဖာ္) အားလံုးဆရာ၀န္ထံ ေဆးစစ္ခံၾကရလိမ့္မယ္။
ယူတီေက ။ ။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ တိုင္တန္း၊အေရးယူ၊တရားစဲြတင္ႏိုင္သလဲ။
ေျဖ (၁) အခန္းထဲမွာ အတူေတြ႕တဲ့အခ်ိန္၊ အျပင္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္။
(၂) ဘယ္အခ်ိန္က ျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့၊ ျပန္တိုင္ရင္ ဖမ္းမွာပဲ။
(၃) ျပစ္မွဳ႕ဆိုတာ ကာလစည္းကမ္း သတ္မရွိဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္တိုင္တိုင္၊ ခံရမွာပဲ။ ကေန႔အျပင္မွာ အတူအိပ္ခဲ့ေစဦး၊ ေနာက္(၅)ႏွစ္ၾကာမွ အေထာက္အထားနဲ႔ တိုင္ရင္၊ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈလို႔မရဘူး။ အေရးယူရမွာပဲ။
ဥပမာ (၁) ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က ပ်ဳေစာထီးတပ္ဖြဲ႕၀င္ျဖစ္စဥ္က က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့လူသတ္မႈဟာ ကေန႔ျပန္ေပၚလာရင္၊ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ရမွာပဲ။
(၂) လြန္ခဲ့တဲ့(၅)ႏွစ္က လိမ္လည္၊ ထိန္ခ်န္ၿပီး အမတ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္္ဆိုရင္လည္း ၾကာခဲ့ပါၿပီဆိုၿပီး လ်စ္လ်ဴရႈ၊ အေရးမယူလို႔ မရဘူူးဗ်။ ျဖဳတ္ပစ္ရမယ္။
ယူတီေက ။ ။ အမတ္မင္းတို႔၊ ဥပေဒျပဌာန္းစဥ္က ဒါေတြ အေၾကအလည္ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ျပဌာန္းအတည္ျပဳခဲ့တာ မဟုတ္လား ခင္ဗ်။
အမတ္မ်ားေျဖ ။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္က်င့္သံုးတာ ေကာင္းတယ္ဆိုတာပဲ အဓိကသိခဲ့တယ္။ ေထာက္ခံခဲ့တယ္ဗ်။ ဥပေဒျပဌာန္းလိုက္ေတာ့လည္း၊ ဥပေဒစကားရပ္ေတြကို ဖတ္ၾကည့္လည္း နားမလည္ဘူးဗ်။ ဆက္စပ္ေနတဲ့အျခား ဥပေဒေတြ၊ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္း တရားေတြကို မသိခဲ့ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဥပေဒသာ ျပဳေနၾကတာ၊ ဥပေဒသမားေတြ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္စားျပဳတဲ့အဖြဲ႔ရဲ႕ သေဘာထားအတိုင္း ေထာက္ခံလိုက္ၾကတာပါ ခင္ဗ်ာ။
အျခားသူမ်ား ၀င္ေဆြးေႏြး
၁။ အဲဒီဥပေဒရဲ႕ စကားရပ္ေတြကို သာမန္ျပည္သူေတြ ဖတ္ၾကည့္လို႔ နားမလည္ဘူးဗ်ာ။
၂။ နားမလည္ရင္ လိုက္နာက်င့္သုံးဖို႔ (ေရွာင္ရန္)ကိစၥ မျဖစ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။
၃။ ဒါဆိုရင္ ဒီႏိုင္ငံက အိမ္ေထာင္သည္ သန္း(၃၀)ေတာ့ ဒုကၡနဲ႔လွလွ ေတြ႕ေတာ့မွာပဲ။
၄။ အိမ္ေထာင္သည္ေတြ မေပါ့ၾကပါနဲ႔။ အခ်ိန္မေရြး အမႈျဖစ္ႏိုင္တယ္။
၅။ ဥပေဒကို မသိနားမလည္ျခင္းေၾကာင့္ အျပစ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္မရတဲ့
(Ignorance of Law is no excuse) ဒုကၡပါပဲ။
(သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ)
UTK (မဟာ၀ိဇၨာ၊သိပၸံ၊ဥပေဒ)
ဟာသေပါင္းခ်ဳပ္5.1
ဆရာမကို နမ္း
ဒီမွာ ..ရဲေမတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ သြားမနမ္းမိေစနဲ ့..နမ္းရင္ သူက ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္ကြ...
" ရပ္စမ္း.....လက္ေျမွာက္လိုက္.."
ေအး...ဆရာ၀န္မတစ္ေယာက္ကိုလည္း မနမ္းမိေစနဲ ့ကြ...သူက် ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္...
" ျပီးျပီ...ေနာက္တစ္ေယာက္...."
မင္း နမ္းခ်င္ရင္ေတာ့..ေက်ာင္းဆရာမကိုေရြးနမ္း.. မင္းနမ္းျပီးရင္ေတာ့ .ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္....
" မွားတယ္...ေနာက္တေခါက္ ဆက္လုပ္...
Credit-မင္းေခါင္
ကြန္ပ်ဴတာ ေဆးစာ
လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ့ညာဖက္ လက္ေမာင္းနာေနလုိ့ ဆရာ၀န္ နဲ့ ၿပၾကည့္မယ္ ဆုိေတာ့ သူ့သူငယ္ခ်င္းက အလကား ပုိက္ဆံကုန္ေအာင္ကြာ၊
ကြန္ပ်ဴတာစက္ကုိ “ဆီး” အစစ္ခုိင္းၿပီး ေရာဂါရွာလုိက္ရင္ ဆယ္စကန့္အတြင္း သိရမယ္၊
ၿပီးေတာ့ ဆယ္ေဒၚလာပဲ ကုန္မယ္ ဆုိလုိ့ စိတ္၀င္တစား ၿဖစ္မိတာနဲ့ ေဆးခန္းေရွ့က ကြန္ပ်ဴတာစက္ဆီကုိ ေရာက္သြားမိတယ္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာထဲ ဆယ္ေဒၚလာထည့္လုိက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက ဆီးထည့္ဖုိ့ ပုလင္းထုတ္ေပးမယ္။
ဆီးေတြကုိ ကြန္ပ်ဴတာနဲ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္လုိက္ၿပီး ဆယ္စကန့္ အၾကာမွာ ကြန္ပ်ဴတာက ေဆးအညႊန္း စာရြက္ ထုတ္ေပးတယ္။
“သင့္ လက္ေမာင္း နာေနတယ္၊ စိုးရိမ္စရာ မရွိ။ ေရေႏြးေႏြးနဲ့ ၾကပ္ပူ တုိက္ေပးပါ။ အေလးအပင္ မမ,ပါနဲ့။ တစ္ပတ္အတြင္း ေကာင္းသြားမွာပါ” တဲ့။
ေဆးစာကုိၾကည့္ၿပီး သူေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း အထင္ၾကီးသြားတယ္။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကုိ အရူးလုပ္ခ်င္စိတ္လည္း ေပါက္သြားတယ္ တဲ့။ ဒါနဲ့ ဆီးထည့္တဲ့ ပုလင္းထဲကုိ
၁။ ေရပိုက္ထဲက ေရနည္းနည္း
၂။ ေခြးဆီက
၃။ သမီးဆီက
၄။ ဇနီးဆီက ဆီးနည္းနည္းစီေရာထည့္
၅။ သူ့ဆီးကုိေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက သိၿပီးသား ဆုိေတာ့ မာစတာဘိတ္လုပ္ၿပီး သူ့ရဲ့ သုက္ အနည္းငယ္ ေပါင္းထည့္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာဆီ သူ ၿပန္သြားတယ္။
အရင္အတုိင္းပဲ ဆယ္ေဒၚလာ ထည့္လိုက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက စစ္ေဆးေတာ့တာပဲ။ အဲ ဆယ္စကန့္နဲ့ေတာ့ မၿပီးဘူး ၿဖစ္ေနသတဲ့၊ ကြန္ပ်ဴတာ ေခါင္း နည္းနည္း စားသြားတယ္။
အေတာ္ေလးၾကာမွ ေဆးစာ ထုတ္ေပးတယ္။ “သင္ သိလုိတဲ့ အေၿဖအားလုံးကုိ သိရဖုိ့ ေဒၚလာ ၄၀ ထပ္ထည့္ပါ” တဲ့။
ဟုတ္တယ္ေလ၊ သူ့ဟာက ငါးမ်ဳိးၿဖစ္ေနတာကုိး။
ေဒၚလာ ၄၀ လည္း ထည့္လုိက္ေရာ ေဆးစာ အၿပည့္အစုံ ထြက္လာတယ္။ ဒီလုိ…….
၁။ သင့္ေရပိုက္ေခါင္းက သံေခ်းေတြ တက္ေနၿပီး ေရက နံေနတယ္၊ ဒီေရကုိ သုံးစြဲရန္ မသင့္၊ ေရပုိက္ေခါင္း အသစ္ အၿမန္လဲပါ ။
၂။ သင့္ေခြးမွာ ၀ဲေပါက္ေနတယ္၊ လူကုိ မကူးစက္ခင္ ၀ဲေပ်ာက္ေဆးလူးၿပီး ေရခ်ဳိးေပးပါ ။
၃။ သင့္ သမီးက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ့ ေဆးစြဲေနတယ္၊ ဆရာ၀န္ နဲ့ အၿမန္ၿပၿပီး ေဆးၿဖတ္ေပးပါ၊ AIDS ၿဖစ္လာႏုိင္ေၿခ ရွိတယ္ ။
၄။ သင့္ ဇနီးမွာ ကုိယ္၀န္ရွိေနၿပီ၊ မိန္းကေလး အမႊာပူး၊ သင္နဲ့ ရတာ မဟုတ္။ ကြာရွင္းဖုိ့ ေရွ့ေနတစ္ေယာက္ အၿမန္ရွာထားပါ။
၅။ အဲသလုိသာ လက္ကမ်င္းေနရင္ ညာဖက္လက္ေမာင္း နာတာ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ဘူး မွတ္ပါ......တဲ့။
အဲဒီလူ ၿဖဳံသြားတယ္။ ေနာက္ မစရဲေတာ့ဘူး။
ခြက္ဒစ္ -> ဇင္ေ၀ေသာ္ ရဲ့ ၿပဳံးစိစိ ခ်ဥ္ ငန္ စပ္ေလးမ်ား စာအုပ္မွ ၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။
ဒီမွာ ..ရဲေမတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ သြားမနမ္းမိေစနဲ ့..နမ္းရင္ သူက ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္ကြ...
" ရပ္စမ္း.....လက္ေျမွာက္လိုက္.."
ေအး...ဆရာ၀န္မတစ္ေယာက္ကိုလည္း မနမ္းမိေစနဲ ့ကြ...သူက် ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္...
" ျပီးျပီ...ေနာက္တစ္ေယာက္...."
မင္း နမ္းခ်င္ရင္ေတာ့..ေက်ာင္းဆရာမကိုေရြးနမ္း.. မင္းနမ္းျပီးရင္ေတာ့ .ဒီလိုေျပာလိမ့္မယ္....
" မွားတယ္...ေနာက္တေခါက္ ဆက္လုပ္...
Credit-မင္းေခါင္
ကြန္ပ်ဴတာ ေဆးစာ
လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ့ညာဖက္ လက္ေမာင္းနာေနလုိ့ ဆရာ၀န္ နဲ့ ၿပၾကည့္မယ္ ဆုိေတာ့ သူ့သူငယ္ခ်င္းက အလကား ပုိက္ဆံကုန္ေအာင္ကြာ၊
ကြန္ပ်ဴတာစက္ကုိ “ဆီး” အစစ္ခုိင္းၿပီး ေရာဂါရွာလုိက္ရင္ ဆယ္စကန့္အတြင္း သိရမယ္၊
ၿပီးေတာ့ ဆယ္ေဒၚလာပဲ ကုန္မယ္ ဆုိလုိ့ စိတ္၀င္တစား ၿဖစ္မိတာနဲ့ ေဆးခန္းေရွ့က ကြန္ပ်ဴတာစက္ဆီကုိ ေရာက္သြားမိတယ္။
ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ပ်ဴတာထဲ ဆယ္ေဒၚလာထည့္လုိက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက ဆီးထည့္ဖုိ့ ပုလင္းထုတ္ေပးမယ္။
ဆီးေတြကုိ ကြန္ပ်ဴတာနဲ့ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ခြက္ထဲ ေလာင္းထည့္လုိက္ၿပီး ဆယ္စကန့္ အၾကာမွာ ကြန္ပ်ဴတာက ေဆးအညႊန္း စာရြက္ ထုတ္ေပးတယ္။
“သင့္ လက္ေမာင္း နာေနတယ္၊ စိုးရိမ္စရာ မရွိ။ ေရေႏြးေႏြးနဲ့ ၾကပ္ပူ တုိက္ေပးပါ။ အေလးအပင္ မမ,ပါနဲ့။ တစ္ပတ္အတြင္း ေကာင္းသြားမွာပါ” တဲ့။
ေဆးစာကုိၾကည့္ၿပီး သူေတာ္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း အထင္ၾကီးသြားတယ္။
အိမ္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာကုိ အရူးလုပ္ခ်င္စိတ္လည္း ေပါက္သြားတယ္ တဲ့။ ဒါနဲ့ ဆီးထည့္တဲ့ ပုလင္းထဲကုိ
၁။ ေရပိုက္ထဲက ေရနည္းနည္း
၂။ ေခြးဆီက
၃။ သမီးဆီက
၄။ ဇနီးဆီက ဆီးနည္းနည္းစီေရာထည့္
၅။ သူ့ဆီးကုိေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက သိၿပီးသား ဆုိေတာ့ မာစတာဘိတ္လုပ္ၿပီး သူ့ရဲ့ သုက္ အနည္းငယ္ ေပါင္းထည့္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာဆီ သူ ၿပန္သြားတယ္။
အရင္အတုိင္းပဲ ဆယ္ေဒၚလာ ထည့္လိုက္ေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာက စစ္ေဆးေတာ့တာပဲ။ အဲ ဆယ္စကန့္နဲ့ေတာ့ မၿပီးဘူး ၿဖစ္ေနသတဲ့၊ ကြန္ပ်ဴတာ ေခါင္း နည္းနည္း စားသြားတယ္။
အေတာ္ေလးၾကာမွ ေဆးစာ ထုတ္ေပးတယ္။ “သင္ သိလုိတဲ့ အေၿဖအားလုံးကုိ သိရဖုိ့ ေဒၚလာ ၄၀ ထပ္ထည့္ပါ” တဲ့။
ဟုတ္တယ္ေလ၊ သူ့ဟာက ငါးမ်ဳိးၿဖစ္ေနတာကုိး။
ေဒၚလာ ၄၀ လည္း ထည့္လုိက္ေရာ ေဆးစာ အၿပည့္အစုံ ထြက္လာတယ္။ ဒီလုိ…….
၁။ သင့္ေရပိုက္ေခါင္းက သံေခ်းေတြ တက္ေနၿပီး ေရက နံေနတယ္၊ ဒီေရကုိ သုံးစြဲရန္ မသင့္၊ ေရပုိက္ေခါင္း အသစ္ အၿမန္လဲပါ ။
၂။ သင့္ေခြးမွာ ၀ဲေပါက္ေနတယ္၊ လူကုိ မကူးစက္ခင္ ၀ဲေပ်ာက္ေဆးလူးၿပီး ေရခ်ဳိးေပးပါ ။
၃။ သင့္ သမီးက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ့ ေဆးစြဲေနတယ္၊ ဆရာ၀န္ နဲ့ အၿမန္ၿပၿပီး ေဆးၿဖတ္ေပးပါ၊ AIDS ၿဖစ္လာႏုိင္ေၿခ ရွိတယ္ ။
၄။ သင့္ ဇနီးမွာ ကုိယ္၀န္ရွိေနၿပီ၊ မိန္းကေလး အမႊာပူး၊ သင္နဲ့ ရတာ မဟုတ္။ ကြာရွင္းဖုိ့ ေရွ့ေနတစ္ေယာက္ အၿမန္ရွာထားပါ။
၅။ အဲသလုိသာ လက္ကမ်င္းေနရင္ ညာဖက္လက္ေမာင္း နာတာ ဘယ္ေတာ့မွ မေပ်ာက္ဘူး မွတ္ပါ......တဲ့။
အဲဒီလူ ၿဖဳံသြားတယ္။ ေနာက္ မစရဲေတာ့ဘူး။
ခြက္ဒစ္ -> ဇင္ေ၀ေသာ္ ရဲ့ ၿပဳံးစိစိ ခ်ဥ္ ငန္ စပ္ေလးမ်ား စာအုပ္မွ ၿပန္လည္မွ်ေ၀ပါသည္။
ေရဖ်ဥ္းစြဲၿခင္း ( Ascites )
"ထမင္းစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းေရခ်ိဳးရင္ ေရဖ်ဥ္းစြဲ တတ္တယ္"တဲ့။ စာ႐ႈသူအားလံုး မၾကာခဏ ၾကားဖူး ေနက်စကားျဖစ္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘာမွ မသိနားမလည္တဲ့ ကေလးဘ၀ကတည္းက ၾကားေန က်စကားမို႔လို႔ နားထဲစြဲေနၿပီး မွန္သလိုလိုေတာင္ ထင္လာရတဲ့အထိ လူအေတာ္ မ်ားမ်ား ယံုေနၾကပါ ၿပီ။ ဒါက နည္းပညာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔အလွမ္းေ၀းခဲ့တဲ့ လူႀကီး သူမေတြ မေျပာနဲ႔၊ ယေန႔ေခတ္ (ေဆးေလာကထဲက မဟုတ္တဲ့) ပညာတတ္အခ်ိဳ႕ကေတာင္ အမွားအမွန္ ခြဲမသိဘဲ အယူသည္း ေရွာင္ၾကဥ္ေနၾကတုန္းပဲ။
ဒီ ေတာ့ ေမးစရာစကား ရွိလာပါတယ္။
"ထမင္းစားၿပီး ခ်က္ခ်င္းေရခ်ိဳးရင္ ေရဖ်ဥ္းတကယ္စြဲတာလား"
မဟုတ္ပါဘူး။ လံုး၀ မဟုတ္ပါဘူး။ အဂၤလိပ္ လို Ascites လို႔ေခၚတဲ့ ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္း ကိုယ္တိုင္က ေရာဂါတစ္ခုမဟုတ္ဘဲ အသည္းေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာ ဂါ၊ ကင္ဆာေရာဂါအခ်ိဳ႕၊ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ စတာေတြမွာေတြ႔ရတဲ့ လကၡဏာတစ္ရပ္ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေတြ ေနာက္ခံရွိေနတဲ့အတြက္ ၀မ္းဗိုက္ထဲ ေရေတြစုလာကာ ေရဖ်ဥ္းစြဲရတာျဖစ္ၿပီး ထမင္းစား ၿပီး ခ်ိဳးလိုက္တဲ့ေရေတြ သြားစုတာ လံုး၀မဟုတ္ ေၾကာင္းပါ။
ဒါဆို ဘိုးဘြားဘီဘင္ေတြက လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့ အခ်က္ၾကီးကို ယံုၾကည္ လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကတာ လား။ အမွားႀကီးေျပာခဲ့ၾကတာလား။ အဲလိုေတာ့လဲ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ထမင္းစားၿပီးၿပီးခ်င္း ေရခ်ိဳး ရင္ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ အစာခ်က္မႈ၊ စုပ္ယူမႈေတြမွာ ႀကီးစြာ ေသာ အေႏွာင့္အယွက္ေတြ ျဖစ္ကုန္တာ သိပၸံနည္း က် စမ္းသပ္ေတြ႕ရွိထားရပါတယ္။ အစာေခ်တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေသြးလွည့္ပတ္မႈရဲ႕ အမ်ားဆံုးေ၀စုကို အစာအိမ္နဲ႔ အူလမ္းေၾကာင္းက စြမ္းအင္ရဖို႔ ယူရပါ တယ္။ အဲအခ်ိန္မွာ ေရခိ်ဳးလိုက္ရင္ က်ဆင္းသြားတဲ့ အေရျပား အပူခ်ိန္ကိုထိန္းဖို႔ ေျခလက္ေတြနဲ႔ အေရ ျပားဆီ ေသြးေတြ ပံုမွန္ထက္ပိုၿပီး ပို႔လႊတ္ေပးလိုက္ ရလို႔ အူလမ္းေၾကာင္းကရတဲ့ ေ၀စုေလ်ာ့နည္းသြား ကာ အစာေခ်မႈအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ပါတယ္။
အစာ မေၾက ေလပြျခင္း၊ မအီမသာျဖစ္ျခင္းတို႔ ခံစားရ တတ္တာကို ေရွးလူႀကီးေတြကသိလို႔ အက်ိဳးယုတ္ မွာစိုးလို႔ တားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ခက္တာက ႐ိုး႐ိုး ရွင္းေအာင္ေျပာၿပီး မတားဘဲ အေၾကာက္တရား ႀကီးနဲ႔တြဲၿပီးတားခဲ့တာက ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြ အယူ အဆလြဲမႈျဖစ္ေစေတာ့တာေပါ့။ (သိပၸံနဲ႔ နည္းပညာ မထြန္းကားေသးခ်ိန္ကမို႔ တကယ္အယူအဆလြဲခဲ့ တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္) ဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က သိျမင္ၿပီး အနာဂတ္ မ်ိဳးဆက္ေတြအတြက္ အသိ အျမင္မွန္ေတြပဲခ်န္ခဲ့ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားရပါမယ္။ ထမင္း စားၿပီးရင္ မလုပ္သင့္တဲ့ အျခားအရာေတြကေတာ့ လမ္းျမန္ျမန္ ေ၀းေ၀းေလွ်ာက္ျခင္း၊ ေဆးလိပ္ ေသာက္ျခင္း၊ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ျခင္း စတာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
(ေရွးလူႀကီးေတြဟာ ပံုတိုပတ္စေလးေတြ ဖန္ တီးျပီး ကေလးကို ဆံုးမရာမွာ ျဖတ္ထိုးÓဏ္ အင္မ တန္ရင့္သန္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ညအိပ္ရာ၀င္ရင္ ခံစားရ တဲ့ အျမင့္က သိမ့္ကနဲက်သြားတဲ့ ခံစားမႈဟာ အိပ္ ေပ်ာ္မႈ ပံုမွန္မျဖစ္ေသးလို႔ ခံစားရတဲ့ အိပ္မက္ဆိုးတို ေလးတစ္ခု (A Short Nightmare) ျဖစ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ႐ိုေသတာရယ္၊ အိပ္ရာထဲ မသန္႔တဲ့ ေျခ ေထာက္ေတြနဲ႔ ၀င္လာမွာစိုးလို႔ရယ္ ကေလးေတြကို "ထမင္းလံုးတေစၦ"ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရတီထြင္ၿပီး ေျခာက္ ခဲ့တာ အခုဆိုရင္ အဲဒီေ၀ါဟာရဟာ တကယ္စြဲေန ၿပီး ယံုၾကည္လက္ခံထားမႈေတြ လူအမ်ားစုမွာ ရွိဆဲ ပါ။ ေရွးလူႀကီးေတြကို အျပစ္ဆိုစရာ မစဥ္းစားဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြက်ရင္ တကယ္မွန္ ကန္တဲ့ အသိပညာေတြ ဘယ္လို လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ မလဲဆိုတာ ေတြးထားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္)
ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္းဆိုတာ ဘာလဲ
၀မ္းဗိုက္ေခါင္းထဲမွာ အ၀ါေဖ်ာ့ေရာင္ (သို႔) အၾကည္ေရာင္ အရည္ေတြစုလာျခင္းကို ေခၚပါ တယ္။ ၀မ္းဗိုက္နဲ႔ အဆုတ္၊ ႏွလံုးတို႔ ရွိရာ ရင္ေခါင္း ကို Diaphragm ေခၚ ကိုယ္တြင္းေခါင္း ကန္႔လန္႔ ကာ ၾကြက္သားနဲ႔ ပိုင္းျခားထားလို႔ အဆုတ္ထဲ ေရ ၀င္တာနဲ႔မတူဘူးလို႔ သိထားရပါမယ္။
ျဖစ္ေစတဲ႕အေၾကာင္းရင္းေတြက ဘာေတြလဲ
ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္းရဲ႕ အျဖစ္အမ်ားဆံုး အေၾကာင္း ရင္းက အသည္းေျခာက္ျခင္း (Cirrhosis of Liver) လိုမ်ိဳး ဆိုးရြားပ်က္စီးေနတဲ့ အသည္းေရာဂါေတြ ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေရဖ်ဥ္းစြဲတဲ့သူ ငါး ေယာက္မွာ ေလးေယာက္ဟာ အသည္းေရာဂါ ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ အသည္းေျခာက္ျခင္း ဟာ အရက္ကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား (သို႔) အလြန္အကြၽံ ေသာက္သူ အမ်ိဳးသားေတြမွာ ျဖစ္တာမ်ားေပမယ့္ င႐ုတ္သီးမႈိေတြစားျပီး အသည္းေရာင္အသား၀ါ ဘီပိုး၊ စီပိုး တစ္ခုခုရွိေနသူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း အသည္းေျခာက္ႏိုင္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အသည္း ေျခာက္တယ္ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရဟာ ျမန္မာလို အဆင္ ေျပသလို ျပန္ထားတာျဖစ္ၿပီး တကယ္တမ္း ေျခာက္ ေသြ႕သြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အရက္၊ ဘီပိုး၊ စီပိုး၊ အသည္းအဆီဖံုးျခင္း စတဲ့ အျဖစ္အမ်ားဆံုး အေၾကာင္းတရားေတြေၾကာင့္ အသည္းက ဒဏ္ရာ ေတြရကာ အဲဒီေနရာမွာ အမာရြတ္တစ္သွ်ဴးေတြပဲ ျပန္ျဖစ္လို႔ ပံုမွန္အလုပ္လုပ္ဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနကိုေခၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ေရာဂါ သေဘာက ပ်က္ၿပီးသား အသည္းေနရာက ျပန္ ေကာင္းဖို႔ အရမ္းခဲယဥ္းၿပီး အသည္းတစ္ခုလံုးသာ ဆက္ပ်က္သြားတာမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ အသည္းပ်က္ လို႔ ပ႐ိုတိန္းေတြ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေသြးေၾကာေတြထဲက ေရဓာတ္ကို မထိန္းထားႏိုင္ ေတာ့ဘဲ ေရေတြက ၀မ္းဗိုက္ထဲလာစုတာ ျဖစ္ပါ တယ္။
အသည္းေရာဂါ တစ္မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ေရွာင္တခင္ အသည္းလုပ္ငန္းမ်ား ရပ္ဆိုင္းသြားျခင္း (Acute Liver Failure) မွာလည္း ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္း ေပၚလာ တတ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္တစ္ခုကို ဥပမာေပးရရင္ ပါရာစီတေမာ လြန္ကဲစြာေသာက္မိ လို႔ အဆိပ္သင့္ျခင္းေပါ့။ အသည္းရဲ႕ ေသြးျပန္ေၾကာ ေတြ ပိတ္ဆို႔သြားတဲ့ ဘတ္ခ်ီရီေရာဂါစု (Budd-Chiari Syndrome) မွာလည္း ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္း၊ အသည္းနဲ႔ ေဘလံုးႀကီးလာျခင္းနဲ႔ ဗိုက္အသည္း အသန္ေအာင့္ျခင္းတို႔ တြဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အူမ ႀကီးကင္ဆာ၊ ပန္ကရိယေခၚ မုန္႔ခ်ိဳအိတ္ကင္ဆာ၊ အစာအိမ္ကင္ဆာ၊ ရင္သားကင္ဆာ၊ အဆုတ္ကင္ ဆာ၊ သားဥအိမ္ကင္ဆာ စတဲ့ ကင္ဆာအေတာ္မ်ား မ်ားက အသည္းနဲ႔၀မ္းဗိုက္တြင္း ကလီစာေတြကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေရာက္ရွိတတ္ၿပီး ေရဖ်ဥ္းစြဲေစတတ္ပါတယ္။
ႏွလံုးစြမ္းေဆာင္ရည္ က်ဆင္းရပ္ဆိုင္းလာျခင္း (Heart Failure) ေရာဂါမွာလည္း ေသြးေၾကာေတြ ထဲမွာ ေသြးေကာင္းေကာင္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေအာင္ ႏွလံုး က ညႇစ္မပို႔ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ ေရ ဖ်ဥ္းစြဲပါတယ္။ Nephrotic Syndrome လို႔ ေခၚ တဲ့ ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါမွာလည္း ပ႐ိုတိန္းေခၚ အသားဓာတ္ေတြ ေသြးထဲကေန ဆီးစြန္႔တဲ့အထဲ ပါသြားၿပီး ဆံုး႐ႈံးကုန္လို႔ ေသြးက အရည္ေတြ မထိန္း ထားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဗိုက္ထဲမွာစုကာ ေရဖ်ဥ္းစြဲေစပါ တယ္။
ေရွာင္တခင္ ပန္ကရိယ ေရာင္ျခင္း (Acute Pancreatitis) နဲ႔ နာတာရွည္ ပန္ကရိယေရာင္ျခင္း (Chronic Pancreatitis) ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးမွာ ေရဖ်ဥ္း ဟာ လကၡဏာတစ္ရပ္အေနနဲ႔ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ အသည္းေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ရတဲ့ ေရဖ်ဥ္းေလာက္ ေတာ့မႀကီးဘူးေပါ့ေလ။ အစာအိမ္အူလမ္းေၾကာင္း မွာ ေရာဂါပိုး၀င္ေရာက္မႈ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ျဖစ္ကာ ၀မ္းဗိုက္ေရာင္ရင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေတြ႕ေနက် မဟုတ္တဲ့ ေရဖ်ဥ္းစြဲရျခင္း အေၾကာင္းတစ္ခုကို ေျပာရမယ္ဆုိရင္ လည္ပင္းက သိုင္း႐ႈိက္အကိ်တ္ လုပ္ေဆာင္မႈနည္းလို႔ သိုင္း႐ႈိက္ေဟာ္မုန္း နည္းျခင္း (Hypothyroidism) မွာလည္း မကုဘဲ ပစ္ထား တာၾကာရင္ ေရဖ်ဥ္းစြဲပါတယ္။ သိုင္း႐ႈိက္ေဟာ္မုန္း ပမာဏ ျပန္မွန္သြားတာနဲ႔ ေရဖ်ဥ္းက အလိုလို ေပ်ာက္ပါတယ္။
ေရဖ်ဥ္းစြဲေနေၾကာင္း ဘယ္လိုအတည္ျပဳႏိုင္သလဲ
ေရသန္႔ပုလင္း တစ္၀က္စာ (500 ml) ေလာက္ ရွိေနၿပီဆိုရင္ပဲ ဆရာ၀န္က လက္နဲ႔ စမ္းသပ္သိရွိႏိုင္ ပါျပီ။ အရမ္းနည္းေနၿပီး မသိသာေပမယ့္ ေရာဂါ အေနအထားကို သံုးသပ္ျပီး ဆရာ၀န္က Ultrasound ေခၚ တယ္လီေဗးရွင္း ဓာတ္မွန္႐ိုက္ခိုင္းရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။
ဘယ္လို ကုသကာကြယ္ႏိုင္မလဲ
ေရဖ်ဥ္းစြဲျခင္း သက္သက္ကို ကုသစရာမလိုဘဲ ေနာက္ခံေရာဂါအေၾကာင္းရင္းကို ရွာကုရမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အထက္မွာေျပာခဲ့တဲ့ ေရာဂါေတြထဲက တစ္ခု ခုေပါ့။ ဥပမာ ကင္ဆာဆိုရင္ ကင္ဆာခီမိုေဆး၊ ဓာတ္ေရာင္ျခည္စတဲ့ သက္ဆိုင္ရာကုထံုးနဲ႔ ကုရမွာ ျဖစ္ၿပီး အသည္းေရာဂါမွာ အသည္းေဆးေတြနဲ႔ ကုမလား၊ ခြဲစိတ္မလား၊ အသည္းအစားထိုးမလား စသျဖင့္ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရဖ်ဥ္းရွိတဲ့ ေ၀ဒနာရွင္ေတြ အားလံုးကို ေရနဲ႔ အငန္ဓာတ္ေလွ်ာ့စားခိုင္းပါတယ္။ ဆားဆိုရင္ တစ္ ေန႔ကို 2 g ထက္ပိုစားလို႔ မရပါဘူး။ လိုအပ္သလို ဆီးေဆးေတြေပးပါတယ္။ အရည္ေတြ အရမ္းမ်ားရင္ ေဖာက္ထုတ္မယ္။ အသည္း/ႏွလံုး/ေက်ာက္ကပ္ စတဲ့ေရာဂါျဖစ္ေနတဲ့အဂၤါကို ခြဲစိတ္ကုသဖို႔ အရမ္း ဆိုးရင္ အစားထိုးဖို႔ လုပ္ေဆာင္ပါမယ္။ ဒါေတြက ဗဟုသုတ အျဖစ္ေဖာ္ျပတာျဖစ္ၿပီး ေရာဂါတကယ္ ျဖစ္လာရင္ ေဆး႐ံုတက္ကုသမႈ ခံယူရမွာသာ ျဖစ္ ပါတယ္။ ကာကြယ္နည္းေတြကေတာ့ အထက္ပါ ေရာဂါေတြမျဖစ္ေအာင္ ေနထိုင္နည္းေတြပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဥပမာ အရက္အလြန္အကြၽံေသာက္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္မယ္၊ အသည္းေရာင္အသား၀ါဘီပိုး ကာ ကြယ္ေဆးထိုးထားမယ္ဆိုရင္ အသည္းေၾကာင့္ ေရ ဖ်ဥ္းစြဲတာကို ကာကြယ္ႏိုင္မွာပါ။ ႏွလံုးေရာဂါ၊ သိုင္း ႐ႈိက္အကိ်တ္ဆိုင္ရာ ေရာဂါတစ္ခုခု ရွိေနရင္ ဂ႐ုတ စိုက္ကုမယ္၊ ညႊန္ၾကားထားတဲ့ေဆးကို မွန္မွန္ ေသာက္မယ္ စသျဖင့္ေပါ့။
ေရဖ်ဥ္းစြဲေနျခင္းရဲ႔ အေရးၾကီးေသာအခ်က္
၀မ္းဗိုက္ဟာ တျဖည္းျဖည္း ေဖာင္းလာျပီး အရည္ေတြရွိေနတယ္ထင္ရင္ နီးစပ္ရာ ေဆး႐ံုေဆး ခန္းကို အျမန္ဆံုးသြားေရာက္စစ္ေဆးၿပီး လုိအပ္တဲ့ ကုသမႈခံယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရဖ်ဥ္းစြဲတယ္ဆိုတာ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ကလီစာတစ္ခုခု ပ်က္ယြင္းေနျပီး ေသြးထဲက အရည္ေတြကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္တဲ့ အေျခ အေနထိ ေရာက္ေနျပီဆိုတာျပတဲ့ လကၡဏာတစ္ရပ္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
ခ်စ္သမီးအတြက္ ေပးစာ
သမီးငယ္
သမီး မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားေတာ့ သမီးအတြက္ ေမေမတို႔ဝမ္းသာၾကတယ္။ မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းေဝးေနလို႔ သမီးမဂၤလာပဲြကို ေမေမတို႔အေရာက္ မလာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မဂၤလာပဲြမွာ ဆံုးမၾသဝါဒေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို ေမေမတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၾကတယ္။ သမီးက ေမေမတို႔ရဲ႕ သမီးပဲ... ေမေမတို႔ ခံစားရတာေတြကို သမီးနားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ဟိုတစ္ေန႔က သမီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီးေနာက္ သမီးေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ ေအာ္... ငါတို႔သမီးေလးေတာင္ ဒီေလာက္ၾကီးျပင္းခဲ့ျပီလို႔...
သမီးေဖေဖက မွန္ေရွ႕မွာရပ္ျပီး “ၾကည့္စမ္း... ငါ့ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြေတာင္ ဒီေလာက္မ်ားေနျပီ။ သမီးလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အရြယ္ေရာက္ျပီေပါ့” တဲ့။ သမီးေဖေဖ ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြက ေမေမတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြကို ေဖာ္ညြန္းေနသလိုပါပဲ သမီး...
ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြကို သမီးေဖေဖက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထုတ္ျပေနတယ္။ ကဲ.. သမီးဆီ စာတစ္ေစာင္ ေရးလိုက္ဦးဆိုလို႔ ဒီစာကို ေမေမ ေရးျဖစ္လိုက္တယ္ သမီး.. သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔လို႔ သေဘာထားပါေနာ္။
သမီးေရ.. ေမေမတို႔က ကမာၻေပၚမွာ ရွိသမွ်မိဘေတြလိုပဲ သာမန္တဲ့ မိဘေတြပါ။ သမီးဟာလည္း သာမန္သားသမီးေတြထဲက သာမန္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔ အမ်ားၾကီး မေတာင္းဆိုဘူး။ သမီးေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ မဂၤလာလမ္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ သာယာျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနျပီး ခရီးဆံုးတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ ေမေမတို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲဒီလို သာယာမယ့္လမ္းအတြက္ ေမေမတို႔ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တာေလးကို မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္ သမီး....
ပထမဦးဆံုး သမီးကို ေျပာခ်င္တာက “အိမ္” ဆိုတာ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္သလို အလြယ္တကူ ျဖစ္လာတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာတာ အဓိပၸာယ္မရွိေပမယ့္ လံုးဝမွန္တယ္ သမီး။
"အိမ္"ဆုိတာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၊ မိသားစုဝင္ေတြက (ေမေမတို႔ အပါအဝင္) အခ်ိန္ကာလ၊ အခ်စ္အမုန္း၊ အတင္းအဖ်င္း၊ အမွားအမွန္၊ အခ်ဴိအခါး စတာေတြ၊ သပြတ္အူလို ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ျပႆနာေပါင္းစံုထဲကေန ေနာက္ဆံုးရလာတဲ့ ရလဒ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စျပီး အေခ်အတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ အိမ္ကို အရိပ္မည္းေတြ လႊမ္းမိုးစျပဳလာျပီ သမီး... အတၱကိုယ္စီနဲ႔ သူမွန္တယ္၊ ငါမွန္တယ္လို႔ ျငင္းခုံေနၾကရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ၾကရတယ္။ လင္မယားတစ္ခ်ဳိ႕က အတၱ၊ ေခါင္းမာတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ အခ်စ္မဲ့ကုန္ၾကတယ္။ “အိမ္” ဆိုတာ အတၱမာနေတြျပိဳင္၊ မေက်နပ္တာေတြ ရွင္းဖို႔အတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။
ဒါဆိုရင္ “အိမ္” ဆိုတာ ဘာလဲ..
သမီးငယ္.. ေမေမတို႔ငယ္ရြယ္စဥ္က ဒီေမးခြန္းကိုမေျဖတတ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ျခား လင္မယားေတြလုိပဲ ကိစၥအေသးအမႊားေလးနဲ႔ ေဖေဖေမေမတို႔ ျငင္းခံုတတ္ၾကတယ္။ တစ္ခါက သမီးဦးေလးရဲ႕ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမရန္ျဖစ္ၾကတာ ကြာရွင္းဖို႔အထိ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ ကြာရွင္းဖု႔ိ ေမေမတို႔သတၱိမရွိခဲ့ၾကလို႔ မကြာရွင္းျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။
တစ္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူ႔သားမဂၤလာေဆာင္မွာ “အုိေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းရပါေစ။ အျမဲခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းစကား တိုတိုေလးက ေမေမရင္ထဲ ဝင္ေဆာင့္ခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္... အိမ္ဆိုတာ ေမတၱာစကား၊ ခ်စ္ျခင္းစကားေတြသာ ေျပာဖုိ႔ သင့္တင့္တဲ့ေနရာပါ။
ခဏေလးခ်စ္ဖို႔လြယ္ကူေပမယ့္ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူး သမီး။ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝဆိုတဲ့ အခ်စ္ထဲမွာ နားလည္ျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းေတြရွိရတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ဘူးအလြတ္တစ္လံုးနဲ႔တူတယ္ သမီး။ အဲဒီ ဘူးလြတ္ထဲကို ပစၥည္းေတြျဖည့္ေပးမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္ယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ မ်ားမ်ားထည့္ေလ မ်ားမ်ားျပန္ရေလပဲ သမီး...
လူအမ်ားက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမဂၤလာထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထည့္ထားတတ္ၾကတယ္။ မဂၤလာထဲကေန ပစၥည္းဥစၥာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ တည္ျငိမ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ က်န္းမာျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ ေမေမ အထက္ကေျပာခဲ့သလို မဂၤလာေဆာင္စမွာ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳစမွာ ကိုယ္က ဘူးအလြတ္တစ္လံုးပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ အဲဒီဘူးထဲကို ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ထည့္ေပးရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ေဖးမ အားေပးတာေတြထည့္မွ ဘူးက တစ္ေန႔တစ္ျခား ျပည့္လာမွာျဖစ္တယ္။
ဘူးအလြတ္ထဲ “သတိရ တမ္းတျခင္း” ေတြ အရင္ထည့္သင့္တယ္ သမီး... ေတြ႔စ၊ ခ်စ္စအခ်ိန္ကေန အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အထိ ႏွစ္ေယာက္အတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ သတိရျခင္း၊ တမ္းတျခင္းေတြက အရိုးထဲအထိ စဲြဝင္ေနခဲ့လို႔ပဲ သမီး။ သတိရ တမ္းတျခင္းက စိတ္ညစ္ အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အိမ္အေရာက္ ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္သလို ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းညမွာ အေႏြးဓာတ္ေပးတဲ့ မီးလင္းဖိုလည္းျဖစ္တယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အျပင္ကျပန္လာသူအတြက္ အိမ္တံခါးအဖြင့္မွာ အေမႊးနံ႔သာကိုလည္း ေပးႏိုင္စြမ္းတယ္။
ဘူးအလြတ္ထဲ ေနာက္ထပ္ထည့္ရမွာက “အႏုပညာ” အိမ္ေထာင္ဘဝရဲ႕ အႏုပညာျဖစ္တယ္။
အိမ္ေထာင္မွာလည္း အႏုပညာရွိတယ္။
စိတ္ဆိုးတဲ့အႏုပညာ၊ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာ စတာေတြျဖစ္တယ္။
တစ္ခါက သားသမီး ငါးေယာက္ရွိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သားသမီးကိစၥ အေသးအမႊားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ရန္ကျဖစ္ေလ ၾကီးေလ ေနာက္ဆံုး ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ မယားက ရုတ္တရက္ “ခဏေနအုန္း... ငါ ကေလးသြားေမြးအုန္းမယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာပဲသမီး...
မဂၤလာဘူးလြတ္ထဲမွာ “သတိရတမ္းတျခင္း” နဲ႔ “အႏုပညာ” ေတြအျပင္ တစ္ျခားထည့္စရာ ပစၥည္းေတြအမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္သမီး။ သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ၾကပါေနာ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စာေရးဆရာတစ္ဦးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကို လက္ေဆာင္ပါလိုက္ပါတယ္ သမီး .....
“ သားသမီးေတြကို မိဘေတြက ေကြ်းေမြးခဲ့တယ္၊ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြရဲ႕တာဝန္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေက်ပြန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ကို ေပးလိုက္ပါ။ အဲတာကေတာ့ အေတာင္ပံတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္”
သမီးငယ္ ဒီစာဟာ သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔ပါ။ ေဖေဖေမေမတုိ႔ရဲ႕ ေတာင္းဆုနဲ႔အတူ သမီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါေစ...
ခ်စ္တဲ့
ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
-----------
မူရင္း...... http://www.tw001.net/novels
သမီး မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းၾကားေတာ့ သမီးအတြက္ ေမေမတို႔ဝမ္းသာၾကတယ္။ မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းေဝးေနလို႔ သမီးမဂၤလာပဲြကို ေမေမတို႔အေရာက္ မလာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ မဂၤလာပဲြမွာ ဆံုးမၾသဝါဒေတြ မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါကို ေမေမတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိၾကတယ္။ သမီးက ေမေမတို႔ရဲ႕ သမီးပဲ... ေမေမတို႔ ခံစားရတာေတြကို သမီးနားလည္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ဟိုတစ္ေန႔က သမီးနဲ႔ ဖုန္းေျပာျပီးေနာက္ သမီးေဖေဖနဲ႔ေမေမတို႔ ခဏေလာက္ တိတ္ဆိတ္သြားၾကတယ္။ ေအာ္... ငါတို႔သမီးေလးေတာင္ ဒီေလာက္ၾကီးျပင္းခဲ့ျပီလို႔...
သမီးေဖေဖက မွန္ေရွ႕မွာရပ္ျပီး “ၾကည့္စမ္း... ငါ့ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြေတာင္ ဒီေလာက္မ်ားေနျပီ။ သမီးလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အရြယ္ေရာက္ျပီေပါ့” တဲ့။ သမီးေဖေဖ ေခါင္းေပၚက ဆံပင္ျဖဴေတြက ေမေမတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အတိတ္ေတြကို ေဖာ္ညြန္းေနသလိုပါပဲ သမီး...
ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့အတိတ္ကပံုရိပ္ေတြကို သမီးေဖေဖက တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထုတ္ျပေနတယ္။ ကဲ.. သမီးဆီ စာတစ္ေစာင္ ေရးလိုက္ဦးဆိုလို႔ ဒီစာကို ေမေမ ေရးျဖစ္လိုက္တယ္ သမီး.. သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔လို႔ သေဘာထားပါေနာ္။
သမီးေရ.. ေမေမတို႔က ကမာၻေပၚမွာ ရွိသမွ်မိဘေတြလိုပဲ သာမန္တဲ့ မိဘေတြပါ။ သမီးဟာလည္း သာမန္သားသမီးေတြထဲက သာမန္သမီးေလးတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေမေမတို႔ အမ်ားၾကီး မေတာင္းဆိုဘူး။ သမီးေလွ်ာက္လွမ္းမယ့္ မဂၤလာလမ္းဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ သာယာျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနျပီး ခရီးဆံုးတိုင္ ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ ေမေမတို႔ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ အဲဒီလို သာယာမယ့္လမ္းအတြက္ ေမေမတို႔ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တာေလးကို မွ်ေဝခ်င္ပါတယ္ သမီး....
ပထမဦးဆံုး သမီးကို ေျပာခ်င္တာက “အိမ္” ဆိုတာ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္သလို အလြယ္တကူ ျဖစ္လာတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာတာ အဓိပၸာယ္မရွိေပမယ့္ လံုးဝမွန္တယ္ သမီး။
"အိမ္"ဆုိတာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၊ မိသားစုဝင္ေတြက (ေမေမတို႔ အပါအဝင္) အခ်ိန္ကာလ၊ အခ်စ္အမုန္း၊ အတင္းအဖ်င္း၊ အမွားအမွန္၊ အခ်ဴိအခါး စတာေတြ၊ သပြတ္အူလို ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ ျပႆနာေပါင္းစံုထဲကေန ေနာက္ဆံုးရလာတဲ့ ရလဒ္တစ္ခုပဲျဖစ္တယ္။
လင္မယားႏွစ္ေယာက္စျပီး အေခ်အတင္ျဖစ္ျပီဆိုရင္ အိမ္ကို အရိပ္မည္းေတြ လႊမ္းမိုးစျပဳလာျပီ သမီး... အတၱကိုယ္စီနဲ႔ သူမွန္တယ္၊ ငါမွန္တယ္လို႔ ျငင္းခုံေနၾကရင္ ေနာက္ဆံုးမွာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ထိခုိက္ၾကရတယ္။ လင္မယားတစ္ခ်ဳိ႕က အတၱ၊ ေခါင္းမာတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ အခ်စ္မဲ့ကုန္ၾကတယ္။ “အိမ္” ဆိုတာ အတၱမာနေတြျပိဳင္၊ မေက်နပ္တာေတြ ရွင္းဖို႔အတြက္ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို သူတို႔ နားမလည္ၾကဘူး။
ဒါဆိုရင္ “အိမ္” ဆိုတာ ဘာလဲ..
သမီးငယ္.. ေမေမတို႔ငယ္ရြယ္စဥ္က ဒီေမးခြန္းကိုမေျဖတတ္ခဲ့ၾကဘူး။ တစ္ျခား လင္မယားေတြလုိပဲ ကိစၥအေသးအမႊားေလးနဲ႔ ေဖေဖေမေမတို႔ ျငင္းခံုတတ္ၾကတယ္။ တစ္ခါက သမီးဦးေလးရဲ႕ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔ေမေမရန္ျဖစ္ၾကတာ ကြာရွင္းဖို႔အထိ ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီေခတ္အခ်ိန္အခါမွာ ကြာရွင္းဖု႔ိ ေမေမတို႔သတၱိမရွိခဲ့ၾကလို႔ မကြာရွင္းျဖစ္ခဲ့ၾကဘူး။
တစ္ေန႔မွာ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက သူ႔သားမဂၤလာေဆာင္မွာ “အုိေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းရပါေစ။ အျမဲခ်စ္ႏိုင္ၾကပါေစ” ဆိုတဲ့ ဆုေတာင္းစကား တိုတိုေလးက ေမေမရင္ထဲ ဝင္ေဆာင့္ခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္... အိမ္ဆိုတာ ေမတၱာစကား၊ ခ်စ္ျခင္းစကားေတြသာ ေျပာဖုိ႔ သင့္တင့္တဲ့ေနရာပါ။
ခဏေလးခ်စ္ဖို႔လြယ္ကူေပမယ့္ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူဘူး သမီး။ တစ္သက္၊ တစ္ဘဝဆိုတဲ့ အခ်စ္ထဲမွာ နားလည္ျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းေတြရွိရတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ အိမ္ေထာင္ဆိုတာ ဘူးအလြတ္တစ္လံုးနဲ႔တူတယ္ သမီး။ အဲဒီ ဘူးလြတ္ထဲကို ပစၥည္းေတြျဖည့္ေပးမွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပစၥည္းကို ျပန္ထုတ္ယူႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။ မ်ားမ်ားထည့္ေလ မ်ားမ်ားျပန္ရေလပဲ သမီး...
လူအမ်ားက မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီမဂၤလာထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ထည့္ထားတတ္ၾကတယ္။ မဂၤလာထဲကေန ပစၥည္းဥစၥာ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ တည္ျငိမ္ျခင္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ က်န္းမာျခင္း၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္းေတြ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။ ေမေမ အထက္ကေျပာခဲ့သလို မဂၤလာေဆာင္စမွာ၊ အိမ္ေထာင္ျပဳစမွာ ကိုယ္က ဘူးအလြတ္တစ္လံုးပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ အဲဒီဘူးထဲကို ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ျဖည့္ထည့္ေပးရတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေတြ၊ ေဖးမ အားေပးတာေတြထည့္မွ ဘူးက တစ္ေန႔တစ္ျခား ျပည့္လာမွာျဖစ္တယ္။
ဘူးအလြတ္ထဲ “သတိရ တမ္းတျခင္း” ေတြ အရင္ထည့္သင့္တယ္ သမီး... ေတြ႔စ၊ ခ်စ္စအခ်ိန္ကေန အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့အထိ ႏွစ္ေယာက္အတူ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတဲ့ သတိရျခင္း၊ တမ္းတျခင္းေတြက အရိုးထဲအထိ စဲြဝင္ေနခဲ့လို႔ပဲ သမီး။ သတိရ တမ္းတျခင္းက စိတ္ညစ္ အားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္ အိမ္အေရာက္ ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းငယ္ေလးတစ္ခုျဖစ္သလို ခ်မ္းေအးတဲ့ ေဆာင္းညမွာ အေႏြးဓာတ္ေပးတဲ့ မီးလင္းဖိုလည္းျဖစ္တယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႔ အျပင္ကျပန္လာသူအတြက္ အိမ္တံခါးအဖြင့္မွာ အေမႊးနံ႔သာကိုလည္း ေပးႏိုင္စြမ္းတယ္။
ဘူးအလြတ္ထဲ ေနာက္ထပ္ထည့္ရမွာက “အႏုပညာ” အိမ္ေထာင္ဘဝရဲ႕ အႏုပညာျဖစ္တယ္။
အိမ္ေထာင္မွာလည္း အႏုပညာရွိတယ္။
စိတ္ဆိုးတဲ့အႏုပညာ၊ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာ စတာေတြျဖစ္တယ္။
တစ္ခါက သားသမီး ငါးေယာက္ရွိတဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သားသမီးကိစၥ အေသးအမႊားနဲ႔ ရန္ျဖစ္ၾကတယ္။ ရန္ကျဖစ္ေလ ၾကီးေလ ေနာက္ဆံုး ထိန္းမႏိုင္ သိမ္းမႏိုင္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ မယားက ရုတ္တရက္ “ခဏေနအုန္း... ငါ ကေလးသြားေမြးအုန္းမယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါဟာ ရန္ျဖစ္တဲ့ အႏုပညာပဲသမီး...
မဂၤလာဘူးလြတ္ထဲမွာ “သတိရတမ္းတျခင္း” နဲ႔ “အႏုပညာ” ေတြအျပင္ တစ္ျခားထည့္စရာ ပစၥည္းေတြအမ်ားၾကီး ရွိေသးတယ္သမီး။ သမီးတို႔ႏွစ္ေယာက္အတူျပည့္ေအာင္ ျဖည့္ၾကပါေနာ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ စာေရးဆရာတစ္ဦးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းကို လက္ေဆာင္ပါလိုက္ပါတယ္ သမီး .....
“ သားသမီးေတြကို မိဘေတြက ေကြ်းေမြးခဲ့တယ္၊ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ခဲ့တယ္။ မိဘေတြရဲ႕တာဝန္ကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေက်ပြန္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္ကို ေပးလိုက္ပါ။ အဲတာကေတာ့ အေတာင္ပံတစ္စံုပဲျဖစ္တယ္”
သမီးငယ္ ဒီစာဟာ သမီးအတြက္ ေဖေဖေမေမတို႔ရဲ႕ မဂၤလာလက္ဖဲြ႔ပါ။ ေဖေဖေမေမတုိ႔ရဲ႕ ေတာင္းဆုနဲ႔အတူ သမီးေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါေစ...
ခ်စ္တဲ့
ေဖေဖနဲ႔ေမေမ
-----------
မူရင္း...... http://www.tw001.net/novels
Monday, October 12, 2015
Saturday, October 10, 2015
Huawei P8Lite ေဈးအနဲငယ္တတ္ပါတယ္ခဗ်ာ
PGG Mobile
Huawei P8 Lite. ယခင္ေဈး 248000
ယေန႔ 253000 +ကာဗာ+စိတ္ႀကိဳက္ဖုန္းကဒ္+ေငြျဖည့္ကဒ္
မန္းေလးေဈး 259000ပါ
Promotionကာလတြင္းမို႔ေဈးေလ်ာ့ထားျခင္းပါခဗ်ာ
Huawei P8 Lite. ယခင္ေဈး 248000
ယေန႔ 253000 +ကာဗာ+စိတ္ႀကိဳက္ဖုန္းကဒ္+ေငြျဖည့္ကဒ္
မန္းေလးေဈး 259000ပါ
Promotionကာလတြင္းမို႔ေဈးေလ်ာ့ထားျခင္းပါခဗ်ာ
ရီလို႔ေမာလို႔
ၾကိဳေပးျပီးသား(ဟာသအျမင္ျဖင္.ဖတ္ပါရန္)
အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေစ်းသြားရင္း လမ္းမွာေတြ ့လို ့ ရပ္ျပီး စကားေျပာေနၾကတယ္..။
" အိမ္ငွားခေပးရမဲ့ပိုက္ဆံေတြ ညည္း ခ်ဲထိုးပစ္လိုက္တယ္ဆို...အဲ့ဒါ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္လို ့ အဆင္ေျပသြားတာလဲ "
" အိမ္ရွင္လူပ်ိဳၾကီးက အိမ္လခတစ္လ မေပးႏိုင္ရင္ သူနဲ ့တစ္ည အိပ္ရမယ္တဲ ့ "
" ဟင္..မိုက္ရိုင္းလိုက္တာ..ညညး္က မျငင္းဘူးလား.."
" ျငင္းေတာ့ေရာ ဘာထူးမွာလဲေအ...ပိုက္ဆံမွ မေပးႏိုင္တာ..."
" ဒါနဲ ့ လူပ်ိဳၾကီးနဲ ့အိပ္ရတာေရာ ဘယ္လိုလဲ..အိုေကရဲ ့လား.."
" အိုေကတာေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့..ခုဆို အိမ္လခ ၆ လစာေတာင္ ၾကိဳေပးျပီးေနျပီ..."
" ငင့္.."
Credit-မင္းေခါင္
က်မက အေျပာင္းအလည္း မျမန္တတ္ပါဘူး ေမာင္..
စိမ္းတုန္းကလည္း ဒီအရသာ၊ မွည့္သြားေတာ့လည္း ဒီအရသာပါပဲ ေမာင္..
က်မကို အစိမ္းတိုင္း စား စား၊ ဟင္းခ်က္ စားစား ေမာင္ အဆင္ေျပသလို စားပါ ေမာင္..
အသုတ္ထဲ ထည့္ နယ္လည္း ရပါတယ္ ေမာင္..
တခုေတာ့ ရွိပါတယ္ ေမာင္..
က်မကို စားရင္ နဲနဲေတာ့ ေခြ်းထြက္ ပါလိမ့္မယ္ ေမာင္..
က်မကို ေထာင္းခ်င္ရင္ေတာ့ ေမာင့္ က်ည္ေပြ႕က မာမာ ၾကီးၾကီးမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ေမာင္..
ဘာလို႔ ဆို က်မ အစိက ေသးေပမယ့္ ေတာ္ရံု က်ည္ေပြ႕နဲ႔ ကြဲဘို႔ မလြယ္လို႔ပါ ေမာင္..
က်မ ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ အစိကြဲေအာင္ ေထာင္းေပးပါ ေမာင္..
......................................
......................................
..................................
..............................
......................................
..........................
..........................
က်မက ငရုတ္သီးပါ ေမာင္..
Credit- Snow Flake
အားတက္သေရာ
လမ္းေပၚမွာ ကားေတြ အရမ္းပိတ္ေနတုန္း လူတစ္ေယာက္က ကားမွန္ကိုလာေခါက္လို ့ ဖြင့္ေပးလိုက္ျပီး ေမးလိုက္တယ္..။
" ဘာကိစၥ ရွိလို ့လဲဗ်.."
" ဒီလိုပါဗ်ာ...အခု အၾကိမ္းဖက္သမားေတြက လႊတ္ေတာ္ကို ၀င္စီးျပီး.အစိုးရအမတ္ေတြကို ဓားစားခံ ဖမ္းထားတယ္ဗ်..။အဲ့ဒါ
ေဒၚလာတသန္းနဲ ့ျပန္ေရြးရမယ္တဲ့..။ မဟုတ္ရင္ အကုန္လံုးကို ဓာတ္ဆီေလာင္းျပီး မီးရွဳိ ့သတ္ပစ္မယ္ဆိုလို ့ က်ေနာ္တို ့အဖဲြ ့့က
ကားတစ္စီးခ်င္းစီ လိုက္ျပီး အလွဴခံေနတာပါ.."
" ေၾသာ္...ဂလိုလား...တျခားကားေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္ လွဴၾကသလဲဗ်."
" အင္း..တစ္စီးကို တစ္ဂါလံေလာက္စီေတာ့ လွဴၾကပါတယ္..."
Credit-မင္းေခါင္
အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္ ေစ်းသြားရင္း လမ္းမွာေတြ ့လို ့ ရပ္ျပီး စကားေျပာေနၾကတယ္..။
" အိမ္ငွားခေပးရမဲ့ပိုက္ဆံေတြ ညည္း ခ်ဲထိုးပစ္လိုက္တယ္ဆို...အဲ့ဒါ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္လို ့ အဆင္ေျပသြားတာလဲ "
" အိမ္ရွင္လူပ်ိဳၾကီးက အိမ္လခတစ္လ မေပးႏိုင္ရင္ သူနဲ ့တစ္ည အိပ္ရမယ္တဲ ့ "
" ဟင္..မိုက္ရိုင္းလိုက္တာ..ညညး္က မျငင္းဘူးလား.."
" ျငင္းေတာ့ေရာ ဘာထူးမွာလဲေအ...ပိုက္ဆံမွ မေပးႏိုင္တာ..."
" ဒါနဲ ့ လူပ်ိဳၾကီးနဲ ့အိပ္ရတာေရာ ဘယ္လိုလဲ..အိုေကရဲ ့လား.."
" အိုေကတာေတာ့ ေျပာမေနနဲ ့..ခုဆို အိမ္လခ ၆ လစာေတာင္ ၾကိဳေပးျပီးေနျပီ..."
" ငင့္.."
Credit-မင္းေခါင္
က်မက အေျပာင္းအလည္း မျမန္တတ္ပါဘူး ေမာင္..
စိမ္းတုန္းကလည္း ဒီအရသာ၊ မွည့္သြားေတာ့လည္း ဒီအရသာပါပဲ ေမာင္..
က်မကို အစိမ္းတိုင္း စား စား၊ ဟင္းခ်က္ စားစား ေမာင္ အဆင္ေျပသလို စားပါ ေမာင္..
အသုတ္ထဲ ထည့္ နယ္လည္း ရပါတယ္ ေမာင္..
တခုေတာ့ ရွိပါတယ္ ေမာင္..
က်မကို စားရင္ နဲနဲေတာ့ ေခြ်းထြက္ ပါလိမ့္မယ္ ေမာင္..
က်မကို ေထာင္းခ်င္ရင္ေတာ့ ေမာင့္ က်ည္ေပြ႕က မာမာ ၾကီးၾကီးမွ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ေမာင္..
ဘာလို႔ ဆို က်မ အစိက ေသးေပမယ့္ ေတာ္ရံု က်ည္ေပြ႕နဲ႔ ကြဲဘို႔ မလြယ္လို႔ပါ ေမာင္..
က်မ ကို တကယ္ခ်စ္ရင္ အစိကြဲေအာင္ ေထာင္းေပးပါ ေမာင္..
......................................
......................................
..................................
..............................
......................................
..........................
..........................
က်မက ငရုတ္သီးပါ ေမာင္..
Credit- Snow Flake
အားတက္သေရာ
လမ္းေပၚမွာ ကားေတြ အရမ္းပိတ္ေနတုန္း လူတစ္ေယာက္က ကားမွန္ကိုလာေခါက္လို ့ ဖြင့္ေပးလိုက္ျပီး ေမးလိုက္တယ္..။
" ဘာကိစၥ ရွိလို ့လဲဗ်.."
" ဒီလိုပါဗ်ာ...အခု အၾကိမ္းဖက္သမားေတြက လႊတ္ေတာ္ကို ၀င္စီးျပီး.အစိုးရအမတ္ေတြကို ဓားစားခံ ဖမ္းထားတယ္ဗ်..။အဲ့ဒါ
ေဒၚလာတသန္းနဲ ့ျပန္ေရြးရမယ္တဲ့..။ မဟုတ္ရင္ အကုန္လံုးကို ဓာတ္ဆီေလာင္းျပီး မီးရွဳိ ့သတ္ပစ္မယ္ဆိုလို ့ က်ေနာ္တို ့အဖဲြ ့့က
ကားတစ္စီးခ်င္းစီ လိုက္ျပီး အလွဴခံေနတာပါ.."
" ေၾသာ္...ဂလိုလား...တျခားကားေတြကေရာ ဘယ္ေလာက္ လွဴၾကသလဲဗ်."
" အင္း..တစ္စီးကို တစ္ဂါလံေလာက္စီေတာ့ လွဴၾကပါတယ္..."
Credit-မင္းေခါင္
haha
သူ႔အေမေစ်းသြားေနလို႔ အိမ္မွာ ကေလးထိမ္းေနရတယ္။
စကားေျပာတတ္ကာစ ကေလးကို စကားသင္ေပးရတာေပါ့... ...
"ေဖေဖလို႔ေခၚစမ္းသားသား... ေဖေဖလို႔ေခၚ"
"ေမေမ"
"မဟုတ္ဘူးေလ... ေဖေဖလို႔ေခၚ ေဖေဖ"
"ေမေမ"
"အာ... ေဖေဖပါဆိုမွ ေခၚၾကည့္... ေဖေဖ"
"ေမေမ... ေမေမ"
"မေခၚခ်င္ေနကြာ... ေအေပးေလး... ယီးပဲ"
အဲဒီတုန္း သူ႔အေမျပန္လာတယ္
ကေလးက သူ႔အေမကိုျမင္ေတာ့ လွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္... ...
"ေမေမ... ယီးပဲ"
"ဟမ္... ၾကည့္စမ္း သားကို ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ"
"ေဖေဖ..."
"ငင္..."
စကားေျပာတတ္ကာစ ကေလးကို စကားသင္ေပးရတာေပါ့... ...
"ေဖေဖလို႔ေခၚစမ္းသားသား... ေဖေဖလို႔ေခၚ"
"ေမေမ"
"မဟုတ္ဘူးေလ... ေဖေဖလို႔ေခၚ ေဖေဖ"
"ေမေမ"
"အာ... ေဖေဖပါဆိုမွ ေခၚၾကည့္... ေဖေဖ"
"ေမေမ... ေမေမ"
"မေခၚခ်င္ေနကြာ... ေအေပးေလး... ယီးပဲ"
အဲဒီတုန္း သူ႔အေမျပန္လာတယ္
ကေလးက သူ႔အေမကိုျမင္ေတာ့ လွမ္းႏႈတ္ဆက္တယ္... ...
"ေမေမ... ယီးပဲ"
"ဟမ္... ၾကည့္စမ္း သားကို ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ"
"ေဖေဖ..."
"ငင္..."
ရယ္ရယ္ေမာေမာ
အမ်ိဳးသမီးတေယာက္ ဘူတာရံုမွတည္းခုိခန္းသုိ႔ေရာက္
လာသည္... မန္ေနဂ်ာအား
အခန္းရဦးမလား ေမးသည္ မန္ေနဂ်ာမွ ဟာ ... အခန္းကုန္သြားၿပီ...
မရွိေတာ့ဘူး.... အမ်ိဳးသမီးက ... အုိ ရေအာင္လုပ္ေပးပါ...
အခ်ိန္လည္းမရွိေတာ့ဘူး... တျခားကုိသြားဖုိ႔မလြယ္လုိ႔ပါ... ထုိအခါ
မန္ေနဂ်ာမွ .. အင္း.. ခင္ဗ်ားလုိခ်င္ရင္ တစ္ခန္းေတာ့ရွိတယ္... ဒါေပမယ့္
အဲဒီအခန္းထဲမွာ ေယာကၤ်ား (၃) ေယာက္ ရွိတယ္....
သူတုိ႔ေမးတဲ့ေမးခြန္းကုိေျဖႏုိင္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား
တစ္ေယာက္တည္းေအးေအးေဆးေဆး အိပ္လုိ႔ရမယ္.... အဲ.. မေျဖႏုိင္ရင္ေတာ့
သူတုိ႔အားလံုးနဲ႔အိပ္ရလိမ့္မယ္... ဘယ့္ႏွယ္လဲ... အမ်ိဳးသမီးမွ ...
ရတယ္ေလ... အဲဒီအခန္းကုိပဲေပးပါ... အခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ ..... ေယာကၤ်ား (၃)
ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးအားေမးသည္ အပင္ကပုပု.. အသီးကနီနီ.. အဲဒါဘာသီးလဲ...
အေျဖမွန္မွာ စေတာ္ဘယ္ရီသီးျဖစ္သည္... အမ်ိဳးသမီးကလည္းသိသည္.. သုိ႔ေသာ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟုေျဖလုိက္သည္... သုိ႔ႏွင့္ သူတုိ႔အိပ္လုိက္ၾကသည္...
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထုိေမးခြန္းပဲထပ္ေမးသည္ အမ်ိဳးသမီးကလည္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟုပဲ
ေျဖသည္... ေနာက္တစ္ေန႔မုိးလင္းေသာ္.... အခန္းထဲမွ ..... အမ်ိဳးသမီးေရာ
ေယာကၤ်ား (၃) ေယာက္ပါ ထြက္မလာေသးသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာမွ ဘာမ်ားျဖစ္ေနသလဲဟု
သြားၾကည့္သည္... ထုိအခါအခန္းထဲတြင္ ေယာကၤ်ားသံုးေယာက္မွာ ကုတင္ေအာက္မွ
ဒူးတုပ္ထုိင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးအားေတာင္းပန္ေနသည္... လုပ္ပါအစ္မရယ္....
စေတာ္ဘယ္ရီသီးလုိ႔ေျပာေပးပါ.... ဟင့္အင္း....ခရမ္းခ်ဥ္သီးပဲ....
Credit- စိုုင္းေရႊတိုုး
လာသည္... မန္ေနဂ်ာအား
အခန္းရဦးမလား ေမးသည္ မန္ေနဂ်ာမွ ဟာ ... အခန္းကုန္သြားၿပီ...
မရွိေတာ့ဘူး.... အမ်ိဳးသမီးက ... အုိ ရေအာင္လုပ္ေပးပါ...
အခ်ိန္လည္းမရွိေတာ့ဘူး... တျခားကုိသြားဖုိ႔မလြယ္လုိ႔ပါ... ထုိအခါ
မန္ေနဂ်ာမွ .. အင္း.. ခင္ဗ်ားလုိခ်င္ရင္ တစ္ခန္းေတာ့ရွိတယ္... ဒါေပမယ့္
အဲဒီအခန္းထဲမွာ ေယာကၤ်ား (၃) ေယာက္ ရွိတယ္....
သူတုိ႔ေမးတဲ့ေမးခြန္းကုိေျဖႏုိင္ရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား
တစ္ေယာက္တည္းေအးေအးေဆးေဆး အိပ္လုိ႔ရမယ္.... အဲ.. မေျဖႏုိင္ရင္ေတာ့
သူတုိ႔အားလံုးနဲ႔အိပ္ရလိမ့္မယ္... ဘယ့္ႏွယ္လဲ... အမ်ိဳးသမီးမွ ...
ရတယ္ေလ... အဲဒီအခန္းကုိပဲေပးပါ... အခန္းထဲေရာက္ေသာအခါ ..... ေယာကၤ်ား (၃)
ေယာက္က အမ်ိဳးသမီးအားေမးသည္ အပင္ကပုပု.. အသီးကနီနီ.. အဲဒါဘာသီးလဲ...
အေျဖမွန္မွာ စေတာ္ဘယ္ရီသီးျဖစ္သည္... အမ်ိဳးသမီးကလည္းသိသည္.. သုိ႔ေသာ္
ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟုေျဖလုိက္သည္... သုိ႔ႏွင့္ သူတုိ႔အိပ္လုိက္ၾကသည္...
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထုိေမးခြန္းပဲထပ္ေမးသည္ အမ်ိဳးသမီးကလည္း ခရမ္းခ်ဥ္သီးဟုပဲ
ေျဖသည္... ေနာက္တစ္ေန႔မုိးလင္းေသာ္.... အခန္းထဲမွ ..... အမ်ိဳးသမီးေရာ
ေယာကၤ်ား (၃) ေယာက္ပါ ထြက္မလာေသးသျဖင့္ မန္ေနဂ်ာမွ ဘာမ်ားျဖစ္ေနသလဲဟု
သြားၾကည့္သည္... ထုိအခါအခန္းထဲတြင္ ေယာကၤ်ားသံုးေယာက္မွာ ကုတင္ေအာက္မွ
ဒူးတုပ္ထုိင္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးအားေတာင္းပန္ေနသည္... လုပ္ပါအစ္မရယ္....
စေတာ္ဘယ္ရီသီးလုိ႔ေျပာေပးပါ.... ဟင့္အင္း....ခရမ္းခ်ဥ္သီးပဲ....
Credit- စိုုင္းေရႊတိုုး
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အဟုမ္ႏုုိင္ငံေတာ္
လြန္ခဲ့ေသာ အတိတ္ႏွစ္ေပါင္း ႐ွစ္ရာေက်ာ္ခန္႔က ျဖစ္သည္...
သွ်မ္းလူမ်ိဳးတစ္စုတို႔သည္ ပတ္ကိြဳင္ေတာင္တန္းႀကီးကို ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အေနာက္ဘက္သို႔ ေ႐ွး႐ႈသြားလ်က္ ႐ွိၾက၏.. ခရီးသည္အုပ္စုမ်ားတြင္ ကေလးမ်ား.. အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ လူအိုမ်ား ပါဝင္သည္..။
သူတို႔သည္ တစ္မိုးခိုလိုက္ နားေနလိုက္ႏွင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္မွာ တစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္မွ် ႐ွိခဲ့သည္..
လမ္းတြင္ ေတာင္ေပၚလူ႐ိုင္းတို႔၏ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခုခံတြန္းလွန္ခဲ့ၾကရေသာ အႀကိမ္မ်ားလဲ မေရမတြက္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ.. ဌက္ဖ်ားဒဏ္.. ပင္ပန္းမႈ ့ႏွင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ ့တို႔ေၾကာင့္ လမ္းတြင္ေသဆုံး ခဲ့ၾကသူမ်ားလဲ မနည္းေတာ့ေပ..
ေတာင္ထိပ္တစ္ေနရာမွ ျဗဟၼပုတၱရျမစ္ႀကီးကို ေရးေရးမွ် လွမ္းျမင္ၾကရေသာအခါ သူတို႔၏ ပင္ပန္းယိမ္းယိုင္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ သြက္လာၾကသည္.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္မ်ားလဲ သမ္းလာၾကေတာ့သည္..
ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၂၂၈ တြင္ သူတို႔သည္ `` ခမ္နန္းဂ်န္ ´´ ျမစ္ကို ေဖာင္မ်ားႏွင့္ကူးကာ `` ေနာင္ဉာဏ္ ´´ ေရအိုင္ႀကီး အနီးသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္.. အာသံျပည္နယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရႊေျပာင္းၾကကာ ခရစ္ ၁၂၅၃ ခုတြင္ အာသံနယ္ `` အဖိုင္ပူရ ´´ မွာ အေျခခ် ေနထိုင္ၾကေလသည္..။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၂၅၃ ခုတြင္ `` ခ်ာ႐ိုင္ဒီယို ´´ တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ခဲ့ၾက၏.. သို႔မွ်ဇြဲႀကီးလွေသာ သွ်မ္းလူမ်ိဳးတို႔ကား လူဦးေရ ကိုးေထာင္မွ်႐ွိၿပီး သူတို႔ႏွင့္အတူ ဆင္ႏွစ္ေကာင္ ၊ ျမင္းသုံးရာ ပါ႐ွိခဲ့ၾကသည္..
သူတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ ဘုရင္ကား ေမာသွ်မ္းအႏြယ္ `` စူးခဖ ´´ ( ေကာင္းကင္မွလာေသာက်ား ) AD- 1228 တြင္ ေမာ၀္ႏွိင္ငံေတာ္မွ ဆူကာဖုုန္ဟာ (Sukaphaa ) ျဖစ္သည္.. သူသည္ ပတ္ကြိဳင္ေတာင္ႀကီး ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္လ်က္ ေမာသွ်မ္း လူမ်ိဳးမ်ားကို အာသံျပည္နယ္ ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ ဝင္ေရာက္လာသူျဖစ္သည္..။
ခရစ္ ၁၂၆၈ ခုႏွစ္တြင္ သားေတာ္ `` စူးတင္ဖ ´´ က ထီးနန္း ဆက္ခံသည္.. သူတို႔သည္ ဇြဲႏွင့္ သတၱိကို အရင္းခံ၍ ရဲရင့္စြန္႔ ့စားသူမ်ား ျဖစ္သည့္အတိုင္း အင္အားႀကီးမားေသာ `` အဟုန္ ´´ ႏိုင္ငံႀကီးကို စတင္ တည္ေထာင္ ခဲ့ၾကၿပီး ျဗဟၼပုတၱရ ျမစ္ဝွမ္း ေဒသ တစ္ခုလုံးကို စိုးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾက၏......
``စူး´´ ( သို႔မဟုတ္ ) ``ေစ´´ ဟူသည္မွာ ``က်ား´´ ဟုအဓိပၸါယ္ ရသည္.. ``စူး ၊ ေစ´´ သည္ျမန္မာအသံထြက္ ``သို´´သို႔ေျပာင္းလဲ ႏုုိင္ေပသည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပျခင္း ခံရေသာ သိုဟန္ဘြား၊ သိုခ်ီဘြား စေသာ ေမာသွ်မ္းဘုရင္မ်ားသည္ ``က်ား´´ ဘြဲ႔ကို ခံယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ျမန္မာမ်ားက ``သီဟ´´ ေခၚ ျခေသၤ့ဘြဲ႔ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး သီဟဘြဲ႔ ခံယူသလို ေမာ႐ွမ္းမ်ားက ``စူး/ေစ/သို´´ ေခၚ က်ားဘြဲ႔ကို ျမတ္ႏိုးၾကေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စူးတင္ဖေနာက္ ဆက္ခံေသာ အဟုန္ဘုရင္အခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ျပရလွ်င္....
*စူးတင္ဖ ( ခရစ္-၁၂၈၁ မွ ၁၂၉၂ )
*စူးခန္ဖ ( ခရစ္-၁၂၉၃ မွ ၁၃၃၂ )
*စူးခရန္ဖ ( ခရစ္-၁၃၃၂ မွ ၁၃၆၄ )
အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲ မွာအဓိက ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့သူ ``စႏၵရကႏၲ႐ွိန္´´ ( Candrakant Singh ) မွာ ျမန္မာျပည္မွ ေမာသွ်မ္း အႏြယ္ဝင္ အဟုန္ဘုရင္ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ အံ့ၾသၾကေပလိမ့္မည္.. သူ၏ ေမာသွ်မ္းဘြဲ႔မွာ ``စူးဒင္ဖ´´ ျဖစ္သည္..။
သို႔ႏွင့္ အာဟုမ္တို႔သည္ တျဖည္းျဖည္း အင္အားႀကီးထြားလာၿပီး ခရစ္ ( ၁၆ ) ရာစုတြင္ အနီးအနား နယ္ပယ္ႏိုင္ငံမ်ားကို သိမ္းပိုက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္.. ထိုအခ်ိန္တြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ တစ္ခုလုံးကို အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ မဂိုဘုရင္မ်ားက လႊမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး မဂိုအင္ပါယာႀကီးကို တည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္ ေနခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္.. ။
အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလုံးကို အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ အတင္းသြပ္သြင္းၿပီး မဝင္ေရာက္ သူမ်ားကို ေသဒဏ္ေပးသည္.. အိႏၵိယႏိုင္ငံအတြင္း႐ွိ အျခားဘာသာ ဝင္မ်ား၏ အထြဋ္အျမတ္ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦ.. အထိမ္းအမွတ္ေနရာမ်ားကို ေျမလွန္ဖ်က္စီးပစ္သည္.. အင္အားႀကီးမားၿပီး ရက္စက္ေသာ မဂိုစစ္တပ္ႀကီးကို မဂိုဘုရင္ ``႐ွာဂ်ဟန္´´ ( ``တဂ်္မဟာလ္´´ တည္ေဆာက္သူ ) အုပ္ခ်ဳပ္သည္..။
မဂိုတို႔သည္ သူတို႔အင္ပါယာႀကီးကို အေ႐ွ႕ဘက္သို႔ ဆက္လက္ခ်ဲ ့ထြင္ခဲ့ရာ အာရကန္ေဒသတြင္ ရခိုင္ဘုရင္ႏိုင္ငံႏွင့္၄င္း.. အေ႐ွ႕ေျမာက္တြင္ အဟုန္ဘုရင့္ႏိုင္ငံႏွင့္ ၄င္း ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့သည္.. အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလုံးကို အလြယ္တကူ သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ မဂိုတို႔သည္ ရခိုင္ႏွင့္ အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔၏ ရဲဝင့္စြန္႔ ့စားစြာ တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္မႈ ့ႏွင့္ ႀကံဳရသည္..။
အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ မဂိုစစ္တပ္တို႔ တိုက္ပြဲအၾကမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔ ဇြဲသတၱိ႐ွိစြာ ခုခံႏိုင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ မဂိုတို႔ အထိအခိုက္ အက်ဆုံးမ်ားခဲ့သည္.. ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၃၉ ခုႏွစ္တြင္ မဂိုဘုရင္ ``႐ွာဂ်ဟန္´´ ႏွင့္ အဟုန္ဘုရင္ ``စူးစင္ဖ´´ တို႔ မက်ဴးေက်ာ္ေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ၾကသည္.. ။ နယ္စပ္တြင္႐ွိသည့္ ``ဘားနဒီ´´ ေခၚ ျမစ္ငယ္ေလးကို ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္ျခား အျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ၾက၏..
ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားထား႐ွ္ိခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ႏွစ္အနည္းငယ္ သာၾကာခဲ့သည္.. အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဂိုအင္ပါယာတြင္ ဘာသာေရး အယူဝါဒျပင္းထန္ေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေခါင္းေထာင္လာၿပီး အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔၏ သတၱိကို မွတ္ေက်ာက္တင္မည့္ စစ္ပြဲအရိပ္မဲႀကီးက လႊမ္းမိုးလာသည္.. လြတ္လပ္မႈ ့ကို အသက္ထက္ ျမတ္ႏိုးေသာ အဟုန္လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ စိမ္ေခၚမႈ ့တစ္ခု ျဖစ္ေနသလို.. အဟုမ္တို႔ စစ္႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ပါက ျပည္မသို႔ ဒလၾကမ္း ဝင္ေရာက္လာမည့္ မဂိုတပ္မႀကီးကို တားဆီးႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲလိမ့္မည္.. အာဟုမ္တို႔၏ ေၾကကြဲဖြယ္.. ၾကက္သီးေမႊးညင္းထဖြယ္.. သမိုင္းကို ဆက္လက္ ေလ့လာၾကပါစို႔......
အာဟုမ္သမိုင္းေၾကာင္း အ႐ွိန္ေကာင္းေနစဥ္ စကားခ်ပ္အျဖစ္ေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါ.. အဟုန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ သုံးလခန္႔ကပင္ သမိုင္းႏုတ္ေလးေရးမိသည္.. ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အခ်က္အလက္မ်ား မ်ားျပားေနၿပီး သမိုင္းစိတ္ဝင္စားသူ မဟုတ္လွ်င္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕သြားႏိုင္သည္.. ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေလ့လာ ဖတ္႐ႈ႕ထားမိသမွ်ထဲမွ အခ်က္အလက္ အခိုင္အမာဆုံးမ်ားကို အေျခတည္ၿပီး.. ေခတ္ၿပိဳင္ ပထဝီသမိုင္းမ်ားနဲ႔လဲ ကိုက္ညီကာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစား ေရးသားခဲ့ပါသည္..။
ဝန္ခံစရာ႐ွိသည္မွာ သမိုင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္ေယာက္၏ အမ်ားမသိႏိုင္ေသးသည့္ တိမ္ျမဳပ္လု သမိုင္းေကာက္ေၾကာင္း တစ္ခုကို တူးဆြျပ႐ုံေလာက္သာ ျဖစ္ပါသည္.. ပညာ႐ွင္မ်ားအေနႏွင့္ ဆက္လက္ေဖာ္ထုတ္ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ က်န္႐ွိေနပါေသးသည္.. ယခုပို႔စ္တြင္ ေဖာ္ျပပါ႐ွိေသာ အေရးအသား အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဆရာဝန္တင္ေမာင္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသိုလ္တြင္ တင္သြင္း ဖတ္ၾကားေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ပါသည္.. ။
ဆရာသည္ မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္မွ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ဘဝ၏ အခ်ိန္မ်ားအားလုံးကို ဝါသနာပါရာ သမိုင္းသုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ျမဳပ္ႏွံထားခဲ့သည္.. အဟုမ္သမိုင္းေၾကာင္း ကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ွင္ ျဖစ္ပါသည္.. အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား၌သာမက အေနာက္ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား႐ွိ သမိုင္းပညာ႐ွင္မ်ား ၾကားတြင္ပါ ေလးစားရေသာ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္.. အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဒ႑ာရီမဟုတ္သလို ခိုင္မာေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္.. ဆက္ၾကပါဦးစို႔.....။
မဂိုအင္ပါယာတြင္ ႏိုင္ငံေရး.. စစ္ေရးတည္ၿငိမ္မႈ ့မ႐ွိပဲ အခ်င္းခ်င္းေသြးေခ်ာင္းစီး စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သည္.. ႐ွာဂ်ဟန္၏ သားေတာ္ေလးပါး ထီးနန္းဆက္ခံခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နန္းလုစစ္ပြဲမ်ား အေတာမသတ္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး အာဟုမ္အင္ပါယာအတြင္းသို႔ စစ္ေ႐ွာင္ အိႏၵိယသားတို႔ ေရာက္႐ွိ လာခဲ့ၾကသည္.. စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားမွ တဆင့္ မဂိုတ္ို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ ့ကို ၾကားသိခဲ့ရသည္..။
တသီးတျခားေနထိုင္ခဲ့ေသာ အဟုန္လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္း အခ်ိန္သို႔ ေရာက္႐ွိလာခ်ိန္လို႔လဲ ဆိုရမည္ျဖစ္သည္.. မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္း အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ဝင္ေရာက္လာေသာ အိႏၵိယတိုင္းရင္းသား တို႔၏ ေနထိုင္စားေသာက္ေရး အဆင္ေျပႏိုင္ရန္အတြက္ မဂိုတို႔၏ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ``ေဂါဟတၱိ´´ ကို အာဟုမ္တို႔ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ၾက၏..။
ျမင္း ၂၀၀ ေက်ာ္၊ အေျမႇာက္အလက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၊ ေသနတ္ အလက္ ၂၀၀ ႏွင့္ ဘ႑ာေရႊေငြမ်ားစြာ ရ႐ွိခဲ့ေသာ္လည္း အဟုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ခံတပ္ၿမိဳ႕အျဖစ္သာ ထား႐ွိခဲ့ၿပီး ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ပူးတြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေစခဲ့သည္..။
ထိုအခ်ိန္တြင္ မဂိုအင္ပါယာတြင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ``ၾသရန္ဇိပ္´´ ထီးနန္းဆက္ခံရ႐ွိခဲ့သည္.. အာဟုမ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ အစီအစဥ္မွာ အေစာပိုင္းကတည္းက ႐ွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္.. လက္နက္.. လူသူအင္အားကို ျဖည့္တင္းေစခဲ့ၿပီး ဘဂၤလားဘုရင္ခံကို စစ္ျပင္ဆင္ေစခဲ့သည္..။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဘဂၤလားဘုရင္ခံ ``မားဂ်ိဂ်မၼလား´´ ဦးေဆာင္ေသာ မဂိုစစ္တပ္ႀကီးသည္ အာဟုမ္ တို႔၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ``ဂါးဂါတြန္ ့´´ ကို စစ္အင္အားႀကီးမားစြာျဖင့္ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္.. အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔သည္ အႏိုင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ခုခံတိုက္ခိုက္ၾကသည္.. စစ္ပြဲထဲတြင္ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ ျပည္သူမ်ားပါ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ၾကရာ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ တိုက္ပြဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။
မဂိုစစ္တပ္အတြက္ လိုအပ္သမွ်ကို ဘုရင္ၾသရန္ဇိပ္က ျဖည့္တင္းေပးသည္.. ဇြဲသတၱိ႐ွိစြာျဖင့္ ခုခံခဲ့ၾကေသာ္လည္း လက္နက္.. လူသူအင္အား ဆယ္ဆမက ႀကီးမားေသာ မဂိုတို႔ကို ေရ႐ွည္တြင္ ယွဥ္မတိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပ.. အဟုန္အင္ပါယာ က်ဆုံးခဲ့ရၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ ဂါးဂါတြန္မွာ ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးခံရသည္.. အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔ အျမားအျပား ေသဆုံးခဲ့ၾကၿပီး အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးက်င္ဖ´´ သည္လည္း အညံ့ခံခဲ့ရသည္..။
အာဟုမ္တို႔သည္ အေျခအေနအရ အ႐ႈံးေပးလိုက္ရေသာ္လည္း သူတို႔ရင္ထဲက နာက်ဥ္းမုန္းတီးမႈ ့တို႔ကား ေျပေပ်ာက္မသြား.. တသီးတျခား အစဥ္အဆက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ အာဟုမ္ႏုုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လုံးဝပ်က္စီးခဲ့ရေပၿပီ.. ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ မဂိုတို႔လက္ေအာက္မွာ ေနထိုင္ရတာထက္ လြတ္လပ္ေသာ ဘဝျဖင့္ေသဆုံးရျခင္းက ပိုျမတ္သည္လို႔ ခံယူမိၾကသည္..
အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးက်င္ဖ´´သည္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္သည္.. သမိုင္းမွာ အာဟုမ္တို႔ အ႐ႈံးေပးၿပီး ေသဆုံးရမွာက္ို မလိုလား.. စစ္ပြဲမွာ မေသဆုံးပဲ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကေသာ အာဟုန္လူမ်ိဳးမ်ားထဲမွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား.. ငယ္ရြယ္သူမ်ားခြဲထုတ္လိုက္သည္.. က်န္ရစ္ေသာ စစ္သည္ေတာ္ မ်ားႏွင့္အတူ သူႏွင့့္ အတူလိုက္ပါမည့္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚသည္.. သူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မားဂ်ိဂ်မၼလားႏွင့္ မဂိုတပ္တို႔ကို ေပ်ာက္ၾကားစနစ္ျဖင့္ အေသခံတိုက္ၾကမည့္ စစ္ပြဲတစ္ခု.. ျပန္စရာ လမ္းမ႐ွိ.. သူတို႔ႏွင့္ ခ်စ္ခင္သူမ်ားကို ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး တိုက္ပြဲကို စတင္လိုက္ၾကသည္..။
အာဟုမ္ အင္ပါယာကို သိမ္းပိုက္ ေအာင္ပြဲခံ ရခ်ိန္သည္ ၾကာၾကာမခံခဲ့.. အာဟုမ္ စစ္သည္ေတာ္ တို႔၏ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုန္႔ျပန္ တိုက္ခိုက္မႈ ့ကို ရင္ဆိုင္ရျပန္သည္.. အာဟုမ္ တို႔သည္ မဂိုတို႔၏ ေထာက္ပံ့ေရး လမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္သည္.. အလစ္ဝင္တိုက္ၿပီး ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသည္.. အင္အားအရာမွာ သာေသာ္လည္း တိုက္ရည္ ခိုက္ရည္ႏွင့္ ဇြဲသတၱိအရာတြင္ မယွဥ္ႏိုင္ေသာ မဂိုတို႔သည္ ေရ႐ွည္တြင္ ေၾကာက္ရြံ ့ထိတ္လန္ ့ စျပဳလာသည္..။
နတ္ဘီလူး စစ္သည္ေတာ္ မ်ားအလား တိုက္ခိုက္ၾကေသာ အဟုန္တို႔၏ တိုက္ခိုက္မႈ ့ေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းစျပဳ လာေသာ ဘဂၤလားဘုရင္ခံ မားရိဂ်မၼလားသည္ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ မဂိုအင္ပါယာခ်ဲ ့ထြင္ေရးကို စြန္႔လႊတ္၍ တပ္ကိုျပန္လည္ ဆုတ္ခြာခဲ့သည္.. သို႔ေသာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာစြာ ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ အဟုန္တို႔သည္ အေလွ်ာ့မေပးပဲ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လံတိုက္ခိုက္သည္..။
မဂိုတို႔သည္ အထိအခိုက္ က်ဆုံးမႈ ့မ်ားစြာျဖင့္ ဆုတ္ခြာခဲ့ရသည္.. အင္အားအရာတြင္ သာလြန္ေပမဲ့ သတၱိႏွင့္ တိုက္ခိုက္မႈ ့စြမ္းရည္တို႔က အဆုံးအျဖတ္ေပးသြားသည္.. ၾသရန္ဇိပ္ဘုရင္၏ စစ္သူႀကီး ဘဂၤလားဘုရင္ခံ မားရိဂ်မၼလားသည္ အိမ္သို႔ပင္ ျပန္မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ေပ.. အေသခံ အာဟုမ္စစ္သည္ေတာ္ တို႔၏ ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲတြင္ အၿခံအရံ အေစာင့္အၾကပ္ မ်ားၾကားမွာပင္ က်ဆုံးခဲ့ရေလသည္..။
၁၃ ရာစုအစ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ အထြဋ္အျမတ္ ေက်ာင္းေတာ္``နာလႏၵာ´´တကၠသိုလ္ႀကီးကို မီး႐ႈိ ့ဖ်က္ဆီး.. ရဟန္းသံဃာေတာ္ သိန္းဂဏန္းနီးပါးကို သတ္ျဖတ္၍ အေၾကာက္တရားျဖင့္ ထူေထာင္ခဲ့ေသာ မဂိုအင္ပါယာႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳမင္း သိရိဓမၼာေသာက၏ အေသာက အင္ပါယာနီးပါးမွ် ႀကီးမားခဲ့သည္.. ထိုမွ် ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေသာ မဂိုဧကရာဇ္ ၾသရန္ဇိပ္သည္ပင္ အာဟုမ္တို႔၏ ဇြဲသတၱိကို အသ္ိအမွတ္ျပဳခဲ့ရေပသည္.. မဂိုစစ္တပ္သည္လဲ ေနာက္တႀကိမ္ မလာေတာ့သလို ႏိုင္ငံ့အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ ထြက္ခြာသြားၾကေသာ အာဟုမ္စစ္သည္ေတာ္တို႔မွာ အိမ္သို႔ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေရာက္မလာၾကေတာ့ေပ..။
သူတို႔ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္မွာ ႏိုင္ငံ.. လူမ်ိဳး.. အတြက္သာမက ဘာသာအတြက္ပါ ျဖစ္သည္ကို တမလြန္ဘဝကေန သိေစခ်င္သည္.. ထိုမဂိုတပ္မႀကီးသာ အာသံနယ္မွတဆင့္ ဟူးေကာင္းခ်ိဳင့္ဝွမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ျပည္မထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါက ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ပ်က္သုန္းကာစ ကူဗလိုင္ခန္၏ တာတာတပ္မ်ား ရန္ေစာင္ေနခ်ိန္.. တ႐ုတ္.. ကုလား.. လက္ေအာက္တြင္ ျမန္မာတို႔ ဘာသာ.. လူမ်ိဳး.. ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္.. ဒီပုံစံျဖင့္ ပါကစၥတန္.. အာဖဂန္.. တို႔တြင္ သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္.. ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘုရားကို အာ႐ုံျပဳမိတိုင္း အကာအကြယ္ ေပးခဲ့ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ေက်းဇူးကို အၿမဲထာဝရ ေအာက္ေမ့သင့္ေပသည္.......။
( ဤေနရာမွာ ``ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အာဟုမ္ႏုုိင္ငံေတာ္´´ကို နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ.. )
အာဟုမ္သမိုင္းကို ေလ့လာေသာအခါ ဤေနရာေလးမွာ အလွည့္အေျပာင္းလို႔ ဆိုႏိုင္ပါသည္.. အာဟုမ္ အင္ပါယာႀကီးအတြက္ အသက္..ေသြး..ေခြၽး.. စြန္႔လႊတ္ကာကြယ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ လက္က်န္ အာဟုမ္တိုင္းရင္းသားတို႔ အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာက္႐ွိေနေသာ အိႏၵိယ တိုင္းသားတို႔ႏွင့္ ေသြးေႏွာကုန္သည္..
အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးဖန္ေမာင္´´လက္ထက္မွစ၍ ဟိႏၵဴအယူဝါဒ အခ်ိဳ႕ ေရာက္႐ွိ လာခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံသစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မူလ ``သွ်မ္းျပကၡဒိန္´´ ကိုစြန္႔ပစ္ၿပီး ဟိႏၵဴသကၠရာဇ္ သို႔ေျပာင္းသည္.. ဘုရင္ဘြဲ႔ကိုလည္း ဟိႏၵဴဘာသာျဖင့္ ခံယူခဲ့ၾကသည္.. သို႔ေသာ္မူလ ေမာသွ်မ္းဘြဲ႔မ်ားကိုလည္း ပူးတြဲခံယူခဲ့ၾကသည္..။
ဟိႏၵဴဘာသာသို႔ အဟုန္တို႔ ကူးေျပာင္းသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္း သွ်မ္းအမူအေလ့တို႔ နည္းပါးလာၿပီး လူမ်ိဳးပါ ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္မွာ သမိုင္းဆုံး႐ႈံးမႈ ့ႀကီးတစ္ခုလို႔ တင္စားႏိုင္ပါသည္.. ခရစ္ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ လူဦးေရစာရင္းအရ အဟုန္လူမ်ိဳးဟု ဝန္ခံသူ ( ၁၇၈,ဝ၄၉ ) ဦးသာ က်န္႐ွိခဲ့ၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ အာသံနယ္ အထက္ပိုင္း ``ဆစ္ပ္ဆာဂါ´´ (Sipsagar) ႏွင့္ ``လက္ခင္ပူ´´ (Lakhimpur) နယ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္..
ယခုအခါ အာသံနယ္တြင္ အဟုန္လူမ်ိဳးဟူ၍ မ႐ွိေတာ့ေသာ္လည္း ၄င္းတို႔၏ သွ်မ္းဘာသာစကားမ်ားကို ယခုတိုင္ၾကားႏိုင္ပါေသးသည္..။
က်င္ေခါက္ = ထမင္းစား
ေလာင္ = ေခါင္ (ေရ)
စူး = က်ား
ဖ = ေကာင္းကင္
ေသာင္ = ေရႊ
အာဟုမ္တို႔သည္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ အေရးအသား အလြန္ထုံၾက၏.. ဝါသနာပါၾက၏.. ထို႔ေၾကာင့္ ``ဘူရမ္ဂ်ီ´´ ေခၚ သမိုင္းမွတ္တမ္း မ်ားစြာ က်န္ရစ္ခဲ့၏.. သစ္ေခါက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပုရပိုက္မ်ားကို ယခုတိုင္ အာသံျပတိုက္တို႔တြင္ ျပသထား႐ွိသည္..။
၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ``ကန္က်နပထြမ္ဒီလိုက္´´အမည္႐ွိ အမ်ိဳးသမီး ဘာသာေဗဒ ပညာ႐ွင္သည္ ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား႐ွိ ႐ွားပါးလူမ်ိဳးစုမ်ား အေၾကာင္းကို သုေတသန ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး က်မ္းတစ္ေစာင္ျပဳစုခဲ့ရာ အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔၏ အကၡရာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားၿပီး ျမန္မာျပည္ မိုးေကာင္းနယ္ ထဲမွ အာသံနယ္ထဲသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ဝင္ေရာက္သြားပုံကို အေထာက္ အထား ျပည့္စုံစြာျဖင့္ ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခဲ့သည္..
အာဟုမ္တို႔သည္ လြတ္လပ္မႈ ့ကို ျမတ္ႏိုး သူမ်ားပီပီ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ နယ္ေျမသစ္ကို ႐ွာေဖြခဲ့ၾက သူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္.. အမွန္တကယ္ ဆိုလွ်င္ ``အာသံ´´ ဟူေသာ အမည္ကပင္ ``အာဟုမ္´´ ဆိုသည့္စကားမွပင္ ဆင္းသက္လာသည္.. အာသံျပည္နယ္ သားမ်ားသည္ ``ဟ´´ႏွင့္``စ´´ကို ဖလွယ္ ေခၚေဝၚတတ္ၾကသည္.. ျမန္မာမ်ားက အာသံ ဟုပင္ အနီးစပ္ဆုံး ေခၚလိုက္ၾကသည္.. အာသံနယ္သည္ အဟုန္တို႔ သီးျခားထူေထာင္ခဲ့ေသာ နယ္ေျမျဖစ္သည္..။
တာဝဲလ္၏ ``အာဟုမ္ႏွင့္ ေ႐ွးဦးထိုင္း လူအဖြဲ႔အစည္းက္ို ေလ့လာျခင္း´´စာတမ္းတြင္ ``ေတာ္.. ဖရာ႕.. ခ..´´စေသာ စကားလုံးမ်ားကို ဥပမာေပး၍ ေဖာ္ျပထားသည္.. ``ခ´´ ဟူေသာစကားသည္ ခယျခင္း.. ႏွိမ့္ခ်ျခင္း.. သေဘာေဆာင္၍ ဇင္းမယ္ႏွင့္ သွ်မ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ ``ခ´´ျဖင့္ ယဥ္ေက်းစြာ အဆုံးသတ္ ေျပာေလ့႐ွိၾက၏.. ျမန္မာလို ``ခင္ဗ်´´ႏွင့္ သေဘာဆင္မည္..။
အာဟုမ္အကၡရာမ်ားသည္ မြန္ႏွင့္ျမန္မာ အကၡရာမွ ဆင္းသက္ေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိရသည္.. အဟုန္-အာသံ-အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ၁၉၂၆ တြင္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝသည္.. ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ``အာဟုမ္ ဘူရမ္ဂ်ီး´´ ေခၚ သမိုင္း မွတ္တမ္းက်မ္း ထြက္႐ွိခဲ့သည္.. ေရးသားသူမွာ အာဟုမ္သမိုင္း ပညာ႐ွင္ ``ခ်ႏၵရာဘာ႐ူးဝါး´´ ျဖစ္ၿပီး ကာလကတၱားၿမိဳ႕ ဘက္ပတစ္မစ္႐ွင္ အဖြဲ႔မွ ႐ိုက္ႏွိပ္ေၾကာင္း သိရသည္..။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလက အဟုန္မ်ိဳးႏြယ္မ်ားပါဝင္ေသာ ပညာ႐ွင္အဖြဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွ ေ႐ွးေဟာင္းသွ်မ္းသမိုင္း ပညာ႐ွင္ ``ေစာဆိုင္မိုင္း´´ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္.. ဆရာႀကီးသည္ က်ိဳင္းတုံေစာ္ဘြားႀကီး တပ္ေကာင္ ေက်ာက္အင္တလိုင္၏ သားျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာပို႔ခ်ဖူးသူ ျဖစ္သည္..။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ပါေမာကၡ ``ခ်ႏၵရာ ဂိုဂိြဳင္း´´မွ အျပည့္စုံဆုံး အဘိဓာန္ကို တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့သည္.. စာအုပ္အဖုံးတြင္ ျခဴးပန္းႏြယ္မ်ားႏွင့္ အာဟုုမ္ ေ႐ွးေဟာင္း ပန္ခ်ီပုံကို ေရးဆြဲထားသည္.. အထူးျခားဆုံးမွာ စာမ်က္ႏွာ-၁ မွ စာမ်က္ႏွာ- ၂၂၉ အထိ ျမန္မာဂဏန္း အကၡရာမ်ားျဖင့္ ေရးထိုးထားျခင္းျဖစ္သည္.. (အာဟုမ္အကၡရာမ်ားႏွင့္ ေရးသားထားေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး၏ လက္ေရးကို မင္းကြန္းလူအို႐ုံ ဧည့္သည္မွတ္တမ္းတြင္ ထူးဆန္းစြာ ေတြ႕ရသည္..)
အာဟုမ္တို႔ကား ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုဖြား ျမန္မာျပည္သားမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ အမွန္ပင္.. ``စူးခဖ´´ေခါင္းေဆာင္လွ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ အာသံနယ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့ၾကပါသနည္း.....? ပေဟဋိဆန္ေနသည္.. လူမ်ိဳးစုတစ္ခု၏ ရန္ေၾကာင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းရသည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ရေအာင္ အဟုန္တို႔သည္ ေသြးေၾကာင္တတ္သည့္လူမ်ိဳးမဟုတ္..
ဤအခ်က္ကို သမိုင္းပညာ႐ွင္တို႔ ဆက္လက္ သုေတသနျပဳေလ့လာ ေဖာ္ထုတ္ၾကရေပလိမ့္ဦးမည္.. အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါ၏.. အာဟုမ္ တို႔သည္ မူလကနဦးက အမိျမန္မာျပည္၏ ေ႐ွးေဟာင္း ဘုံႏိုင္ငံဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ ``မိုင္းလုံ´´မွဟု အမွတ္အသား႐ွိ၏.. မိုင္းလုံေဒသသည္ ေ႐ွးေဟာင္း ေက်းရြာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ခ်ဳံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖုံးအုပ္ေနေသာ ေစတီပ်က္ႏွင့္ ၿမိဳ႕႐ိုးႀကီးမ်ားကို ယခုတိုင္ေတြ႕႐ွိႏိုင္သည္ဟု သိ႐ွိရပါသည္..။
အာဟုမ္တို႔၏ သမိုင္းေျခရာမ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔က္ို ေစာင့့္ ႀကိဳလွ်က္.......။
စာညႊန္း : ဆရာဝန္တင္ေမာင္ၾကည္ ( ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အဟုန္ႏိုင္ငံ / သုေတသန စာတမ္း ) မွ ေဖာ္ျပပါသည္။
မႏၲေလး ယဥ္ေက်းမႈဂ်ာနယ္ ( အတြဲ-၂ ၊ အမွတ္-၁၂၊ ၁၉၉၇ ဇြန္လ )
စာကိုး : Terwiel ( Ahom )
Thailand Journal ( No.71 / 1983 )
သွ်မ္းလူမ်ိဳးတစ္စုတို႔သည္ ပတ္ကိြဳင္ေတာင္တန္းႀကီးကို ျဖတ္ေက်ာ္လ်က္ အေနာက္ဘက္သို႔ ေ႐ွး႐ႈသြားလ်က္ ႐ွိၾက၏.. ခရီးသည္အုပ္စုမ်ားတြင္ ကေလးမ်ား.. အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ လူအိုမ်ား ပါဝင္သည္..။
သူတို႔သည္ တစ္မိုးခိုလိုက္ နားေနလိုက္ႏွင့္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္မွာ တစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္မွ် ႐ွိခဲ့သည္..
လမ္းတြင္ ေတာင္ေပၚလူ႐ိုင္းတို႔၏ တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခုခံတြန္းလွန္ခဲ့ၾကရေသာ အႀကိမ္မ်ားလဲ မေရမတြက္ႏိုင္ၾကေတာ့ေပ.. ဌက္ဖ်ားဒဏ္.. ပင္ပန္းမႈ ့ႏွင့္ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ ့တို႔ေၾကာင့္ လမ္းတြင္ေသဆုံး ခဲ့ၾကသူမ်ားလဲ မနည္းေတာ့ေပ..
ေတာင္ထိပ္တစ္ေနရာမွ ျဗဟၼပုတၱရျမစ္ႀကီးကို ေရးေရးမွ် လွမ္းျမင္ၾကရေသာအခါ သူတို႔၏ ပင္ပန္းယိမ္းယိုင္ေသာ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ သြက္လာၾကသည္.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္မ်ားလဲ သမ္းလာၾကေတာ့သည္..
ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၂၂၈ တြင္ သူတို႔သည္ `` ခမ္နန္းဂ်န္ ´´ ျမစ္ကို ေဖာင္မ်ားႏွင့္ကူးကာ `` ေနာင္ဉာဏ္ ´´ ေရအိုင္ႀကီး အနီးသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္.. အာသံျပည္နယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေနာက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေရႊေျပာင္းၾကကာ ခရစ္ ၁၂၅၃ ခုတြင္ အာသံနယ္ `` အဖိုင္ပူရ ´´ မွာ အေျခခ် ေနထိုင္ၾကေလသည္..။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၂၅၃ ခုတြင္ `` ခ်ာ႐ိုင္ဒီယို ´´ တြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး တည္ေဆာက္ခဲ့ၾက၏.. သို႔မွ်ဇြဲႀကီးလွေသာ သွ်မ္းလူမ်ိဳးတို႔ကား လူဦးေရ ကိုးေထာင္မွ်႐ွိၿပီး သူတို႔ႏွင့္အတူ ဆင္ႏွစ္ေကာင္ ၊ ျမင္းသုံးရာ ပါ႐ွိခဲ့ၾကသည္..
သူတို႔၏ ေခါင္းေဆာင္ ဘုရင္ကား ေမာသွ်မ္းအႏြယ္ `` စူးခဖ ´´ ( ေကာင္းကင္မွလာေသာက်ား ) AD- 1228 တြင္ ေမာ၀္ႏွိင္ငံေတာ္မွ ဆူကာဖုုန္ဟာ (Sukaphaa ) ျဖစ္သည္.. သူသည္ ပတ္ကြိဳင္ေတာင္ႀကီး ကို ေအာင္ျမင္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္လ်က္ ေမာသွ်မ္း လူမ်ိဳးမ်ားကို အာသံျပည္နယ္ ထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ ဝင္ေရာက္လာသူျဖစ္သည္..။
ခရစ္ ၁၂၆၈ ခုႏွစ္တြင္ သားေတာ္ `` စူးတင္ဖ ´´ က ထီးနန္း ဆက္ခံသည္.. သူတို႔သည္ ဇြဲႏွင့္ သတၱိကို အရင္းခံ၍ ရဲရင့္စြန္႔ ့စားသူမ်ား ျဖစ္သည့္အတိုင္း အင္အားႀကီးမားေသာ `` အဟုန္ ´´ ႏိုင္ငံႀကီးကို စတင္ တည္ေထာင္ ခဲ့ၾကၿပီး ျဗဟၼပုတၱရ ျမစ္ဝွမ္း ေဒသ တစ္ခုလုံးကို စိုးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾက၏......
``စူး´´ ( သို႔မဟုတ္ ) ``ေစ´´ ဟူသည္မွာ ``က်ား´´ ဟုအဓိပၸါယ္ ရသည္.. ``စူး ၊ ေစ´´ သည္ျမန္မာအသံထြက္ ``သို´´သို႔ေျပာင္းလဲ ႏုုိင္ေပသည္။ ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပျခင္း ခံရေသာ သိုဟန္ဘြား၊ သိုခ်ီဘြား စေသာ ေမာသွ်မ္းဘုရင္မ်ားသည္ ``က်ား´´ ဘြဲ႔ကို ခံယူထားၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။
ျမန္မာမ်ားက ``သီဟ´´ ေခၚ ျခေသၤ့ဘြဲ႔ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး သီဟဘြဲ႔ ခံယူသလို ေမာ႐ွမ္းမ်ားက ``စူး/ေစ/သို´´ ေခၚ က်ားဘြဲ႔ကို ျမတ္ႏိုးၾကေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စူးတင္ဖေနာက္ ဆက္ခံေသာ အဟုန္ဘုရင္အခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ျပရလွ်င္....
*စူးတင္ဖ ( ခရစ္-၁၂၈၁ မွ ၁၂၉၂ )
*စူးခန္ဖ ( ခရစ္-၁၂၉၃ မွ ၁၃၃၂ )
*စူးခရန္ဖ ( ခရစ္-၁၃၃၂ မွ ၁၃၆၄ )
အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ပထမစစ္ပြဲ မွာအဓိက ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့သူ ``စႏၵရကႏၲ႐ွိန္´´ ( Candrakant Singh ) မွာ ျမန္မာျပည္မွ ေမာသွ်မ္း အႏြယ္ဝင္ အဟုန္ဘုရင္ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ အံ့ၾသၾကေပလိမ့္မည္.. သူ၏ ေမာသွ်မ္းဘြဲ႔မွာ ``စူးဒင္ဖ´´ ျဖစ္သည္..။
သို႔ႏွင့္ အာဟုမ္တို႔သည္ တျဖည္းျဖည္း အင္အားႀကီးထြားလာၿပီး ခရစ္ ( ၁၆ ) ရာစုတြင္ အနီးအနား နယ္ပယ္ႏိုင္ငံမ်ားကို သိမ္းပိုက္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္.. ထိုအခ်ိန္တြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ တစ္ခုလုံးကို အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ မဂိုဘုရင္မ်ားက လႊမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး မဂိုအင္ပါယာႀကီးကို တည္ေထာင္အုပ္ခ်ဳပ္ ေနခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္.. ။
အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလုံးကို အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ အတင္းသြပ္သြင္းၿပီး မဝင္ေရာက္ သူမ်ားကို ေသဒဏ္ေပးသည္.. အိႏၵိယႏိုင္ငံအတြင္း႐ွိ အျခားဘာသာ ဝင္မ်ား၏ အထြဋ္အျမတ္ ဘာသာေရး အေဆာက္အဦ.. အထိမ္းအမွတ္ေနရာမ်ားကို ေျမလွန္ဖ်က္စီးပစ္သည္.. အင္အားႀကီးမားၿပီး ရက္စက္ေသာ မဂိုစစ္တပ္ႀကီးကို မဂိုဘုရင္ ``႐ွာဂ်ဟန္´´ ( ``တဂ်္မဟာလ္´´ တည္ေဆာက္သူ ) အုပ္ခ်ဳပ္သည္..။
မဂိုတို႔သည္ သူတို႔အင္ပါယာႀကီးကို အေ႐ွ႕ဘက္သို႔ ဆက္လက္ခ်ဲ ့ထြင္ခဲ့ရာ အာရကန္ေဒသတြင္ ရခိုင္ဘုရင္ႏိုင္ငံႏွင့္၄င္း.. အေ႐ွ႕ေျမာက္တြင္ အဟုန္ဘုရင့္ႏိုင္ငံႏွင့္ ၄င္း ထိပ္တိုက္ေတြ႕ခဲ့သည္.. အိႏၵိယတစ္ႏိုင္ငံလုံးကို အလြယ္တကူ သိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ မဂိုတို႔သည္ ရခိုင္ႏွင့္ အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔၏ ရဲဝင့္စြန္႔ ့စားစြာ တုန္႔ျပန္တိုက္ခိုက္မႈ ့ႏွင့္ ႀကံဳရသည္..။
အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ မဂိုစစ္တပ္တို႔ တိုက္ပြဲအၾကမ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၿပီး အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔ ဇြဲသတၱိ႐ွိစြာ ခုခံႏိုင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ မဂိုတို႔ အထိအခိုက္ အက်ဆုံးမ်ားခဲ့သည္.. ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၃၉ ခုႏွစ္တြင္ မဂိုဘုရင္ ``႐ွာဂ်ဟန္´´ ႏွင့္ အဟုန္ဘုရင္ ``စူးစင္ဖ´´ တို႔ မက်ဴးေက်ာ္ေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္ၾကသည္.. ။ နယ္စပ္တြင္႐ွိသည့္ ``ဘားနဒီ´´ ေခၚ ျမစ္ငယ္ေလးကို ႏွစ္ႏိုင္ငံနယ္ျခား အျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ၾက၏..
ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကားထား႐ွ္ိခဲ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ ႏွစ္အနည္းငယ္ သာၾကာခဲ့သည္.. အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဂိုအင္ပါယာတြင္ ဘာသာေရး အယူဝါဒျပင္းထန္ေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေခါင္းေထာင္လာၿပီး အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔၏ သတၱိကို မွတ္ေက်ာက္တင္မည့္ စစ္ပြဲအရိပ္မဲႀကီးက လႊမ္းမိုးလာသည္.. လြတ္လပ္မႈ ့ကို အသက္ထက္ ျမတ္ႏိုးေသာ အဟုန္လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ စိမ္ေခၚမႈ ့တစ္ခု ျဖစ္ေနသလို.. အဟုမ္တို႔ စစ္႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ပါက ျပည္မသို႔ ဒလၾကမ္း ဝင္ေရာက္လာမည့္ မဂိုတပ္မႀကီးကို တားဆီးႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲလိမ့္မည္.. အာဟုမ္တို႔၏ ေၾကကြဲဖြယ္.. ၾကက္သီးေမႊးညင္းထဖြယ္.. သမိုင္းကို ဆက္လက္ ေလ့လာၾကပါစို႔......
အာဟုမ္သမိုင္းေၾကာင္း အ႐ွိန္ေကာင္းေနစဥ္ စကားခ်ပ္အျဖစ္ေတာ့ ေျပာခြင့္ျပဳပါ.. အဟုန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လြန္ခဲ့ေသာ သုံးလခန္႔ကပင္ သမိုင္းႏုတ္ေလးေရးမိသည္.. ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ အခ်က္အလက္မ်ား မ်ားျပားေနၿပီး သမိုင္းစိတ္ဝင္စားသူ မဟုတ္လွ်င္ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕သြားႏိုင္သည္.. ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေလ့လာ ဖတ္႐ႈ႕ထားမိသမွ်ထဲမွ အခ်က္အလက္ အခိုင္အမာဆုံးမ်ားကို အေျခတည္ၿပီး.. ေခတ္ၿပိဳင္ ပထဝီသမိုင္းမ်ားနဲ႔လဲ ကိုက္ညီကာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစား ေရးသားခဲ့ပါသည္..။
ဝန္ခံစရာ႐ွိသည္မွာ သမိုင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူ တစ္ေယာက္၏ အမ်ားမသိႏိုင္ေသးသည့္ တိမ္ျမဳပ္လု သမိုင္းေကာက္ေၾကာင္း တစ္ခုကို တူးဆြျပ႐ုံေလာက္သာ ျဖစ္ပါသည္.. ပညာ႐ွင္မ်ားအေနႏွင့္ ဆက္လက္ေဖာ္ထုတ္ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ က်န္႐ွိေနပါေသးသည္.. ယခုပို႔စ္တြင္ ေဖာ္ျပပါ႐ွိေသာ အေရးအသား အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဆရာဝန္တင္ေမာင္ၾကည္ကိုယ္တိုင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသိုလ္တြင္ တင္သြင္း ဖတ္ၾကားေဆြးေႏြးခဲ့ေသာ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ပါသည္.. ။
ဆရာသည္ မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္မွ ဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ဘဝ၏ အခ်ိန္မ်ားအားလုံးကို ဝါသနာပါရာ သမိုင္းသုေတသန လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ျမဳပ္ႏွံထားခဲ့သည္.. အဟုမ္သမိုင္းေၾကာင္း ကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ွင္ ျဖစ္ပါသည္.. အာဆီယံႏိုင္ငံမ်ား၌သာမက အေနာက္ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား႐ွိ သမိုင္းပညာ႐ွင္မ်ား ၾကားတြင္ပါ ေလးစားရေသာ ပုဂၢဳိလ္တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္.. အခ်က္အလက္မ်ားသည္ ဒ႑ာရီမဟုတ္သလို ခိုင္မာေသာ ျဖစ္ရပ္မွန္ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ပါသည္.. ဆက္ၾကပါဦးစို႔.....။
မဂိုအင္ပါယာတြင္ ႏိုင္ငံေရး.. စစ္ေရးတည္ၿငိမ္မႈ ့မ႐ွိပဲ အခ်င္းခ်င္းေသြးေခ်ာင္းစီး စစ္ပြဲမ်ားျဖစ္ေပၚခဲ့သည္.. ႐ွာဂ်ဟန္၏ သားေတာ္ေလးပါး ထီးနန္းဆက္ခံခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး နန္းလုစစ္ပြဲမ်ား အေတာမသတ္ေအာင္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး အာဟုမ္အင္ပါယာအတြင္းသို႔ စစ္ေ႐ွာင္ အိႏၵိယသားတို႔ ေရာက္႐ွိ လာခဲ့ၾကသည္.. စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ားမွ တဆင့္ မဂိုတ္ို႔၏ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ ့ကို ၾကားသိခဲ့ရသည္..။
တသီးတျခားေနထိုင္ခဲ့ေသာ အဟုန္လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္း အခ်ိန္သို႔ ေရာက္႐ွိလာခ်ိန္လို႔လဲ ဆိုရမည္ျဖစ္သည္.. မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္း အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ ဝင္ေရာက္လာေသာ အိႏၵိယတိုင္းရင္းသား တို႔၏ ေနထိုင္စားေသာက္ေရး အဆင္ေျပႏိုင္ရန္အတြက္ မဂိုတို႔၏ နယ္စပ္ၿမိဳ႕ ``ေဂါဟတၱိ´´ ကို အာဟုမ္တို႔ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္လိုက္ၾက၏..။
ျမင္း ၂၀၀ ေက်ာ္၊ အေျမႇာက္အလက္ ၄၀ ေက်ာ္ ၊ ေသနတ္ အလက္ ၂၀၀ ႏွင့္ ဘ႑ာေရႊေငြမ်ားစြာ ရ႐ွိခဲ့ေသာ္လည္း အဟုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ ခံတပ္ၿမိဳ႕အျဖစ္သာ ထား႐ွိခဲ့ၿပီး ေဒသခံတိုင္းရင္းသားမ်ားကို ပူးတြဲအုပ္ခ်ဳပ္ေစခဲ့သည္..။
ထိုအခ်ိန္တြင္ မဂိုအင္ပါယာတြင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ``ၾသရန္ဇိပ္´´ ထီးနန္းဆက္ခံရ႐ွိခဲ့သည္.. အာဟုမ္တို႔ကို တိုက္ခိုက္ရန္ အစီအစဥ္မွာ အေစာပိုင္းကတည္းက ႐ွိခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္.. လက္နက္.. လူသူအင္အားကို ျဖည့္တင္းေစခဲ့ၿပီး ဘဂၤလားဘုရင္ခံကို စစ္ျပင္ဆင္ေစခဲ့သည္..။
ခရစ္ႏွစ္ ၁၆၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဘဂၤလားဘုရင္ခံ ``မားဂ်ိဂ်မၼလား´´ ဦးေဆာင္ေသာ မဂိုစစ္တပ္ႀကီးသည္ အာဟုမ္ တို႔၏ၿမိဳ႕ေတာ္ ``ဂါးဂါတြန္ ့´´ ကို စစ္အင္အားႀကီးမားစြာျဖင့္ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္.. အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔သည္ အႏိုင္မခံ အ႐ႈံးမေပးစိတ္ဓာတ္ျဖင့္ ခုခံတိုက္ခိုက္ၾကသည္.. စစ္ပြဲထဲတြင္ လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္ ျပည္သူမ်ားပါ ပါဝင္တိုက္ခိုက္ၾကရာ အလြန္ျပင္းထန္ေသာ တိုက္ပြဲႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္..။
မဂိုစစ္တပ္အတြက္ လိုအပ္သမွ်ကို ဘုရင္ၾသရန္ဇိပ္က ျဖည့္တင္းေပးသည္.. ဇြဲသတၱိ႐ွိစြာျဖင့္ ခုခံခဲ့ၾကေသာ္လည္း လက္နက္.. လူသူအင္အား ဆယ္ဆမက ႀကီးမားေသာ မဂိုတို႔ကို ေရ႐ွည္တြင္ ယွဥ္မတိုက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပ.. အဟုန္အင္ပါယာ က်ဆုံးခဲ့ရၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ ဂါးဂါတြန္မွာ ေျမလွန္ဖ်က္ဆီးခံရသည္.. အာဟုမ္ လူမ်ိဳးတို႔ အျမားအျပား ေသဆုံးခဲ့ၾကၿပီး အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးက်င္ဖ´´ သည္လည္း အညံ့ခံခဲ့ရသည္..။
အာဟုမ္တို႔သည္ အေျခအေနအရ အ႐ႈံးေပးလိုက္ရေသာ္လည္း သူတို႔ရင္ထဲက နာက်ဥ္းမုန္းတီးမႈ ့တို႔ကား ေျပေပ်ာက္မသြား.. တသီးတျခား အစဥ္အဆက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကေသာ အာဟုမ္ႏုုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လုံးဝပ်က္စီးခဲ့ရေပၿပီ.. ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ မဂိုတို႔လက္ေအာက္မွာ ေနထိုင္ရတာထက္ လြတ္လပ္ေသာ ဘဝျဖင့္ေသဆုံးရျခင္းက ပိုျမတ္သည္လို႔ ခံယူမိၾကသည္..
အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးက်င္ဖ´´သည္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္သည္.. သမိုင္းမွာ အာဟုမ္တို႔ အ႐ႈံးေပးၿပီး ေသဆုံးရမွာက္ို မလိုလား.. စစ္ပြဲမွာ မေသဆုံးပဲ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကေသာ အာဟုန္လူမ်ိဳးမ်ားထဲမွာ သက္ႀကီးရြယ္အိုမ်ား.. ငယ္ရြယ္သူမ်ားခြဲထုတ္လိုက္သည္.. က်န္ရစ္ေသာ စစ္သည္ေတာ္ မ်ားႏွင့္အတူ သူႏွင့့္ အတူလိုက္ပါမည့္ တိုက္ခိုက္ႏိုင္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚသည္.. သူ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ မားဂ်ိဂ်မၼလားႏွင့္ မဂိုတပ္တို႔ကို ေပ်ာက္ၾကားစနစ္ျဖင့္ အေသခံတိုက္ၾကမည့္ စစ္ပြဲတစ္ခု.. ျပန္စရာ လမ္းမ႐ွိ.. သူတို႔ႏွင့္ ခ်စ္ခင္သူမ်ားကို ေနာက္ဆုံးအေနျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး တိုက္ပြဲကို စတင္လိုက္ၾကသည္..။
အာဟုမ္ အင္ပါယာကို သိမ္းပိုက္ ေအာင္ပြဲခံ ရခ်ိန္သည္ ၾကာၾကာမခံခဲ့.. အာဟုမ္ စစ္သည္ေတာ္ တို႔၏ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တုန္႔ျပန္ တိုက္ခိုက္မႈ ့ကို ရင္ဆိုင္ရျပန္သည္.. အာဟုမ္ တို႔သည္ မဂိုတို႔၏ ေထာက္ပံ့ေရး လမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္ေတာက္သည္.. အလစ္ဝင္တိုက္ၿပီး ျပန္လည္ ဆုတ္ခြာသည္.. အင္အားအရာမွာ သာေသာ္လည္း တိုက္ရည္ ခိုက္ရည္ႏွင့္ ဇြဲသတၱိအရာတြင္ မယွဥ္ႏိုင္ေသာ မဂိုတို႔သည္ ေရ႐ွည္တြင္ ေၾကာက္ရြံ ့ထိတ္လန္ ့ စျပဳလာသည္..။
နတ္ဘီလူး စစ္သည္ေတာ္ မ်ားအလား တိုက္ခိုက္ၾကေသာ အဟုန္တို႔၏ တိုက္ခိုက္မႈ ့ေၾကာင့္ စိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းစျပဳ လာေသာ ဘဂၤလားဘုရင္ခံ မားရိဂ်မၼလားသည္ မူလရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေသာ မဂိုအင္ပါယာခ်ဲ ့ထြင္ေရးကို စြန္႔လႊတ္၍ တပ္ကိုျပန္လည္ ဆုတ္ခြာခဲ့သည္.. သို႔ေသာ္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာစြာ ခ်ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ အဟုန္တို႔သည္ အေလွ်ာ့မေပးပဲ ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္လံတိုက္ခိုက္သည္..။
မဂိုတို႔သည္ အထိအခိုက္ က်ဆုံးမႈ ့မ်ားစြာျဖင့္ ဆုတ္ခြာခဲ့ရသည္.. အင္အားအရာတြင္ သာလြန္ေပမဲ့ သတၱိႏွင့္ တိုက္ခိုက္မႈ ့စြမ္းရည္တို႔က အဆုံးအျဖတ္ေပးသြားသည္.. ၾသရန္ဇိပ္ဘုရင္၏ စစ္သူႀကီး ဘဂၤလားဘုရင္ခံ မားရိဂ်မၼလားသည္ အိမ္သို႔ပင္ ျပန္မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ေပ.. အေသခံ အာဟုမ္စစ္သည္ေတာ္ တို႔၏ ေနာက္ဆုံးတိုက္ပြဲတြင္ အၿခံအရံ အေစာင့္အၾကပ္ မ်ားၾကားမွာပင္ က်ဆုံးခဲ့ရေလသည္..။
၁၃ ရာစုအစ ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔၏ အထြဋ္အျမတ္ ေက်ာင္းေတာ္``နာလႏၵာ´´တကၠသိုလ္ႀကီးကို မီး႐ႈိ ့ဖ်က္ဆီး.. ရဟန္းသံဃာေတာ္ သိန္းဂဏန္းနီးပါးကို သတ္ျဖတ္၍ အေၾကာက္တရားျဖင့္ ထူေထာင္ခဲ့ေသာ မဂိုအင္ပါယာႀကီးသည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳမင္း သိရိဓမၼာေသာက၏ အေသာက အင္ပါယာနီးပါးမွ် ႀကီးမားခဲ့သည္.. ထိုမွ် ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေသာ မဂိုဧကရာဇ္ ၾသရန္ဇိပ္သည္ပင္ အာဟုမ္တို႔၏ ဇြဲသတၱိကို အသ္ိအမွတ္ျပဳခဲ့ရေပသည္.. မဂိုစစ္တပ္သည္လဲ ေနာက္တႀကိမ္ မလာေတာ့သလို ႏိုင္ငံ့အတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ ထြက္ခြာသြားၾကေသာ အာဟုမ္စစ္သည္ေတာ္တို႔မွာ အိမ္သို႔ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေရာက္မလာၾကေတာ့ေပ..။
သူတို႔ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္မွာ ႏိုင္ငံ.. လူမ်ိဳး.. အတြက္သာမက ဘာသာအတြက္ပါ ျဖစ္သည္ကို တမလြန္ဘဝကေန သိေစခ်င္သည္.. ထိုမဂိုတပ္မႀကီးသာ အာသံနယ္မွတဆင့္ ဟူးေကာင္းခ်ိဳင့္ဝွမ္းကို ေက်ာ္ျဖတ္ကာ ျပည္မထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ပါက ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ပ်က္သုန္းကာစ ကူဗလိုင္ခန္၏ တာတာတပ္မ်ား ရန္ေစာင္ေနခ်ိန္.. တ႐ုတ္.. ကုလား.. လက္ေအာက္တြင္ ျမန္မာတို႔ ဘာသာ.. လူမ်ိဳး.. ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္.. ဒီပုံစံျဖင့္ ပါကစၥတန္.. အာဖဂန္.. တို႔တြင္ သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္.. ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗုဒၶဘုရားကို အာ႐ုံျပဳမိတိုင္း အကာအကြယ္ ေပးခဲ့ၾကေသာ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ ေက်းဇူးကို အၿမဲထာဝရ ေအာက္ေမ့သင့္ေပသည္.......။
( ဤေနရာမွာ ``ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အာဟုမ္ႏုုိင္ငံေတာ္´´ကို နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါရေစ.. )
အာဟုမ္သမိုင္းကို ေလ့လာေသာအခါ ဤေနရာေလးမွာ အလွည့္အေျပာင္းလို႔ ဆိုႏိုင္ပါသည္.. အာဟုမ္ အင္ပါယာႀကီးအတြက္ အသက္..ေသြး..ေခြၽး.. စြန္႔လႊတ္ကာကြယ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ လက္က်န္ အာဟုမ္တိုင္းရင္းသားတို႔ အနည္းအက်ဥ္းမွ်သာ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ထူေထာင္ ခ်ိန္မွာေတာ့ ေရာက္႐ွိေနေသာ အိႏၵိယ တိုင္းသားတို႔ႏွင့္ ေသြးေႏွာကုန္သည္..
အာဟုမ္ဘုရင္ ``စူးဖန္ေမာင္´´လက္ထက္မွစ၍ ဟိႏၵဴအယူဝါဒ အခ်ိဳ႕ ေရာက္႐ွိ လာခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံသစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မူလ ``သွ်မ္းျပကၡဒိန္´´ ကိုစြန္႔ပစ္ၿပီး ဟိႏၵဴသကၠရာဇ္ သို႔ေျပာင္းသည္.. ဘုရင္ဘြဲ႔ကိုလည္း ဟိႏၵဴဘာသာျဖင့္ ခံယူခဲ့ၾကသည္.. သို႔ေသာ္မူလ ေမာသွ်မ္းဘြဲ႔မ်ားကိုလည္း ပူးတြဲခံယူခဲ့ၾကသည္..။
ဟိႏၵဴဘာသာသို႔ အဟုန္တို႔ ကူးေျပာင္းသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္း သွ်မ္းအမူအေလ့တို႔ နည္းပါးလာၿပီး လူမ်ိဳးပါ ေပ်ာက္ခဲ့ရသည္မွာ သမိုင္းဆုံး႐ႈံးမႈ ့ႀကီးတစ္ခုလို႔ တင္စားႏိုင္ပါသည္.. ခရစ္ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ လူဦးေရစာရင္းအရ အဟုန္လူမ်ိဳးဟု ဝန္ခံသူ ( ၁၇၈,ဝ၄၉ ) ဦးသာ က်န္႐ွိခဲ့ၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ အာသံနယ္ အထက္ပိုင္း ``ဆစ္ပ္ဆာဂါ´´ (Sipsagar) ႏွင့္ ``လက္ခင္ပူ´´ (Lakhimpur) နယ္မ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္..
ယခုအခါ အာသံနယ္တြင္ အဟုန္လူမ်ိဳးဟူ၍ မ႐ွိေတာ့ေသာ္လည္း ၄င္းတို႔၏ သွ်မ္းဘာသာစကားမ်ားကို ယခုတိုင္ၾကားႏိုင္ပါေသးသည္..။
က်င္ေခါက္ = ထမင္းစား
ေလာင္ = ေခါင္ (ေရ)
စူး = က်ား
ဖ = ေကာင္းကင္
ေသာင္ = ေရႊ
အာဟုမ္တို႔သည္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာ အေရးအသား အလြန္ထုံၾက၏.. ဝါသနာပါၾက၏.. ထို႔ေၾကာင့္ ``ဘူရမ္ဂ်ီ´´ ေခၚ သမိုင္းမွတ္တမ္း မ်ားစြာ က်န္ရစ္ခဲ့၏.. သစ္ေခါက္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ပုရပိုက္မ်ားကို ယခုတိုင္ အာသံျပတိုက္တို႔တြင္ ျပသထား႐ွိသည္..။
၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ႏွစ္မ်ားက ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ``ကန္က်နပထြမ္ဒီလိုက္´´အမည္႐ွိ အမ်ိဳးသမီး ဘာသာေဗဒ ပညာ႐ွင္သည္ ျမန္မာျပည္ နယ္စပ္ေဒသမ်ား႐ွိ ႐ွားပါးလူမ်ိဳးစုမ်ား အေၾကာင္းကို သုေတသန ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး က်မ္းတစ္ေစာင္ျပဳစုခဲ့ရာ အာဟုမ္လူမ်ိဳးတို႔၏ အကၡရာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားၿပီး ျမန္မာျပည္ မိုးေကာင္းနယ္ ထဲမွ အာသံနယ္ထဲသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ ဝင္ေရာက္သြားပုံကို အေထာက္ အထား ျပည့္စုံစြာျဖင့္ ေဖာ္ထုတ္ ေရးသားခဲ့သည္..
အာဟုမ္တို႔သည္ လြတ္လပ္မႈ ့ကို ျမတ္ႏိုး သူမ်ားပီပီ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ နယ္ေျမသစ္ကို ႐ွာေဖြခဲ့ၾက သူမ်ားပင္ ျဖစ္သည္.. အမွန္တကယ္ ဆိုလွ်င္ ``အာသံ´´ ဟူေသာ အမည္ကပင္ ``အာဟုမ္´´ ဆိုသည့္စကားမွပင္ ဆင္းသက္လာသည္.. အာသံျပည္နယ္ သားမ်ားသည္ ``ဟ´´ႏွင့္``စ´´ကို ဖလွယ္ ေခၚေဝၚတတ္ၾကသည္.. ျမန္မာမ်ားက အာသံ ဟုပင္ အနီးစပ္ဆုံး ေခၚလိုက္ၾကသည္.. အာသံနယ္သည္ အဟုန္တို႔ သီးျခားထူေထာင္ခဲ့ေသာ နယ္ေျမျဖစ္သည္..။
တာဝဲလ္၏ ``အာဟုမ္ႏွင့္ ေ႐ွးဦးထိုင္း လူအဖြဲ႔အစည္းက္ို ေလ့လာျခင္း´´စာတမ္းတြင္ ``ေတာ္.. ဖရာ႕.. ခ..´´စေသာ စကားလုံးမ်ားကို ဥပမာေပး၍ ေဖာ္ျပထားသည္.. ``ခ´´ ဟူေသာစကားသည္ ခယျခင္း.. ႏွိမ့္ခ်ျခင္း.. သေဘာေဆာင္၍ ဇင္းမယ္ႏွင့္ သွ်မ္းျပည္နယ္တို႔တြင္ ``ခ´´ျဖင့္ ယဥ္ေက်းစြာ အဆုံးသတ္ ေျပာေလ့႐ွိၾက၏.. ျမန္မာလို ``ခင္ဗ်´´ႏွင့္ သေဘာဆင္မည္..။
အာဟုမ္အကၡရာမ်ားသည္ မြန္ႏွင့္ျမန္မာ အကၡရာမွ ဆင္းသက္ေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိရသည္.. အဟုန္-အာသံ-အဂၤလိပ္ အဘိဓာန္ကို ၁၉၂၆ တြင္ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေဝသည္.. ၁၉၃၀ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ``အာဟုမ္ ဘူရမ္ဂ်ီး´´ ေခၚ သမိုင္း မွတ္တမ္းက်မ္း ထြက္႐ွိခဲ့သည္.. ေရးသားသူမွာ အာဟုမ္သမိုင္း ပညာ႐ွင္ ``ခ်ႏၵရာဘာ႐ူးဝါး´´ ျဖစ္ၿပီး ကာလကတၱားၿမိဳ႕ ဘက္ပတစ္မစ္႐ွင္ အဖြဲ႔မွ ႐ိုက္ႏွိပ္ေၾကာင္း သိရသည္..။
၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလက အဟုန္မ်ိဳးႏြယ္မ်ားပါဝင္ေသာ ပညာ႐ွင္အဖြဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ခဲ့ၿပီး ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွ ေ႐ွးေဟာင္းသွ်မ္းသမိုင္း ပညာ႐ွင္ ``ေစာဆိုင္မိုင္း´´ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္.. ဆရာႀကီးသည္ က်ိဳင္းတုံေစာ္ဘြားႀကီး တပ္ေကာင္ ေက်ာက္အင္တလိုင္၏ သားျဖစ္ၿပီး အေမရိကန္၊ ဂ်ပန္စေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာပို႔ခ်ဖူးသူ ျဖစ္သည္..။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ပါေမာကၡ ``ခ်ႏၵရာ ဂိုဂိြဳင္း´´မွ အျပည့္စုံဆုံး အဘိဓာန္ကို တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့သည္.. စာအုပ္အဖုံးတြင္ ျခဴးပန္းႏြယ္မ်ားႏွင့္ အာဟုုမ္ ေ႐ွးေဟာင္း ပန္ခ်ီပုံကို ေရးဆြဲထားသည္.. အထူးျခားဆုံးမွာ စာမ်က္ႏွာ-၁ မွ စာမ်က္ႏွာ- ၂၂၉ အထိ ျမန္မာဂဏန္း အကၡရာမ်ားျဖင့္ ေရးထိုးထားျခင္းျဖစ္သည္.. (အာဟုမ္အကၡရာမ်ားႏွင့္ ေရးသားထားေသာ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး၏ လက္ေရးကို မင္းကြန္းလူအို႐ုံ ဧည့္သည္မွတ္တမ္းတြင္ ထူးဆန္းစြာ ေတြ႕ရသည္..)
အာဟုမ္တို႔ကား ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္ေထာင္စုဖြား ျမန္မာျပည္သားမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ အမွန္ပင္.. ``စူးခဖ´´ေခါင္းေဆာင္လွ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ အာသံနယ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့ၾကပါသနည္း.....? ပေဟဋိဆန္ေနသည္.. လူမ်ိဳးစုတစ္ခု၏ ရန္ေၾကာင့္ ေရႊ႕ေျပာင္းရသည္ဟု မွတ္ခ်က္ခ်ရေအာင္ အဟုန္တို႔သည္ ေသြးေၾကာင္တတ္သည့္လူမ်ိဳးမဟုတ္..
ဤအခ်က္ကို သမိုင္းပညာ႐ွင္တို႔ ဆက္လက္ သုေတသနျပဳေလ့လာ ေဖာ္ထုတ္ၾကရေပလိမ့္ဦးမည္.. အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါ၏.. အာဟုမ္ တို႔သည္ မူလကနဦးက အမိျမန္မာျပည္၏ ေ႐ွးေဟာင္း ဘုံႏိုင္ငံဟု ေခၚဆိုအပ္ေသာ ``မိုင္းလုံ´´မွဟု အမွတ္အသား႐ွိ၏.. မိုင္းလုံေဒသသည္ ေ႐ွးေဟာင္း ေက်းရြာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ခ်ဳံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖုံးအုပ္ေနေသာ ေစတီပ်က္ႏွင့္ ၿမိဳ႕႐ိုးႀကီးမ်ားကို ယခုတိုင္ေတြ႕႐ွိႏိုင္သည္ဟု သိ႐ွိရပါသည္..။
အာဟုမ္တို႔၏ သမိုင္းေျခရာမ်ားက ကြၽန္ေတာ္တို႔က္ို ေစာင့့္ ႀကိဳလွ်က္.......။
စာညႊန္း : ဆရာဝန္တင္ေမာင္ၾကည္ ( ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အဟုန္ႏိုင္ငံ / သုေတသန စာတမ္း ) မွ ေဖာ္ျပပါသည္။
မႏၲေလး ယဥ္ေက်းမႈဂ်ာနယ္ ( အတြဲ-၂ ၊ အမွတ္-၁၂၊ ၁၉၉၇ ဇြန္လ )
စာကိုး : Terwiel ( Ahom )
Thailand Journal ( No.71 / 1983 )
လက္ထပ္ျပီးစအခ်ိန္ႏွင့္ ေငြေၾကးစီမံခန္႔ခြဲမွဳ
တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေမတၱာမွ်ျပီး ဘ၀တစ္ခုအျဖစ္ ေပါင္းစည္းထူေထာင္ၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္ အေရးၾကီးတဲ့ ေပါင္းစည္းစရာတစ္ခု က်န္ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ လက္ရွိ လစဥ္၀င္ေငြေတြကို အတူတကြ ပူးေပါင္းၾကဖို႔ပါ။ ဒီေနရာမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ၀င္ေငြမညီမွ်မွဳဟာ အေရးမၾကီးပါဘူး။ အေရးၾကီးတာက ေသြးမေတာ္ သားမစပ္ သူစိမ္းႏွစ္ေယာက္ တစ္ဘ၀စာ လက္တြဲၾကတဲ့အခါ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေမတၱာစစ္နဲ႔ ခ်စ္ခင္ဖို႔၊
နားလည္မွဳရွိဖို႔သာမက ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမွဳေတြမွာလည္း ပြင့္လင္းမွဳရွိၾကဖို႔ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မၾကာခဏ ၾကားေနရတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပမွဳေတြထဲမွာ ေငြေၾကးကိစၥဟာ အၾကီးမားဆံုးျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရတာေတြဟာ ေငြေၾကး ဆင္းရဲတာ ခ်မ္းသာတာထက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ပြင့္လင္းျမင္သာ မရွိတာ၊ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မွဳ မရွိတာေတြနဲ႔ သံသယေတြအေပၚမွာ အမ်ားၾကီး အေျခခံေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို လက္မထပ္ရေသးခင္ အခ်ိန္မွာေတာင္ ေငြေၾကးကိစၥေၾကာင့္ စကားေျပာ အဆင္မေျပေတြျဖစ္ျပီး ျပႆနာေတြ ျဖစ္တတ္ၾကေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုမွ လက္ထပ္ျပီး အိမ္ေထာင္တစ္ခု၊ ဘ၀ခရီးလမ္းတစ္ခုကို အစျပဳေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အတြက္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳ၊ စီမံခန္႔ခြဲမွဳတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတိျပဳသင့္တဲ့ အခ်က္ အနည္းငယ္ကို ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
(Photo Credit – Google Images)
ပထမအခ်က္ကေတာ့ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြ ဘယ္ေရြ႕ ဘယ္မွ်ဆိုတာကို မွတ္သားျပီး အေကာင့္တစ္ခုထဲမွာ အတူတကြ ေပါင္းစည္းလိုက္ဖို႔ပါ။ အဲဒီလို ေပါင္းစည္းလိုက္မွသာ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလို႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္မတို႔ဆီမွာ အဓိက ျပႆနာရွိတာကေတာ့ ဘဏ္ေတြက ေဖာေဖာသီသီေပးထားတဲ့ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ ကဒ္ျပားေတြပါ။ လက္မွတ္ကေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ရံု၊ ဂဏန္းေလးေတြ ႏွိပ္လိုက္ရံုနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္၊ သံုးစြဲရတာ အင္မတန္လြယ္ကူ သက္သာျပီး ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ သံုးလိုက္လို႔ သံုးလိုက္မိမွန္း မသိသာေစတဲ့ အဲဒီ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ကဒ္ေတြဟာ ေငြေၾကးစီမံခန္႔ခြဲမွဳအတြက္ အင္မတန္ ၾကီးမားတဲ့ အေႏွာက္အယွက္ေတြ ျဖစ္တာမို႔ သတိၾကီးၾကီးထားျပီး သံုးစြဲသင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဲဒီကဒ္ေတြကို အကုန္ ထုတ္၊ အေသအခ်ာ စီစစ္ျပီး သိပ္အသံုးမလိုလွတဲ့ ကဒ္၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ တစ္ေယာက္ တစ္ကဒ္ ဆင္တူ ျဖစ္ေနတဲ့ကဒ္ေတြနဲ႔ ႏွစ္စဥ္ေၾကး ေပးရတာ မ်ားေနတဲ့ ကဒ္ေတြကို အရင္ဆံုး ရွင္းပစ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ တစ္လ တစ္လကို ပံုမွန္ ေပးရမဲ့ အသက္အာမခံ၊ ေဆးကုသစရိတ္ အာမခံ၊ အိမ္ဖိုး၊ ကားဖိုး… အဲဒီ ကုန္က်စရိတ္ေတြအတြက္ ပိုက္ဆံ သတ္သတ္ ဖယ္ထားလိုက္ပါ။ ဒီမွာေတာ့ အိမ္နဲ႔ကားကို လစဥ္ အရစ္က် အေၾကြး၀ယ္စနစ္နဲ႔ ၀ယ္ထားၾကရတာမို႔ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမယ္ဆိုတာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရွိတယ္။ အဲဒါျပီးရင္ေတာ့ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမဲ့ တစ္လစာ မီတာခ၊ ေရဖိုး မီးဖိုး၊ တယ္လီဖုန္း အင္တာနက္ လစဥ္ေၾကးနဲ႔ ၀င္ေငြခြန္ေတြအျပင္ လစဥ္ပံုမွန္လွဴဒါန္းေနတဲ့ ေနရာတခ်ိဳ႔နဲ႔ လူမွဳေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ ရွိခဲ့ရင္ အဲဒီအတြက္ ကုန္က်မဲ့ေငြကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ပါ။ ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲဒါေတြအျပင္ ရသမွ် လခရဲ႕ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းကို လွဴဖို႔ဆိုျပီး သတ္သတ္ ဖယ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုရားစင္မွာ ဗူးကေလးတစ္ခုနဲ႔ သီးသန္႔ ထားပါတယ္။ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းထဲမို႔ နည္းလိုက္တာလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔၊ လစဥ္သာ မွန္မွန္ စုသြားပါ။ လွဴစရာ တန္းစရာ လိုအပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အျမဲ လံုေလာက္ေနတတ္ပါတယ္။
တတိယအဆင့္အေနနဲ႔ အိမ္တြင္း အသံုးစရိတ္ကို တစ္လ ဘယ္ေလာက္ ဆိုျပီး ခန္႔မွန္း သတ္မွတ္လိုက္ပါ။ အဲဒီ အိမ္အသံုးစရိတ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တစ္လစာ အသား ငါး ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ သစ္သီး ၾကက္ဥ ေပါင္မုန္႔ ႏြားႏို႔ စတဲ့ အစားအေသာက္ကုန္ေတြနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး သန္႔ရွင္းေရး ပစၥည္းေတြ၊ ဆပ္ျပာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ သြားတိုက္ေဆး၊ သြားပြတ္တံ၊ တစ္ရွဴး အစရွိတဲ့ အိမ္သံုးပစၥည္း ၀ယ္ဖို႔ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အဲဒါေတြကို အေၾကြး၀ယ္ကဒ္တစ္ခု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားျပီး ဘယ္မွာပဲ ၀ယ္၀ယ္ အဲဒီကဒ္ကိုပဲ သံုးျပီး ၀ယ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္လကို ဘယ္ဆိုင္မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၀ယ္တယ္၊ စုစုေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ကုန္တယ္ဆိုတာ စာရင္းလုပ္စရာမလိုပဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အလြယ္တကူ ျပန္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တခ်ိဳ႔ရက္ေတြမွာ ညေနစာေတြ အျပင္ထြက္စားတာ၊ ရံုးပိတ္ရက္မွာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ၊ ေကာ္ဖီေသာက္တာ အစရွိတဲ့ အေပ်ာ္အပါးကိစၥေတြအတြက္ကို တစ္လ ဘယ္ႏွစ္ခါဆိုျပီး မွန္းေျခေလး သတ္မွတ္ျပီး အဲဒီအသံုးစရိတ္ထဲ ေပါင္းထည့္ထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။
အဲဒါေတြ ျပီးရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တစ္လကို အေသးသံုး ဘယ္ေလာက္သံုးမယ္ ဆိုတာကို သတ္မွတ္ပါ။ အေသးသံုးဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရံုးတက္ရတဲ့ရက္ေတြမွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး (ထမင္းဗူး မယူဘူးဆိုရင္) ေန႔လည္စာ အျပင္မွာ စားတဲ့ စရိတ္၊ မုန္႔ဖိုး၊ မိန္းကေလးဆိုရင္ ဆံပင္ညွပ္တာ၊ လက္သည္းအလွျပင္တာ၊ တကိုယ္ေရ အလွကုန္ပစၥည္းတခ်ိဳ႔နဲ႔ အ၀တ္အစားတို႔ ဖိနပ္တို႔ အတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္ေတာ့ သူ ၾကိဳက္တဲ့ အီလက္ထရြန္းနစ္ပစၥည္းတို႔ တျခား သူ၀ါသနာပါရာ ပစၥည္းအတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးနဲ႔ တခ်ိဳ႔လေတြမွာ အ၀တ္အစား ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ အိမ္မွာေတာ့ ကြ်န္မ အမ်ိဳးသားက ေမာ္တာေတြ၊ အင္ဂ်င္ပိစိေလးေတြနဲ႔ အျပင္မွာ လႊတ္လို႔ရတဲ့ ရီမုတ္ကြန္ထရိုး ေလယာဥ္ပ်ံေလးေတြ၊ အဲဒီေလယာဥ္ေတြ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ သူ႔ ငါးကန္အတြက္ လိုသမွ် ပစၥည္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႔ကိုေတာ့ ေလး ငါးလၾကာမွ တစ္ခါ အတင္း တိုက္တိုက္တြန္းတြန္းနဲ႔ ၀ယ္ခိုင္းရတတ္တယ္။ ကြ်န္မလို စြတ္ကယ္ စြတ္ကယ္နဲ႔ ေတြ႔တိုင္း ၀ယ္ေလ့မရွိဘူး။
အဲဒါေတြအားလံုး ဖယ္ျပီးရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၀င္ေငြထဲက ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားျပီလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ပိုသလဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြက္တိပဲလား… အစရွိတာေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါျပီ။ တစ္လစာ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမွာေတြကို ျမင္ရျပီးတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ အသံုးစရိတ္ေတြကို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္လို႔ ရပါျပီ။ ဘယ္ေလာက္ သံုး၊ ဘယ္ေလာက္ က်န္လို႔ ဘယ္ေလာက္ စုၾကမလဲ၊ တစ္လကို အနည္းဆံုး ဘယ္ေလာက္ စုႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း ခန္႔မွန္းလို႔ ရသြားပါျပီ။ အဲဒီေပၚမွာ မူတည္ျပီး ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို တစ္ႏွစ္ ဘယ္ေလာက္ ကန္ေတာ့ႏိုင္မယ္၊ တစ္ႏွစ္ကို အနီးအနား ခရီးတိုေလး ဘယ္ႏွစ္ခု သြားႏိုင္မယ္၊ တႏွစ္ကို စေတာ့ခ္ ရွယ္ယာ ဘယ္ေလာက္ဖိုးေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံႏိုင္မယ္၊ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္၊ အလုပ္က အျငိမ္းစားယူခ်ိန္မွာ သံုးစြဲဖို႔ ရည္ရွည္စုေဆာင္းေငြ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ သတ္မွတ္ျပီး စုေဆာင္းႏိုင္မယ္ အစရွိတာေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းေျခ တြက္ခ်က္လို႔ ရပါျပီ။
အေသးစား အိမ္ျပင္တာ၊ ထမင္းစားစားပြဲ၊ ဆိုဖာ အစရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂ အသစ္၀ယ္တာ၊ လက္၀တ္လက္စား နည္းနည္းပါးပါး ၀ယ္တာ၊ တီဗီ အသစ္လဲတာ၊ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္၊ အသီးေဖ်ာ္စက္ေတြလို မီးဖိုေခ်ာင္သံုး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ… အဲဒါေတြကိုေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ခ်ိန္ဆျပီး အဆင္ေျပသလို ၾကည့္သံုးၾကတာေပါ့။ အဲဒီလို ကိုယ္လိုခ်င္တာေလးေတြ၊ အိမ္အတြက္ တကယ္လည္း လိုအပ္မယ္ ထင္တာေလးေတြကို စာရင္းမွတ္ထားျပီး တကယ္ လို မလို ႏွစ္ခါေလာက္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ၀ယ္သင့္ မ၀ယ္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္လို႔ ရသြားတတ္တယ္။ စတိုးဆိုင္ၾကီးေတြကို ေရာက္သြားတိုင္း ကြ်န္မက အိမ္အလွဆင္တဲ့ပစၥည္း တိုတိုထြာထြာေတြ၊ ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္စံုေတြ၊ ဖန္ပန္းအိုးေတြနဲ႔ ပန္းကန္ လွလွေတြ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိျပီး အမ်ိဳးသားကေတာ့ အမ်ိဳးအစားေကာင္းတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္း ဒယ္အိုးတို႔၊ ဒါးတို႔၊ ဇြန္း ခက္ရင္းတို႔၊ မီးလံုး မီးဆိုင္းလွလွတို႔ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိပါတယ္။
ပန္းခ်ီကား၊ စာအုပ္စင္၊ စားပြဲနဲ႔ အလွအပေလးေတြ တင္တဲ့ စင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တိုင္ပင္ေနစရာမလို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိၾကတယ္။ Ikea လို အ္ိမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလွဆင္ ပစၥည္းေတြ၊ ပရိေဘာဂေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးေရာက္ရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္က အျပန္အလွန္ ထိန္းႏိုင္ သိမ္းႏိုင္၊ ဆြဲႏိုင္ တားႏိုင္မွ ေတာ္ရံုက်တယ္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အိမ္အလွျပင္ပစၥည္း အသစ္ေတြ၊ လွတပတေတြျမင္ရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ ၀ယ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ တခါတခါက် ကိုယ္က လိုမယ္ ထင္လို႔၊ ကိုယ္လိုခ်င္လို႔ ၀ယ္လိုက္တာေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာ အသံုးမတည့္လို႔ ေခ်ာင္ထိုးထားရတဲ့ ပစၥည္းေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ၀ယ္ခင္ ႏွစ္ခါျပန္ စဥ္းစားဖို႔ လိုကို လိုအပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ပစၥည္းေတြက အခုခ်က္ခ်င္း၀ယ္ဖို႔၊ အရင္စလို ၀ယ္ဖို႔ မလိုအပ္ေသးဘူးဆိုရင္ ႏွစ္လည္ေစ်းေရာင္းပြဲတို႔၊ ႏွစ္ကုန္ ဒီဇင္ဘာ ဇန္န၀ါရီ နဲ႔ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ ကာလေတြကို ေစာင့္ျပီး ၀ယ္သင့္ပါတယ္။
ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ ကိုယ့္တစ္လတာ ကုန္က်စရိတ္ရဲ႕ သံုးဆကေန ေျခာက္ဆအထိ လက္ထဲမွာ အသင့္ေဆာင္ထားႏိုင္ရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ သိရတယ္။ သေဘာကေတာ့ အေပၚမွာတြက္ျပခဲ့တဲ့ မကုန္မျဖစ္ေတြရယ္၊ အိမ္စရိတ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အေသးသံုးစရိတ္ေတြရယ္ ေပါင္းလိုက္လို႔ တစ္လကို ေလးေထာင္ ရွိတယ္ဆိုပါစို႔… အဲဒါဆို ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပ်မ္းမွ် တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ကို အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ သီးသန္႔ေဆာင္ထားႏိုင္ဖို႔ပါ။ တခါတခါမွာ ကုန္က်စရာေတြဟာ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ေနရာကေန သူ႔အလိုလို ေပၚလာတတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး၊ သာေရး နာေရး စတဲ့ အေထြေထြကိစၥေတြ ၾကံဳလာရရင္၊ ရုတ္တရက္ မ်ားမ်ားစားစား ကုန္က်စရာေတြ ေပၚလာခဲ့ရင္ လစဥ္ကုန္က်စရိတ္ကို မထိခိုက္ေစပဲ အဲဒီ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ထဲကေန သံုးႏိုင္တာဟာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ကို သီးသန္႔ တြက္ခ်က္ျပီး ဖယ္ထားသင့္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္နာမည္နဲ႔ ပူးတြဲအေကာင့္တစ္ခု ဖြင့္ျပီး အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ ထားပါတယ္။ တကယ္ အေရးေပၚ မလိုအပ္မခ်င္း မထိရ ဆိုတဲ့ အေကာင့္ေပါ့။
အခုလို ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြေတြကို ေပါင္းစည္းျပီး တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလိုက္တဲ့ အက်ိဳးကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ တစ္ခုခုေပၚလာရင္ သူေပး ငါေပးနဲ႔ အျငင္းပြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူက ပိုက္ဆံကိုင္ရမယ္၊ ဘယ္သူက စီမံခန္႔ခြဲရမယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္သံုးတယ္၊ သူသံုးတာ မ်ားတယ္ ကိုယ္သံုးတာ နည္းတယ္ စတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ကုန္က်စရိတ္ေတြ အားလံုးအေပၚမွာ ႏွစ္ဦးသား တန္းတူညီတူ တာ၀န္ရွိျပီး အနည္းအမ်ားနဲ႔ အတိုးအေလ်ာ့ကိုလည္း သတိထားႏိုင္သြားပါတယ္။ တခ်ိဳ႔အိမ္ေထာင္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္မွာ ဘယ္သူက ေငြကိုင္ရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ဆီက လက္ျဖန္႔ေတာင္းသံုးရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ သိမ္းထားတဲ့ေငြေတြ (ဘတ္ေငြေတြ) ရွိေနတတ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး… အဲလိုကိစၥေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။
လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြဟာ တစ္ႏွစ္လံုးအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေငြေၾကးအေျခအေနကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္၊ လိုတာ ပိုတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆို တိုင္ပင္ႏိုင္ျပီး ကိုယ္ အလိုရွိတဲ့ မိသားစုအစီအစဥ္ကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ စ ႏိုင္မယ္ဆိုတာကိုလည္း တြက္ခ်က္ မွန္းဆလို႔ရသြားပါျပီ။ အဲဒီလို အဆင့္ေတြကို လတိုင္းပံုမွန္ သတိထားျပီး စနစ္တက် ကိုင္တြယ္ သံုးစြဲမယ္ဆိုရင္ လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ၾကားမွာ ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အထင္အျမင္ လြဲစရာ၊ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္စရာ၊ အဆင္မေျပစရာကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အခုလို သီတင္းကြ်တ္ကာလမွာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္လို႔ ေရႊလက္တြဲရင္း ဘ၀ခရီးကို စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့သူတိုင္း သာယာေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းပါတယ္။
သက္ေ၀ (၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅) - ၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ Look Magazine တြင္ ေဖၚျပျပီး ျဖစ္သည္
နားလည္မွဳရွိဖို႔သာမက ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲမွဳေတြမွာလည္း ပြင့္လင္းမွဳရွိၾကဖို႔ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္မွာ မၾကာခဏ ၾကားေနရတဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြရဲ႕ အိမ္ေထာင္ေရး အဆင္မေျပမွဳေတြထဲမွာ ေငြေၾကးကိစၥဟာ အၾကီးမားဆံုးျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ရတာေတြဟာ ေငြေၾကး ဆင္းရဲတာ ခ်မ္းသာတာထက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ပြင့္လင္းျမင္သာ မရွိတာ၊ စိတ္ခ်ယံုၾကည္မွဳ မရွိတာေတြနဲ႔ သံသယေတြအေပၚမွာ အမ်ားၾကီး အေျခခံေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆို လက္မထပ္ရေသးခင္ အခ်ိန္မွာေတာင္ ေငြေၾကးကိစၥေၾကာင့္ စကားေျပာ အဆင္မေျပေတြျဖစ္ျပီး ျပႆနာေတြ ျဖစ္တတ္ၾကေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုမွ လက္ထပ္ျပီး အိမ္ေထာင္တစ္ခု၊ ဘ၀ခရီးလမ္းတစ္ခုကို အစျပဳေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔အတြက္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမွဳ၊ စီမံခန္႔ခြဲမွဳတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သတိျပဳသင့္တဲ့ အခ်က္ အနည္းငယ္ကို ကိုယ့္အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔ ယွဥ္ျပီး ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
(Photo Credit – Google Images)
ပထမအခ်က္ကေတာ့ အေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြ ဘယ္ေရြ႕ ဘယ္မွ်ဆိုတာကို မွတ္သားျပီး အေကာင့္တစ္ခုထဲမွာ အတူတကြ ေပါင္းစည္းလိုက္ဖို႔ပါ။ အဲဒီလို ေပါင္းစည္းလိုက္မွသာ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ေတြကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလို႔ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္မတို႔ဆီမွာ အဓိက ျပႆနာရွိတာကေတာ့ ဘဏ္ေတြက ေဖာေဖာသီသီေပးထားတဲ့ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ ကဒ္ျပားေတြပါ။ လက္မွတ္ကေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္ရံု၊ ဂဏန္းေလးေတြ ႏွိပ္လိုက္ရံုနဲ႔ အလုပ္ျဖစ္၊ သံုးစြဲရတာ အင္မတန္လြယ္ကူ သက္သာျပီး ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ သံုးလိုက္လို႔ သံုးလိုက္မိမွန္း မသိသာေစတဲ့ အဲဒီ အေၾကြး၀ယ္ခြင့္ကဒ္ေတြဟာ ေငြေၾကးစီမံခန္႔ခြဲမွဳအတြက္ အင္မတန္ ၾကီးမားတဲ့ အေႏွာက္အယွက္ေတြ ျဖစ္တာမို႔ သတိၾကီးၾကီးထားျပီး သံုးစြဲသင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အဲဒီကဒ္ေတြကို အကုန္ ထုတ္၊ အေသအခ်ာ စီစစ္ျပီး သိပ္အသံုးမလိုလွတဲ့ ကဒ္၊ ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွာ တစ္ေယာက္ တစ္ကဒ္ ဆင္တူ ျဖစ္ေနတဲ့ကဒ္ေတြနဲ႔ ႏွစ္စဥ္ေၾကး ေပးရတာ မ်ားေနတဲ့ ကဒ္ေတြကို အရင္ဆံုး ရွင္းပစ္ဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။
ဒုတိယအဆင့္အေနနဲ႔ တစ္လ တစ္လကို ပံုမွန္ ေပးရမဲ့ အသက္အာမခံ၊ ေဆးကုသစရိတ္ အာမခံ၊ အိမ္ဖိုး၊ ကားဖိုး… အဲဒီ ကုန္က်စရိတ္ေတြအတြက္ ပိုက္ဆံ သတ္သတ္ ဖယ္ထားလိုက္ပါ။ ဒီမွာေတာ့ အိမ္နဲ႔ကားကို လစဥ္ အရစ္က် အေၾကြး၀ယ္စနစ္နဲ႔ ၀ယ္ထားၾကရတာမို႔ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ေပးရမယ္ဆိုတာ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ရွိတယ္။ အဲဒါျပီးရင္ေတာ့ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမဲ့ တစ္လစာ မီတာခ၊ ေရဖိုး မီးဖိုး၊ တယ္လီဖုန္း အင္တာနက္ လစဥ္ေၾကးနဲ႔ ၀င္ေငြခြန္ေတြအျပင္ လစဥ္ပံုမွန္လွဴဒါန္းေနတဲ့ ေနရာတခ်ိဳ႔နဲ႔ လူမွဳေရးအသင္းအဖြဲ႕ေတြ ရွိခဲ့ရင္ အဲဒီအတြက္ ကုန္က်မဲ့ေငြကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ပါ။ ကြ်န္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အဲဒါေတြအျပင္ ရသမွ် လခရဲ႕ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းကို လွဴဖို႔ဆိုျပီး သတ္သတ္ ဖယ္ထားေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုရားစင္မွာ ဗူးကေလးတစ္ခုနဲ႔ သီးသန္႔ ထားပါတယ္။ ႏွစ္ရာခိုင္ႏွဳန္းထဲမို႔ နည္းလိုက္တာလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔၊ လစဥ္သာ မွန္မွန္ စုသြားပါ။ လွဴစရာ တန္းစရာ လိုအပ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ အျမဲ လံုေလာက္ေနတတ္ပါတယ္။
တတိယအဆင့္အေနနဲ႔ အိမ္တြင္း အသံုးစရိတ္ကို တစ္လ ဘယ္ေလာက္ ဆိုျပီး ခန္႔မွန္း သတ္မွတ္လိုက္ပါ။ အဲဒီ အိမ္အသံုးစရိတ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ တစ္လစာ အသား ငါး ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ သစ္သီး ၾကက္ဥ ေပါင္မုန္႔ ႏြားႏို႔ စတဲ့ အစားအေသာက္ကုန္ေတြနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး သန္႔ရွင္းေရး ပစၥည္းေတြ၊ ဆပ္ျပာ၊ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္၊ သြားတိုက္ေဆး၊ သြားပြတ္တံ၊ တစ္ရွဴး အစရွိတဲ့ အိမ္သံုးပစၥည္း ၀ယ္ဖို႔ေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အဲဒါေတြကို အေၾကြး၀ယ္ကဒ္တစ္ခု သတ္သတ္မွတ္မွတ္ထားျပီး ဘယ္မွာပဲ ၀ယ္၀ယ္ အဲဒီကဒ္ကိုပဲ သံုးျပီး ၀ယ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တစ္လကို ဘယ္ဆိုင္မွာ ဘယ္ႏွစ္ခါ ၀ယ္တယ္၊ စုစုေပါင္း ဘယ္ေလာက္ ကုန္တယ္ဆိုတာ စာရင္းလုပ္စရာမလိုပဲ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အလြယ္တကူ ျပန္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ တခ်ိဳ႔ရက္ေတြမွာ ညေနစာေတြ အျပင္ထြက္စားတာ၊ ရံုးပိတ္ရက္မွာ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တာ၊ ေကာ္ဖီေသာက္တာ အစရွိတဲ့ အေပ်ာ္အပါးကိစၥေတြအတြက္ကို တစ္လ ဘယ္ႏွစ္ခါဆိုျပီး မွန္းေျခေလး သတ္မွတ္ျပီး အဲဒီအသံုးစရိတ္ထဲ ေပါင္းထည့္ထားႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။
အဲဒါေတြ ျပီးရင္ေတာ့ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တစ္လကို အေသးသံုး ဘယ္ေလာက္သံုးမယ္ ဆိုတာကို သတ္မွတ္ပါ။ အေသးသံုးဆိုတဲ့ေနရာမွာ ရံုးတက္ရတဲ့ရက္ေတြမွာ ႏွစ္ေယာက္စလံုး (ထမင္းဗူး မယူဘူးဆိုရင္) ေန႔လည္စာ အျပင္မွာ စားတဲ့ စရိတ္၊ မုန္႔ဖိုး၊ မိန္းကေလးဆိုရင္ ဆံပင္ညွပ္တာ၊ လက္သည္းအလွျပင္တာ၊ တကိုယ္ေရ အလွကုန္ပစၥည္းတခ်ိဳ႔နဲ႔ အ၀တ္အစားတို႔ ဖိနပ္တို႔ အတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္ေတာ့ သူ ၾကိဳက္တဲ့ အီလက္ထရြန္းနစ္ပစၥည္းတို႔ တျခား သူ၀ါသနာပါရာ ပစၥည္းအတိုအထြာေတြ ၀ယ္တာမ်ိဳးနဲ႔ တခ်ိဳ႔လေတြမွာ အ၀တ္အစား ၀ယ္တာမ်ိဳးေပါ့။ အိမ္မွာေတာ့ ကြ်န္မ အမ်ိဳးသားက ေမာ္တာေတြ၊ အင္ဂ်င္ပိစိေလးေတြနဲ႔ အျပင္မွာ လႊတ္လို႔ရတဲ့ ရီမုတ္ကြန္ထရိုး ေလယာဥ္ပ်ံေလးေတြ၊ အဲဒီေလယာဥ္ေတြ နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပစၥည္းေတြ၊ သူ႔ ငါးကန္အတြက္ လိုသမွ် ပစၥည္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ ၀ယ္ေလ့ရွိတယ္။ အ၀တ္အစား၀ယ္ဖို႔ကိုေတာ့ ေလး ငါးလၾကာမွ တစ္ခါ အတင္း တိုက္တိုက္တြန္းတြန္းနဲ႔ ၀ယ္ခိုင္းရတတ္တယ္။ ကြ်န္မလို စြတ္ကယ္ စြတ္ကယ္နဲ႔ ေတြ႔တိုင္း ၀ယ္ေလ့မရွိဘူး။
အဲဒါေတြအားလံုး ဖယ္ျပီးရင္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း၀င္ေငြထဲက ဘယ္ေလာက္ကုန္သြားျပီလဲ၊ ဘယ္ေလာက္ ပိုသလဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြက္တိပဲလား… အစရွိတာေတြကို ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါျပီ။ တစ္လစာ မကုန္မျဖစ္ ကုန္ရမွာေတြကို ျမင္ရျပီးတဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ အသံုးစရိတ္ေတြကို လိုတိုးပိုေလွ်ာ့ လုပ္လို႔ ရပါျပီ။ ဘယ္ေလာက္ သံုး၊ ဘယ္ေလာက္ က်န္လို႔ ဘယ္ေလာက္ စုၾကမလဲ၊ တစ္လကို အနည္းဆံုး ဘယ္ေလာက္ စုႏိုင္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း ခန္႔မွန္းလို႔ ရသြားပါျပီ။ အဲဒီေပၚမွာ မူတည္ျပီး ႏွစ္ဖက္မိဘေတြကို တစ္ႏွစ္ ဘယ္ေလာက္ ကန္ေတာ့ႏိုင္မယ္၊ တစ္ႏွစ္ကို အနီးအနား ခရီးတိုေလး ဘယ္ႏွစ္ခု သြားႏိုင္မယ္၊ တႏွစ္ကို စေတာ့ခ္ ရွယ္ယာ ဘယ္ေလာက္ဖိုးေလာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံႏိုင္မယ္၊ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္၊ အလုပ္က အျငိမ္းစားယူခ်ိန္မွာ သံုးစြဲဖို႔ ရည္ရွည္စုေဆာင္းေငြ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္ သတ္မွတ္ျပီး စုေဆာင္းႏိုင္မယ္ အစရွိတာေတြကိုလည္း ခန္႔မွန္းေျခ တြက္ခ်က္လို႔ ရပါျပီ။
အေသးစား အိမ္ျပင္တာ၊ ထမင္းစားစားပြဲ၊ ဆိုဖာ အစရွိတဲ့ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂ အသစ္၀ယ္တာ၊ လက္၀တ္လက္စား နည္းနည္းပါးပါး ၀ယ္တာ၊ တီဗီ အသစ္လဲတာ၊ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္၊ အသီးေဖ်ာ္စက္ေတြလို မီးဖိုေခ်ာင္သံုး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ… အဲဒါေတြကိုေတာ့ က်န္ရွိေနတဲ့ ဘတ္ဂ်က္ထဲကေန ခ်ိန္ဆျပီး အဆင္ေျပသလို ၾကည့္သံုးၾကတာေပါ့။ အဲဒီလို ကိုယ္လိုခ်င္တာေလးေတြ၊ အိမ္အတြက္ တကယ္လည္း လိုအပ္မယ္ ထင္တာေလးေတြကို စာရင္းမွတ္ထားျပီး တကယ္ လို မလို ႏွစ္ခါေလာက္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ၀ယ္သင့္ မ၀ယ္သင့္ ခ်င့္ခ်ိန္လို႔ ရသြားတတ္တယ္။ စတိုးဆိုင္ၾကီးေတြကို ေရာက္သြားတိုင္း ကြ်န္မက အိမ္အလွဆင္တဲ့ပစၥည္း တိုတိုထြာထြာေတြ၊ ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္စံုေတြ၊ ဖန္ပန္းအိုးေတြနဲ႔ ပန္းကန္ လွလွေတြ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိျပီး အမ်ိဳးသားကေတာ့ အမ်ိဳးအစားေကာင္းတဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္း ဒယ္အိုးတို႔၊ ဒါးတို႔၊ ဇြန္း ခက္ရင္းတို႔၊ မီးလံုး မီးဆိုင္းလွလွတို႔ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိပါတယ္။
ပန္းခ်ီကား၊ စာအုပ္စင္၊ စားပြဲနဲ႔ အလွအပေလးေတြ တင္တဲ့ စင္မ်ိဳးကိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တိုင္ပင္ေနစရာမလို အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ၀ယ္ခ်င္ေလ့ရွိၾကတယ္။ Ikea လို အ္ိမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အလွဆင္ ပစၥည္းေတြ၊ ပရိေဘာဂေတြ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မ်ိဳးေရာက္ရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္က အျပန္အလွန္ ထိန္းႏိုင္ သိမ္းႏိုင္၊ ဆြဲႏိုင္ တားႏိုင္မွ ေတာ္ရံုက်တယ္။ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ အိမ္အလွျပင္ပစၥည္း အသစ္ေတြ၊ လွတပတေတြျမင္ရင္ စိတ္တူကိုယ္တူ ၀ယ္မယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ။ တခါတခါက် ကိုယ္က လိုမယ္ ထင္လို႔၊ ကိုယ္လိုခ်င္လို႔ ၀ယ္လိုက္တာေပမဲ့ တကယ္တမ္းမွာ အသံုးမတည့္လို႔ ေခ်ာင္ထိုးထားရတဲ့ ပစၥည္းေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မ၀ယ္ခင္ ႏွစ္ခါျပန္ စဥ္းစားဖို႔ လိုကို လိုအပ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ပစၥည္းေတြက အခုခ်က္ခ်င္း၀ယ္ဖို႔၊ အရင္စလို ၀ယ္ဖို႔ မလိုအပ္ေသးဘူးဆိုရင္ ႏွစ္လည္ေစ်းေရာင္းပြဲတို႔၊ ႏွစ္ကုန္ ဒီဇင္ဘာ ဇန္န၀ါရီ နဲ႔ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ေလွ်ာ့ေစ်းနဲ႔ ေရာင္းတဲ့ ကာလေတြကို ေစာင့္ျပီး ၀ယ္သင့္ပါတယ္။
ေငြေၾကးဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ ကိုယ့္တစ္လတာ ကုန္က်စရိတ္ရဲ႕ သံုးဆကေန ေျခာက္ဆအထိ လက္ထဲမွာ အသင့္ေဆာင္ထားႏိုင္ရင္ ေကာင္းတယ္လို႔ သိရတယ္။ သေဘာကေတာ့ အေပၚမွာတြက္ျပခဲ့တဲ့ မကုန္မျဖစ္ေတြရယ္၊ အိမ္စရိတ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အေသးသံုးစရိတ္ေတြရယ္ ေပါင္းလိုက္လို႔ တစ္လကို ေလးေထာင္ ရွိတယ္ဆိုပါစို႔… အဲဒါဆို ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ပ်မ္းမွ် တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ကို အေရးေပၚအသံုးစရိတ္အျဖစ္ သီးသန္႔ေဆာင္ထားႏိုင္ဖို႔ပါ။ တခါတခါမွာ ကုန္က်စရာေတြဟာ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ေနရာကေန သူ႔အလိုလို ေပၚလာတတ္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ က်န္းမာေရး၊ လူမွဳေရး၊ သာေရး နာေရး စတဲ့ အေထြေထြကိစၥေတြ ၾကံဳလာရရင္၊ ရုတ္တရက္ မ်ားမ်ားစားစား ကုန္က်စရာေတြ ေပၚလာခဲ့ရင္ လစဥ္ကုန္က်စရိတ္ကို မထိခိုက္ေစပဲ အဲဒီ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ထဲကေန သံုးႏိုင္တာဟာ ေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခုပါ။ ဒါေၾကာင့္ အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ကို သီးသန္႔ တြက္ခ်က္ျပီး ဖယ္ထားသင့္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္နာမည္နဲ႔ ပူးတြဲအေကာင့္တစ္ခု ဖြင့္ျပီး အေရးေပၚအသံုးစရိတ္ ထားပါတယ္။ တကယ္ အေရးေပၚ မလိုအပ္မခ်င္း မထိရ ဆိုတဲ့ အေကာင့္ေပါ့။
အခုလို ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕ လစဥ္၀င္ေငြေတြကို ေပါင္းစည္းျပီး တစ္လအတြက္ ၀င္ေငြ၊ ထြက္ေငြနဲ႔ အသံုးစရိတ္ကို ခ်င့္ခ်ိန္ ညွိႏွိဳင္းလိုက္တဲ့ အက်ိဳးကေတာ့ ကုန္က်စရိတ္ တစ္ခုခုေပၚလာရင္ သူေပး ငါေပးနဲ႔ အျငင္းပြားစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘယ္သူက ပိုက္ဆံကိုင္ရမယ္၊ ဘယ္သူက စီမံခန္႔ခြဲရမယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳးေတြ၊ ဘယ္သူက ဘယ္ေလာက္သံုးတယ္၊ သူသံုးတာ မ်ားတယ္ ကိုယ္သံုးတာ နည္းတယ္ စတဲ့ ျပႆနာမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ ကုန္က်စရိတ္ေတြ အားလံုးအေပၚမွာ ႏွစ္ဦးသား တန္းတူညီတူ တာ၀န္ရွိျပီး အနည္းအမ်ားနဲ႔ အတိုးအေလ်ာ့ကိုလည္း သတိထားႏိုင္သြားပါတယ္။ တခ်ိဳ႔အိမ္ေထာင္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့ ဒီအိမ္ေထာင္မွာ ဘယ္သူက ေငြကိုင္ရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ဆီက လက္ျဖန္႔ေတာင္းသံုးရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳး၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ သိမ္းထားတဲ့ေငြေတြ (ဘတ္ေငြေတြ) ရွိေနတတ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳး… အဲလိုကိစၥေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။
လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံေတြဟာ တစ္ႏွစ္လံုးအတြက္ ကိုယ့္ရဲ႕ ေငြေၾကးအေျခအေနကို ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္၊ လိုတာ ပိုတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆို တိုင္ပင္ႏိုင္ျပီး ကိုယ္ အလိုရွိတဲ့ မိသားစုအစီအစဥ္ကို ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွာ စ ႏိုင္မယ္ဆိုတာကိုလည္း တြက္ခ်က္ မွန္းဆလို႔ရသြားပါျပီ။ အဲဒီလို အဆင့္ေတြကို လတိုင္းပံုမွန္ သတိထားျပီး စနစ္တက် ကိုင္တြယ္ သံုးစြဲမယ္ဆိုရင္ လက္ထပ္ျပီးစ ဇနီးေမာင္ႏွံတို႔ၾကားမွာ ေငြေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အထင္အျမင္ လြဲစရာ၊ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္စရာ၊ အဆင္မေျပစရာကိစၥမ်ိဳးေတြ ျဖစ္မလာႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အခုလို သီတင္းကြ်တ္ကာလမွာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ ျမဲျမဲဆုပ္ကိုင္လို႔ ေရႊလက္တြဲရင္း ဘ၀ခရီးကို စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမဲ့သူတိုင္း သာယာေပ်ာ္ရႊင္ျပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳ ဆုေတာင္းပါတယ္။
သက္ေ၀ (၁၅ စက္တင္ဘာ ၂၀၁၅) - ၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာလထုတ္ Look Magazine တြင္ ေဖၚျပျပီး ျဖစ္သည္
ဟာသေလးပါ
1. ေရစုန္ေျမာ
=========
"င့ါမွာ တိုက္လွလွေလးတစ္လံုး၊ ျပိဳင္ကားေလးတစ္စီး နဲ႔ မီးခံေသတၱာထဲမွာ ေရႊေငြအျပည့္၊ ျပီးေတာ့ လွပေခ်ာေမာတ့ဲ ခ်စ္စရာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ပုိင္ဆိုင္ခ့ဲဖူးတယ္"
"အ့ဲဟာေတြ ခု ရိွေသးလား"
"မရိွေတာ့ဘူး"
"ဘယ္ေရာက္သြားလို႔တုံး"
"င့ါမိန္းမ ေတြ႔သြားလို႔"
"ငင္..."
.
2. အိပ္မက္ဆိုး
==========
ကုိဖိုးသန္တစ္ေယာက္ အိပ္ရာကႏိုးလာေတာ့ သူ႔ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ တလွိမ့္လွိမ့္နဲ႔။
ဒါကုိျမင္ေတာ့ သူ႔မိန္းမက ေမးတယ္... ...
"ရွင္ ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလဲ"
"င့ါ အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းေသသြားတယ္ မိန္းမရယ္"
"ေအာ္... ငိုမေနပါနဲ႔ ေယာက်္ားရယ္၊ တကယ္မွ မဟုတ္တာ"
"ဒ့ါေၾကာင့္ ငုိေနတာေပ့ါကြ အ ဟင့္ ဟင့္ .."
"ဟမ္..."
.
3. ေယာက္်ားေလးမ်ားအတြက္ နည္းလမ္းေကာင္း
=================================
အကယ္၍...
သင့္ခ်စ္သူမွာ သင္မေပါင္းေစခ်င္တ့ဲ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္း ရိွေနတယ္ဆိုပါေတာ့။
'သူ႔ကုိ မေပါင္းနဲ႔' လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မတားေလနဲ႔၊ မရဘူး။
'နင့္ သူငယ္ခ်င္းေလးက ေတာ္ေတာ္လွတယ္ေနာ္'... လို႔ အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ေျပာေပး။
တစ္လ ႏွစ္လေနလို႔မွ ဆက္ေပါင္းေနေသးတယ္ဆို ပါးလာခ်၊ အာမခံတယ္။
.
.
သန္၄ကုိ - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
=========
"င့ါမွာ တိုက္လွလွေလးတစ္လံုး၊ ျပိဳင္ကားေလးတစ္စီး နဲ႔ မီးခံေသတၱာထဲမွာ ေရႊေငြအျပည့္၊ ျပီးေတာ့ လွပေခ်ာေမာတ့ဲ ခ်စ္စရာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ပုိင္ဆိုင္ခ့ဲဖူးတယ္"
"အ့ဲဟာေတြ ခု ရိွေသးလား"
"မရိွေတာ့ဘူး"
"ဘယ္ေရာက္သြားလို႔တုံး"
"င့ါမိန္းမ ေတြ႔သြားလို႔"
"ငင္..."
.
2. အိပ္မက္ဆိုး
==========
ကုိဖိုးသန္တစ္ေယာက္ အိပ္ရာကႏိုးလာေတာ့ သူ႔ပါးျပင္မွာ မ်က္ရည္ေတြ တလွိမ့္လွိမ့္နဲ႔။
ဒါကုိျမင္ေတာ့ သူ႔မိန္းမက ေမးတယ္... ...
"ရွင္ ဘာျဖစ္လို႔ ငိုေနတာလဲ"
"င့ါ အိပ္မက္ထဲမွာ မင္းေသသြားတယ္ မိန္းမရယ္"
"ေအာ္... ငိုမေနပါနဲ႔ ေယာက်္ားရယ္၊ တကယ္မွ မဟုတ္တာ"
"ဒ့ါေၾကာင့္ ငုိေနတာေပ့ါကြ အ ဟင့္ ဟင့္ .."
"ဟမ္..."
.
3. ေယာက္်ားေလးမ်ားအတြက္ နည္းလမ္းေကာင္း
=================================
အကယ္၍...
သင့္ခ်စ္သူမွာ သင္မေပါင္းေစခ်င္တ့ဲ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္း ရိွေနတယ္ဆိုပါေတာ့။
'သူ႔ကုိ မေပါင္းနဲ႔' လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မတားေလနဲ႔၊ မရဘူး။
'နင့္ သူငယ္ခ်င္းေလးက ေတာ္ေတာ္လွတယ္ေနာ္'... လို႔ အခါအခြင့္သင့္တိုင္း ေျပာေပး။
တစ္လ ႏွစ္လေနလို႔မွ ဆက္ေပါင္းေနေသးတယ္ဆို ပါးလာခ်၊ အာမခံတယ္။
.
.
သန္၄ကုိ - ရမ္းဘာသာျပန္သည္။
ဓမၼတာကာလအတြင္း လန္းဆန္းၿပီး က်န္းမာေစဖို႔ ေဆာင္ရန္၊ ေရွာင္ရန္မ်ား
ဓမၼတာကာလအတြင္း က်န္းမာေရးညီညြတ္ေစဖို႔ အေျခခံအခ်က္ေတြကို ေလ႔လာထားရင္ သင္ကိုယ္တိုင္လဲ က်န္းမာေနမွာျဖစ္သလို သင္႔ပတ္၀န္းက်င္က အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း အခ်က္အလက္အျပည္႔အစံု ေျပာျပကူညီေပးႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ႔ ဓမၼတာကာလအတြင္းမွာ က်န္းက်န္းမာမာျဖစ္ဖို႔ရယ္ ပိုးမ၀င္ဖုိ႔ရယ္ပါပဲ။
အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ပိုး၀င္ႏုိင္တဲ႔အႏၱရာယ္အရွိဆံုးက ဓမၼတာကာလပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံမႈကလာတဲ႔ ပိုး၀င္မႈေပါ႔။ ဓမၼတာကာလအတြင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္ထဲကေန ေသြးေတြထြက္သြားဖုိ႔အတြက္ သားအိမ္၀မွာ အခြ်ဲေတြပိတ္ေနတတ္တာေၾကာင္႔ ပိုး၀င္မႈအႏၱရာယ္မ်ားရတာပါ။ အဲဒါက ဘက္တီးရီးယားေတြကို သားအိမ္ထဲနဲ႔ ညွပ္ရိုးေခါင္းေပါက္ထဲ၀င္ေစဖို႔ လြယ္ကူသြားေစပါတယ္။ ေယာနိ pH အေျပာင္းအလဲကလဲ တေစးပိုး၀င္ဖို႔ကို ပိုျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိသြားပါတယ္။
က်န္းမာတဲ႔ ဓမၼတာကာလျဖစ္ေစဖို႔ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ အေျခအေနေတြကို နားလည္ထားဖို႔ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းအတြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးအေလ႔အက်င္႔ လုပ္ထားရမွာေတြကို ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။
ပံုမွန္ေဆးေၾကာပါ။ ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းေစဖို႔နဲ႔ အနံ႔ဆိုးမျဖစ္ေစဖို႔ တစ္ေန႔ကို အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ေပးပါ။ ေရမခ်ိဳးခင္မွာ လက္ကိုစင္ၾကယ္ေအာင္ေဆးၿပီး လစဥ္သံုးပစၥည္းကို လဲလွယ္ေပးျခင္း (သို႔) ေယာနိကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါ။
စနစ္တက် ေဆးေၾကာပါ။ ေယာနိက တျခားခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြထက္ ထိခိုက္လြယ္တာေၾကာင္႔ မတူညီတဲ႔ ေဆးေၾကာမႈပံုစံတစ္မ်ိဳးလိုအပ္ပါတယ္။ ေယာနိကို အတြင္းက်က်အျမဲေဆးေၾကာပါ။ သာမန္ဆပ္ျပာ၊ ရွန္ပူေတြကို အတြင္းပိုင္းေတြအတြက္ အသံုးမျပဳပါနဲ႔။ သဘာ၀ အက္ဆစ္ဓာတ္ကို ေဖာက္ျပန္ေစႏုိင္လို႔ပါ။ အထူးေဖာ္စပ္ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ ေဆးေတြနဲ႔ ေရေႏြးကိုအသံုးျပဳၿပီး လက္နဲ႔ေဆးေၾကာေပးတာ အေကာင္းဆံုးပါ။
အ၀တ္အစား ေရြးခ်ယ္ပါ။ အသက္ရွဴရၾကပ္တဲ႔ အထည္သားနဲ႔ ၾကပ္လြန္းတဲ႔ အ၀တ္အစားေတြကို ေရွာင္ပါ။ ေယာနိကို ဖိလြန္းအားႀကီးတဲ႔ အ၀တ္အစားေတြက အစိုဓာတ္နဲ႔အပူကိုတိုးေစၿပီး အေရျပားကို ယားယံေစတတ္ပါတယ္။ လန္းဆန္း၊ ေျခာက္ေသြ႕ေစဖို႔အတြက္ ခ်ည္သားေအာက္ခံနဲ႔ ပြပြေခ်ာင္ေခ်ာင္ အက်ၤီေတြကို ၀တ္ပါ။
လစဥ္သံုးပစၥည္းေတြကို မၾကာမၾကာလဲလွယ္ေပးပါ။ လစဥ္သံုးတစ္ခုတည္းကို ဆက္တိုက္အသံုးျပဳျခင္းက ပိုး၀င္မႈအႏၱရာယ္မ်ားၿပီး ေသြးအဆိပ္သင္႔တာျဖစ္တဲ႔ toxic shock syndrome ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။
မွန္ကန္တဲ႔ ေသြးထိန္းေတာင္႔ကိုသံုးပါ။ စုပ္ယူမႈအားအနည္းဆံုး ေသြးထိန္းေတာင္႔ကိုသာ သံုးၿပီး ဓမၼတာကာလကလြဲၿပီး ဘယ္ေတာ႔မွ မသံုးပါနဲ႔။
ေရွ႕မွေနာက္သို႔ ေဆးေၾကာေပးပါ။ ေနာက္မွေရွ႕သို႔ ေဆးေၾကာတဲ႔အခါ စအိုကေန အႏၱရာယ္ရွိဘက္တီးရီးယားေတြ ထိေတြ႕၀င္ေရာက္လာႏိုင္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေရွ႕ဘက္ကေန၊ ေနာက္ဘက္ကို သက္သက္စီ ေဆးေၾကာတာေကာင္းပါတယ္။
စိတ္ခ်ရတဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ ျဖစ္ပါေစ။ ဓမၼတာကာလအတြင္း အမ်ိဳးသမီးေတြျဖစ္ႏုိင္တဲ႔ ေနာက္ထပ္အႏၱရာယ္တစ္ခုကေတာ႔ ေသြးကေနတဆင္႔ကူးဆက္တဲ႔ ေရာဂါေတြပါပဲ။ ဥပမာ ကာကြယ္မႈမဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရာကေနရတဲ႔ HIV ေပါ႔။ သုတ္ကေန (ဒါမွမဟုတ္) ေယာနိစစ္ထုတ္မႈကေနလာတဲ႔ အရည္ၾကည္ေတြထက္ကို ကူးစက္ႏိုင္မႈပိုမ်ားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
( Skyler )
အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ပိုး၀င္ႏုိင္တဲ႔အႏၱရာယ္အရွိဆံုးက ဓမၼတာကာလပါပဲ။ အထူးသျဖင္႔ လိင္ဆက္ဆံမႈကလာတဲ႔ ပိုး၀င္မႈေပါ႔။ ဓမၼတာကာလအတြင္းမွာ ခႏၶာကိုယ္ထဲကေန ေသြးေတြထြက္သြားဖုိ႔အတြက္ သားအိမ္၀မွာ အခြ်ဲေတြပိတ္ေနတတ္တာေၾကာင္႔ ပိုး၀င္မႈအႏၱရာယ္မ်ားရတာပါ။ အဲဒါက ဘက္တီးရီးယားေတြကို သားအိမ္ထဲနဲ႔ ညွပ္ရိုးေခါင္းေပါက္ထဲ၀င္ေစဖို႔ လြယ္ကူသြားေစပါတယ္။ ေယာနိ pH အေျပာင္းအလဲကလဲ တေစးပိုး၀င္ဖို႔ကို ပိုျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိသြားပါတယ္။
က်န္းမာတဲ႔ ဓမၼတာကာလျဖစ္ေစဖို႔ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစတဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ၊ အေျခအေနေတြကို နားလည္ထားဖို႔ အမ်ိဳးသမီးတိုင္းအတြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးအေလ႔အက်င္႔ လုပ္ထားရမွာေတြကို ေဖာ္ျပေပးပါမယ္။
ပံုမွန္ေဆးေၾကာပါ။ ခႏၶာကိုယ္သန္႔ရွင္းေစဖို႔နဲ႔ အနံ႔ဆိုးမျဖစ္ေစဖို႔ တစ္ေန႔ကို အနည္းဆံုးတစ္ႀကိမ္ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ေပးပါ။ ေရမခ်ိဳးခင္မွာ လက္ကိုစင္ၾကယ္ေအာင္ေဆးၿပီး လစဥ္သံုးပစၥည္းကို လဲလွယ္ေပးျခင္း (သို႔) ေယာနိကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးပါ။
စနစ္တက် ေဆးေၾကာပါ။ ေယာနိက တျခားခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြထက္ ထိခိုက္လြယ္တာေၾကာင္႔ မတူညီတဲ႔ ေဆးေၾကာမႈပံုစံတစ္မ်ိဳးလိုအပ္ပါတယ္။ ေယာနိကို အတြင္းက်က်အျမဲေဆးေၾကာပါ။ သာမန္ဆပ္ျပာ၊ ရွန္ပူေတြကို အတြင္းပိုင္းေတြအတြက္ အသံုးမျပဳပါနဲ႔။ သဘာ၀ အက္ဆစ္ဓာတ္ကို ေဖာက္ျပန္ေစႏုိင္လို႔ပါ။ အထူးေဖာ္စပ္ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ ေဆးေတြနဲ႔ ေရေႏြးကိုအသံုးျပဳၿပီး လက္နဲ႔ေဆးေၾကာေပးတာ အေကာင္းဆံုးပါ။
အ၀တ္အစား ေရြးခ်ယ္ပါ။ အသက္ရွဴရၾကပ္တဲ႔ အထည္သားနဲ႔ ၾကပ္လြန္းတဲ႔ အ၀တ္အစားေတြကို ေရွာင္ပါ။ ေယာနိကို ဖိလြန္းအားႀကီးတဲ႔ အ၀တ္အစားေတြက အစိုဓာတ္နဲ႔အပူကိုတိုးေစၿပီး အေရျပားကို ယားယံေစတတ္ပါတယ္။ လန္းဆန္း၊ ေျခာက္ေသြ႕ေစဖို႔အတြက္ ခ်ည္သားေအာက္ခံနဲ႔ ပြပြေခ်ာင္ေခ်ာင္ အက်ၤီေတြကို ၀တ္ပါ။
လစဥ္သံုးပစၥည္းေတြကို မၾကာမၾကာလဲလွယ္ေပးပါ။ လစဥ္သံုးတစ္ခုတည္းကို ဆက္တိုက္အသံုးျပဳျခင္းက ပိုး၀င္မႈအႏၱရာယ္မ်ားၿပီး ေသြးအဆိပ္သင္႔တာျဖစ္တဲ႔ toxic shock syndrome ကိုျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။
မွန္ကန္တဲ႔ ေသြးထိန္းေတာင္႔ကိုသံုးပါ။ စုပ္ယူမႈအားအနည္းဆံုး ေသြးထိန္းေတာင္႔ကိုသာ သံုးၿပီး ဓမၼတာကာလကလြဲၿပီး ဘယ္ေတာ႔မွ မသံုးပါနဲ႔။
ေရွ႕မွေနာက္သို႔ ေဆးေၾကာေပးပါ။ ေနာက္မွေရွ႕သို႔ ေဆးေၾကာတဲ႔အခါ စအိုကေန အႏၱရာယ္ရွိဘက္တီးရီးယားေတြ ထိေတြ႕၀င္ေရာက္လာႏိုင္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေရွ႕ဘက္ကေန၊ ေနာက္ဘက္ကို သက္သက္စီ ေဆးေၾကာတာေကာင္းပါတယ္။
စိတ္ခ်ရတဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ ျဖစ္ပါေစ။ ဓမၼတာကာလအတြင္း အမ်ိဳးသမီးေတြျဖစ္ႏုိင္တဲ႔ ေနာက္ထပ္အႏၱရာယ္တစ္ခုကေတာ႔ ေသြးကေနတဆင္႔ကူးဆက္တဲ႔ ေရာဂါေတြပါပဲ။ ဥပမာ ကာကြယ္မႈမဲ႔ လိင္ဆက္ဆံရာကေနရတဲ႔ HIV ေပါ႔။ သုတ္ကေန (ဒါမွမဟုတ္) ေယာနိစစ္ထုတ္မႈကေနလာတဲ႔ အရည္ၾကည္ေတြထက္ကို ကူးစက္ႏိုင္မႈပိုမ်ားလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
( Skyler )
ငရုတ္ေကာင္း၏ ထူးျခားေသာ ေဆးဖက္၀င္အာနိသင္
အစားမွားၿပီး ႀကိဳ႕ထုိးေနသူတစ္ဦးကို အသက္ႀကီး အဖုိးတစ္ဦးက ေရွးနည္းဟုဆုိကာ
င႐ုတ္ေကာင္းေစ့ကို အပ္ဖ်ားတြင္စိုက္ၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မီးျဖင့္ ကင္သည္။ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မွ
မီးေလာင္ၿပီး အခိုးအေငြ႕မ်ား ထြက္ လာသည္။ ထုိအေငြ႕မ်ားကို ႐ွဴ႐ိႈက္ခုိင္းရာ မၾကာမီ ႀကိဳ႕ထိုးေပ်ာက္သြားသည္ဟု ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳသူ ေျပာျပ ၍သိရပါသည္။
ႏွာေခါင္းေသြးလွ်ံသူကို င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ကို ႏြားႏုိ႔ တစ္ခြက္တြင္ ေရာေဖ်ာ္ၿပီးတိုက္ေသာအခါ ႏွာေခါင္း ေသြးလွ်ံရပ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
ထူးျခားေသာ င႐ုတ္ ေကာင္းအသံုးျပဳသည့္ ေဆးၿမီးတိုမ်ားျဖစ္ၿပီး ေရွးက လူႀကီးမ်ား လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကသည့္ ႐ိုးရာနည္း(Traditional Metho) မ်ားျဖစ္သည္။ သိပၸံနည္းက် သည္၊ မက်သည္မသိေသာ္လည္း တုိက္ဆိုင္သူမ်ား အမွန္တကယ္ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ေသာ
အလြယ္နည္းမ်ားျဖစ္ သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းဟူသည္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ အျဖစ္သာသံုးၾကၿပီး အေရးေပၚေဆးၿမီးတိုအျဖစ္ သံုးႏုိင္သည္ကို သိရွိသူနည္းမည္ ထင္ပါသည္။
င႐ုတ္ေကာင္းပင္၏ မူရင္းထြက္ရွိရာေဒသမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ကမၻာသစ္ရွာေဖြသူ
ကိုလံဘတ္သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ သစ္ႀကံပိုး၊ င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္ ေလးညႇင္း တုိ႔ကို ၁၄၉၂ ခုႏွစ္ကပင္ သယ္ယူခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္း မ်ားရွိၿပီး ၁၆ ရာစုတြင္ ဥေရာပတိုက္၊ အဂၤလန္ႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏုိင္ငံမ်ားအထိ ဟင္းခတ္အေမႊး အႀကိဳင္အျဖစ္ ကုန္သြယ္ခဲ့ၾကသည္ဟုဆိုသည္။ အေရွ႕ ေတာင္အာရွ ကမ္း႐ိုးတန္းရွိေသာ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံတြင္ ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီကမ္း႐ိုးတန္းမ်ားတြင္ င႐ုတ္ေကာင္းပင္သည္ အၿမဲစိမ္းေသာ ပင္စည္ရွိ၍ အဆစ္မ်ားပါရွိကာ ကြမ္းပင္ႏွင့္သဏၭာန္တူသည္။ ႏြယ္ပင္မ်ဳိးျဖစ္၍ အျခားအပင္အားႏြယ္တက္ရာ အျမင့္ ေပ ၂ဝ
ထိေအာင္ တက္သည္ဟုဆိုသည္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံမွအေျခခံလာေသာ အာယုေဗၺဒေဆး ပညာတြင္ ' ႀတိကဋဳတ္ ၃ ပါး' ဟူ၍ရွိသည္။
ထုိသံုးပါးမွာ (၁) င႐ုတ္ေကာင္း (၂) ပိတ္ခ်င္း (၃) ခ်င္းတို႔ျဖစ္သည္။ ေဆးဖက္ဝင္ အစပ္သံုးမ်ဳိးတြင္ င႐ုတ္သီးမပါသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အထက္ပါအစပ္သံုးပါးပါဝင္ေသာ ေဆး မ်ားသည္ အပူေဆး(ေဆးပူ)မ်ားျဖစ္သည္။
အခိုးပြင့္ေစ ေသာေဆး၊ ေခြၽးထြက္ၿပီး အဖ်ားက်ေစေသာေဆးမ်ား ျဖစ္သည္။ အစာေၾကေဆး ဝမ္းမီးေတာက္ေဆးမ်ားတြင္ င႐ုတ္ေကာင္း ပါဝင္သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းကို ေဆးအျဖစ္အသံုးျပဳရာတြင္ အနက္ ေရာင္ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ရမည္ဟု ပရေဆးကြၽမ္းက်င္သူဆရာႀကီးတစ္ဦးက ေျပာျပဖူးပါ သည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ တင္သြင္းလာေသာ င႐ုတ္ေကာင္း သည္ ျပည္တြင္းမွထြက္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းထက္ ပို၍ အေရာင္နက္သည္ကို
ေတြ႕ရသည္။ အကယ္၍ ျပည္ တြင္းမွထြက္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းကိုသာ သံုးစြဲမည္ ဆိုပါက ေဆးေဖာ္မည့္င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားကို ေရတြင္ စိမ္လုိက္ပါ။ ေရျမဳပ္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားသည္ အဆန္ျပည့္ၿပီး အာနိသင္ထက္ကာ ေရေပၚေသာင႐ုတ္ ေကာင္းေစ့မ်ားသည္ အဆန္မျပည့္ အာနိသင္မရွိေသာ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားျဖစ္၍ အသံုးမျပဳဘဲ ပယ္ပစ္ ရမည္။ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့အစား ေျမဆူပန္းအေစ့မ်ားကို ေရာေႏွာေရာင္းခ်သည့္ မသမာသူမ်ားရွိသည္။ ေသခ်ာ စစ္ေဆးခြဲျခားရန္လုိသည္။ ပံုသဏၭာန္ အ႐ြယ္အစားတူ ေသာ္ျငားလည္း ဝါးစားၾကည့္လွ်င္ င႐ုတ္ေကာင္းကဲ့သို႔ ပူစပ္ခါးအရသာမရွိသည္ကို ေတြ႕ႏုိင္သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းသည္ ခ်မ္းတုန္ဖ်ား၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ အတြက္လည္း အလြန္ထိေရာက္ေသာ
ေဆးျဖစ္သည္။ ႐ိုးမေတာင္ေျခတြင္ဝါးခုတ္ေသာ လုပ္သားအဘိုးက င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္႐ွိန္းခိုကို ဆတူေရာႀကိတ္ထားၿပီး ေန႔စဥ္နံနက္အိပ္ရာထသည္ႏွင့္ မက်ည္းေစ့ခန္႔ စားသံုး ေပးလွ်င္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါမျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏အေတြ႕အႀကံဳအရ လက္ေတြ႕သံုးစြဲေၾကာင္း
ေျပာျပဖူး သည္။
ေရွးေဆးက်မ္းမ်ားအလုိအရ င႐ုတ္ေကာင္းကို မိခင္ ႏုိ႔ထြက္ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ဟင္းခါးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးခ်က္ၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ခတ္ ၿပီးတိုက္ျခင္းျဖင့္ ႏို႔ထြက္ေစသည္ဟုဆိုသည္။ အစပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ ဆီးကိုပူေစတတ္ေသာ္လည္း င႐ုတ္ ေကာင္းသည္ ဆီးပူေရာဂါကို သက္သာေစသည္။ င႐ုတ္ ေကာင္း အပူအစပ္သည္
မ်က္စိကိုလည္း မထိခိုက္ေစ ႏုိင္ဟု ဆိုသည္။
င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ကို ပ်ားရည္ႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး လ်က္ ေပးပါက ရင္ေခ်ာင္ေစၿပီး ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုး ေသာေရာဂါ၊ သလိပ္မရေသာေရာဂါမ်ားကို သက္သာ ေစႏုိင္သည္။ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ကို ႏြယ္ခ်ိဳႏွင့္ေရာၿပီး လ်က္ေပးပါက
ေလထုိးေလေအာင့္ေရာဂါ၊ အစာအိမ္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။
မီးတြင္းေဆးအျဖစ္ င႐ုတ္ေကာင္းကို ခ်င္း၊ ပိတ္ခ်င္း သီး၊ ယင္းျပား၊ ကန္႔ခ်ဳပ္နီ၊ မဟာဂါ၊
ဒန္႔သလြန္ျမစ္တို႔ႏွင့္ ဆတူေပါင္းစပ္၍ေဆးေဖာ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မီးယပ္ခ်မ္းတုန္ဖ်ားမ်ားအတြက္ ေကာင္းသည္။ ေသြးတက္ပါက နႏြင္းမႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ပါေသာ
ေဆးကို ဆတူစပ္ၿပီး ႏွာေခါင္းအတြင္းသို႔ မႈတ္သြင္း ျခင္းျဖင့္ အတက္က်ေစႏုိင္သည္။
ပဋိသေႏၶ႐ိွလ်က္ႏွင့္ ေသြးဆင္းေသာေရာဂါတြင္ င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္ စမံုနက္၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဒန္႔သလြန္ျမစ္၊ ဥသွ်စ္ကင္း၊ မိိႆလင္၊ ေဆာင္းေမခါး ေရာစပ္ၿပီး ေဆး ေဖာ္စပ္၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ေရာၿပီးတုိက္လွ်င္ ေပ်ာက္ သည္ဟု ျမန္မာ့ေဆးက်မ္းမ်ားတြင္ေတြ႕ရသည္။
သြားနာေရာဂါျဖစ္လွ်င္၊ သြားအေခါင္းေပါက္ရွိလွ်င္ ေရွးေဆးက်မ္းမ်ားအလုိအရ 'ငါးပိလက္ေလးသစ္'ဟူေသာ စာဆိုႏွင့္အညီ င႐ုတ္ေကာင္း၊ ပိတ္ခ်င္း၊ လက္ ခ်ား၊ ေလးညႇင္း၊ သစ္ႀကံပိုးတုိ႔ကို ဆတူေရာ၍ အမႈန္႔ ႀကိတ္ပါ။ ထုိအမႈန္႔ကို သြားပိုးေပါက္အေခါင္းတြင္ သိပ္ ေပးျခင္း၊ ငံုေပးျခင္း၊ အမႈန္႔ျဖင့္သြားတိုက္ေပးျခင္း ျပဳလုပ္ပါက သြားနာေရာဂါကို သက္သာေစႏုိင္သည္။
ႏွာေစးေခ်ာင္းဆုိး၊ အေအးမိတုပ္ေကြး အဖ်ားမျပတ္ လွ်င္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို
င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏုိင္ႏိုင္ခပ္၍ ဟင္းခါးခ်က္ေကြၽးလွ်င္ ေခြၽးမ်ားထြက္၍ အဖ်ား သက္သာေစႏုိင္သည္။ ေခ်ာင္းေျခာက္ဆိုးလွ်င္လည္း င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ကို ပ်ားရည္ျဖင့္စပ္၍
လ်က္ေပးလွ်င္ လည္း သက္သာေစႏုိင္သည္။
ကုသရခက္ေသာ ႏွင္းခူေရာဂါျဖစ္လွ်င္ င႐ုတ္ေကာင္း ႏွင့္ ေၾကြပုပ္ေစ့ကို ေရာ၍ျပာခ်ၿပီး အုန္းဆီျဖင့္လိမ္းလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။ အျခားတစ္နည္းမွာ င႐ုတ္ေကာင္း၊
ပိတ္ခ်င္း၊ ခ်င္းေျခာက္၊ ေဆးဒန္း၊ ကန္႔ တို႕ကို ဆတူေရာ၍ အမႈန္႔ျပဳကာ အုန္းဆီ သို႔မဟုတ္ ေရနံေခ်းျဖင့္လိမ္းလွ်င္ ႏွင္းခူနာႀကီးမ်ားကို ကြာက်ေစ ႏုိင္သည္။
ႏုိ႔တုိက္မိခင္မ်ား ႏုိ႔ေကာင္းစြာမထြက္လွ်င္ ႐ွားေစာင္း လက္ပပ္ကို ဟင္းခါးခ်က္၍ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔
ႏိုင္ႏုိင္ ထည့္ေသာက္လွ်င္ ႏုိ႔ထြက္ေစႏုိင္သည္။ အျခားတစ္နည္း မွာ ႐ွားေစာင္းလက္ပပ္အျမစ္ကို အနည္းငယ္ထုေထာင္း ၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏွင့္ေရာ၍ ဟင္းခါးခ်က္ေသာက္ လွ်င္ ႏုိ႔ေကာင္းစြာထြက္သည္ဟု ဆိုသည္။
ေရွးကလူႀကီးမ်ားသည္ အသက္႐ွည္ေဆးအျဖစ္ ျမင္းခြာ႐ြက္ကို အသံုးျပဳသကဲ့သို႔ ေညာင္းညာကိုက္ခဲ ေပ်ာက္ေဆးအျဖစ္ င႐ုတ္ေကာင္းကို အသံုးျပဳသည္။ အခုိးပြင့္ေဆး၊ ေခြၽးထြက္ေဆးအျဖစ္လည္း အသံုးျပဳ သည္။ အသက္ရွည္က်န္းမာေစရန္အတြက္ ျမင္းခြာရြက္ အေျခာက္မႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏွင့္ ပ်ားရည္ကို ေရာေတၿပီး ေဆးအျဖစ္ေန႔စဥ္စားသံုးပါက အေညာင္း အညာကင္းၿပီး အသက္ရွည္ေစႏုိင္သည္ဟု ေရွးေဆး နည္းအသံုးမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ င႐ုတ္ေကာင္း၏ အသံုးဝင္အစြမ္းထက္ပံုမ်ားကို တင္ျပလုိက္ရပါသည္။
င႐ုတ္ေကာင္းေစ့ကို အပ္ဖ်ားတြင္စိုက္ၿပီး ဖေယာင္းတိုင္မီးျဖင့္ ကင္သည္။ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မွ
မီးေလာင္ၿပီး အခိုးအေငြ႕မ်ား ထြက္ လာသည္။ ထုိအေငြ႕မ်ားကို ႐ွဴ႐ိႈက္ခုိင္းရာ မၾကာမီ ႀကိဳ႕ထိုးေပ်ာက္သြားသည္ဟု ကိုယ္ေတြ႕ႀကံဳသူ ေျပာျပ ၍သိရပါသည္။
ႏွာေခါင္းေသြးလွ်ံသူကို င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ကို ႏြားႏုိ႔ တစ္ခြက္တြင္ ေရာေဖ်ာ္ၿပီးတိုက္ေသာအခါ ႏွာေခါင္း ေသြးလွ်ံရပ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။
ထူးျခားေသာ င႐ုတ္ ေကာင္းအသံုးျပဳသည့္ ေဆးၿမီးတိုမ်ားျဖစ္ၿပီး ေရွးက လူႀကီးမ်ား လက္ဆင့္ကမ္းခဲ့ၾကသည့္ ႐ိုးရာနည္း(Traditional Metho) မ်ားျဖစ္သည္။ သိပၸံနည္းက် သည္၊ မက်သည္မသိေသာ္လည္း တုိက္ဆိုင္သူမ်ား အမွန္တကယ္ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ေသာ
အလြယ္နည္းမ်ားျဖစ္ သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းဟူသည္ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္ အျဖစ္သာသံုးၾကၿပီး အေရးေပၚေဆးၿမီးတိုအျဖစ္ သံုးႏုိင္သည္ကို သိရွိသူနည္းမည္ ထင္ပါသည္။
င႐ုတ္ေကာင္းပင္၏ မူရင္းထြက္ရွိရာေဒသမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွျဖစ္သည္ဟု ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ကမၻာသစ္ရွာေဖြသူ
ကိုလံဘတ္သည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ သစ္ႀကံပိုး၊ င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္ ေလးညႇင္း တုိ႔ကို ၁၄၉၂ ခုႏွစ္ကပင္ သယ္ယူခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္း မ်ားရွိၿပီး ၁၆ ရာစုတြင္ ဥေရာပတိုက္၊ အဂၤလန္ႏွင့္ အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏုိင္ငံမ်ားအထိ ဟင္းခတ္အေမႊး အႀကိဳင္အျဖစ္ ကုန္သြယ္ခဲ့ၾကသည္ဟုဆိုသည္။ အေရွ႕ ေတာင္အာရွ ကမ္း႐ိုးတန္းရွိေသာ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံတြင္ ရခိုင္ႏွင့္ တနသၤာရီကမ္း႐ိုးတန္းမ်ားတြင္ င႐ုတ္ေကာင္းပင္သည္ အၿမဲစိမ္းေသာ ပင္စည္ရွိ၍ အဆစ္မ်ားပါရွိကာ ကြမ္းပင္ႏွင့္သဏၭာန္တူသည္။ ႏြယ္ပင္မ်ဳိးျဖစ္၍ အျခားအပင္အားႏြယ္တက္ရာ အျမင့္ ေပ ၂ဝ
ထိေအာင္ တက္သည္ဟုဆိုသည္။
အိႏၵိယႏုိင္ငံမွအေျခခံလာေသာ အာယုေဗၺဒေဆး ပညာတြင္ ' ႀတိကဋဳတ္ ၃ ပါး' ဟူ၍ရွိသည္။
ထုိသံုးပါးမွာ (၁) င႐ုတ္ေကာင္း (၂) ပိတ္ခ်င္း (၃) ခ်င္းတို႔ျဖစ္သည္။ ေဆးဖက္ဝင္ အစပ္သံုးမ်ဳိးတြင္ င႐ုတ္သီးမပါသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ အထက္ပါအစပ္သံုးပါးပါဝင္ေသာ ေဆး မ်ားသည္ အပူေဆး(ေဆးပူ)မ်ားျဖစ္သည္။
အခိုးပြင့္ေစ ေသာေဆး၊ ေခြၽးထြက္ၿပီး အဖ်ားက်ေစေသာေဆးမ်ား ျဖစ္သည္။ အစာေၾကေဆး ဝမ္းမီးေတာက္ေဆးမ်ားတြင္ င႐ုတ္ေကာင္း ပါဝင္သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းကို ေဆးအျဖစ္အသံုးျပဳရာတြင္ အနက္ ေရာင္ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားကို ေ႐ြးခ်ယ္ရမည္ဟု ပရေဆးကြၽမ္းက်င္သူဆရာႀကီးတစ္ဦးက ေျပာျပဖူးပါ သည္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံမွ တင္သြင္းလာေသာ င႐ုတ္ေကာင္း သည္ ျပည္တြင္းမွထြက္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းထက္ ပို၍ အေရာင္နက္သည္ကို
ေတြ႕ရသည္။ အကယ္၍ ျပည္ တြင္းမွထြက္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းကိုသာ သံုးစြဲမည္ ဆိုပါက ေဆးေဖာ္မည့္င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားကို ေရတြင္ စိမ္လုိက္ပါ။ ေရျမဳပ္ေသာ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားသည္ အဆန္ျပည့္ၿပီး အာနိသင္ထက္ကာ ေရေပၚေသာင႐ုတ္ ေကာင္းေစ့မ်ားသည္ အဆန္မျပည့္ အာနိသင္မရွိေသာ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့မ်ားျဖစ္၍ အသံုးမျပဳဘဲ ပယ္ပစ္ ရမည္။ င႐ုတ္ေကာင္းေစ့အစား ေျမဆူပန္းအေစ့မ်ားကို ေရာေႏွာေရာင္းခ်သည့္ မသမာသူမ်ားရွိသည္။ ေသခ်ာ စစ္ေဆးခြဲျခားရန္လုိသည္။ ပံုသဏၭာန္ အ႐ြယ္အစားတူ ေသာ္ျငားလည္း ဝါးစားၾကည့္လွ်င္ င႐ုတ္ေကာင္းကဲ့သို႔ ပူစပ္ခါးအရသာမရွိသည္ကို ေတြ႕ႏုိင္သည္။
င႐ုတ္ေကာင္းသည္ ခ်မ္းတုန္ဖ်ား၊ ငွက္ဖ်ားေရာဂါ အတြက္လည္း အလြန္ထိေရာက္ေသာ
ေဆးျဖစ္သည္။ ႐ိုးမေတာင္ေျခတြင္ဝါးခုတ္ေသာ လုပ္သားအဘိုးက င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္႐ွိန္းခိုကို ဆတူေရာႀကိတ္ထားၿပီး ေန႔စဥ္နံနက္အိပ္ရာထသည္ႏွင့္ မက်ည္းေစ့ခန္႔ စားသံုး ေပးလွ်င္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါမျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ၏အေတြ႕အႀကံဳအရ လက္ေတြ႕သံုးစြဲေၾကာင္း
ေျပာျပဖူး သည္။
ေရွးေဆးက်မ္းမ်ားအလုိအရ င႐ုတ္ေကာင္းကို မိခင္ ႏုိ႔ထြက္ေဆးအျဖစ္ အသံုးျပဳသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ ဟင္းခါးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးခ်က္ၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ခတ္ ၿပီးတိုက္ျခင္းျဖင့္ ႏို႔ထြက္ေစသည္ဟုဆိုသည္။ အစပ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးသည္ ဆီးကိုပူေစတတ္ေသာ္လည္း င႐ုတ္ ေကာင္းသည္ ဆီးပူေရာဂါကို သက္သာေစသည္။ င႐ုတ္ ေကာင္း အပူအစပ္သည္
မ်က္စိကိုလည္း မထိခိုက္ေစ ႏုိင္ဟု ဆိုသည္။
င႐ုတ္ေကာင္းအမႈန္႔ကို ပ်ားရည္ႏွင့္ေရာစပ္ၿပီး လ်က္ ေပးပါက ရင္ေခ်ာင္ေစၿပီး ေခ်ာင္းအဆက္မျပတ္ဆိုး ေသာေရာဂါ၊ သလိပ္မရေသာေရာဂါမ်ားကို သက္သာ ေစႏုိင္သည္။ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ကို ႏြယ္ခ်ိဳႏွင့္ေရာၿပီး လ်က္ေပးပါက
ေလထုိးေလေအာင့္ေရာဂါ၊ အစာအိမ္ ေရာဂါမ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။
မီးတြင္းေဆးအျဖစ္ င႐ုတ္ေကာင္းကို ခ်င္း၊ ပိတ္ခ်င္း သီး၊ ယင္းျပား၊ ကန္႔ခ်ဳပ္နီ၊ မဟာဂါ၊
ဒန္႔သလြန္ျမစ္တို႔ႏွင့္ ဆတူေပါင္းစပ္၍ေဆးေဖာ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မီးယပ္ခ်မ္းတုန္ဖ်ားမ်ားအတြက္ ေကာင္းသည္။ ေသြးတက္ပါက နႏြင္းမႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ပါေသာ
ေဆးကို ဆတူစပ္ၿပီး ႏွာေခါင္းအတြင္းသို႔ မႈတ္သြင္း ျခင္းျဖင့္ အတက္က်ေစႏုိင္သည္။
ပဋိသေႏၶ႐ိွလ်က္ႏွင့္ ေသြးဆင္းေသာေရာဂါတြင္ င႐ုတ္ေကာင္းႏွင့္ စမံုနက္၊ ပိတ္ခ်င္း၊ ဒန္႔သလြန္ျမစ္၊ ဥသွ်စ္ကင္း၊ မိိႆလင္၊ ေဆာင္းေမခါး ေရာစပ္ၿပီး ေဆး ေဖာ္စပ္၍ ပ်ားရည္ႏွင့္ေရာၿပီးတုိက္လွ်င္ ေပ်ာက္ သည္ဟု ျမန္မာ့ေဆးက်မ္းမ်ားတြင္ေတြ႕ရသည္။
သြားနာေရာဂါျဖစ္လွ်င္၊ သြားအေခါင္းေပါက္ရွိလွ်င္ ေရွးေဆးက်မ္းမ်ားအလုိအရ 'ငါးပိလက္ေလးသစ္'ဟူေသာ စာဆိုႏွင့္အညီ င႐ုတ္ေကာင္း၊ ပိတ္ခ်င္း၊ လက္ ခ်ား၊ ေလးညႇင္း၊ သစ္ႀကံပိုးတုိ႔ကို ဆတူေရာ၍ အမႈန္႔ ႀကိတ္ပါ။ ထုိအမႈန္႔ကို သြားပိုးေပါက္အေခါင္းတြင္ သိပ္ ေပးျခင္း၊ ငံုေပးျခင္း၊ အမႈန္႔ျဖင့္သြားတိုက္ေပးျခင္း ျပဳလုပ္ပါက သြားနာေရာဂါကို သက္သာေစႏုိင္သည္။
ႏွာေစးေခ်ာင္းဆုိး၊ အေအးမိတုပ္ေကြး အဖ်ားမျပတ္ လွ်င္ ေက်ာက္ဖ႐ံုသီးကို
င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏုိင္ႏိုင္ခပ္၍ ဟင္းခါးခ်က္ေကြၽးလွ်င္ ေခြၽးမ်ားထြက္၍ အဖ်ား သက္သာေစႏုိင္သည္။ ေခ်ာင္းေျခာက္ဆိုးလွ်င္လည္း င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ကို ပ်ားရည္ျဖင့္စပ္၍
လ်က္ေပးလွ်င္ လည္း သက္သာေစႏုိင္သည္။
ကုသရခက္ေသာ ႏွင္းခူေရာဂါျဖစ္လွ်င္ င႐ုတ္ေကာင္း ႏွင့္ ေၾကြပုပ္ေစ့ကို ေရာ၍ျပာခ်ၿပီး အုန္းဆီျဖင့္လိမ္းလွ်င္ သက္သာေပ်ာက္ကင္းေစႏုိင္သည္။ အျခားတစ္နည္းမွာ င႐ုတ္ေကာင္း၊
ပိတ္ခ်င္း၊ ခ်င္းေျခာက္၊ ေဆးဒန္း၊ ကန္႔ တို႕ကို ဆတူေရာ၍ အမႈန္႔ျပဳကာ အုန္းဆီ သို႔မဟုတ္ ေရနံေခ်းျဖင့္လိမ္းလွ်င္ ႏွင္းခူနာႀကီးမ်ားကို ကြာက်ေစ ႏုိင္သည္။
ႏုိ႔တုိက္မိခင္မ်ား ႏုိ႔ေကာင္းစြာမထြက္လွ်င္ ႐ွားေစာင္း လက္ပပ္ကို ဟင္းခါးခ်က္၍ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔
ႏိုင္ႏုိင္ ထည့္ေသာက္လွ်င္ ႏုိ႔ထြက္ေစႏုိင္သည္။ အျခားတစ္နည္း မွာ ႐ွားေစာင္းလက္ပပ္အျမစ္ကို အနည္းငယ္ထုေထာင္း ၿပီး င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏွင့္ေရာ၍ ဟင္းခါးခ်က္ေသာက္ လွ်င္ ႏုိ႔ေကာင္းစြာထြက္သည္ဟု ဆိုသည္။
ေရွးကလူႀကီးမ်ားသည္ အသက္႐ွည္ေဆးအျဖစ္ ျမင္းခြာ႐ြက္ကို အသံုးျပဳသကဲ့သို႔ ေညာင္းညာကိုက္ခဲ ေပ်ာက္ေဆးအျဖစ္ င႐ုတ္ေကာင္းကို အသံုးျပဳသည္။ အခုိးပြင့္ေဆး၊ ေခြၽးထြက္ေဆးအျဖစ္လည္း အသံုးျပဳ သည္။ အသက္ရွည္က်န္းမာေစရန္အတြက္ ျမင္းခြာရြက္ အေျခာက္မႈန္႔၊ င႐ုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏွင့္ ပ်ားရည္ကို ေရာေတၿပီး ေဆးအျဖစ္ေန႔စဥ္စားသံုးပါက အေညာင္း အညာကင္းၿပီး အသက္ရွည္ေစႏုိင္သည္ဟု ေရွးေဆး နည္းအသံုးမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္ င႐ုတ္ေကာင္း၏ အသံုးဝင္အစြမ္းထက္ပံုမ်ားကို တင္ျပလုိက္ရပါသည္။
အအိပ္နည္း၍ အစားမ်ားသူမ်ား က်န္းမာေရးသတိျပဳ
အအိပ္နည္းသူေတြဟာ ပိုစားလာၾကတယ္လို႔ ေလ႔လာမႈသစ္တစ္ရပ္မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ႔ပါတယ္။
ဒီအဆံုးသတ္အေျဖကိုရဖို႔အတြက္ အေမရိကန္သုေတသီေတြက စမတ္ဖုန္းကို အသံုးျပဳခဲ႔ၿပီး လူေပါင္း ၁၅၀ကို သူတို႔စားခဲ႔သမွ်၊ ေသာက္ခဲ႔သမွ် ပံုေတြအားလံုးကို ရယူခဲ႔ပါတယ္။ ေလ႔လာစမ္းစစ္မႈဟာ ၃ပတ္တာ ၾကာျမင္႔ခဲ႔ၿပီး အအိပ္နည္းတဲ႔သူဟာ အစားပိုမ်ားတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း အအိပ္မ်ားတဲ႔သူေတြဟာ အစားနည္းတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။
အစမ္းသပ္ခံ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တစ္ေန႔ကို ၁၅နာရီၾကာ စားေသာက္တတ္ၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ တစ္ေန႔တာ ကယ္လိုရီရဲ႕ ၂၅ရာခိုင္ႏႈန္းကို မြန္းတည္႔မတိုင္ခင္နဲ႔ ၃၅ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ကို ညေန ၆နာရီေနာက္ပိုင္းမွာ စားသံုးၾကပါတယ္။
“လူအမ်ားစုဟာ ပံုမွန္အစား တစ္ေန႔သံုးႀကိမ္အျပင္ အစာေျပ ႏွစ္ခါကို ၁၀နာရီကေန ၁၂နာရီအၾကာ အခ်ိန္အတြင္းစားၾကတယ္လို႔ ထင္ရေပမဲ႔ လူအမ်ားစုက အခ်ိန္ဒီ႔ထက္ပိုၿပီး စားေနၾကတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရွိခဲ႔ပါတယ္။” လို႔ တြဲဘက္သုေတသန စာတမ္းျပဳစုသူ Stachidananda Panda ကေျပာခဲ႔ပါတယ္။
စားတဲ႔အႀကိမ္မ်ားလာေလ၊ ပိုစားမိဖို႔ျဖစ္လာေလပါပဲ။ ညေနဘက္ ေနာက္က်မွ စားရတာကို လူေတြက ႏွစ္သက္ၾကပံုရပါတယ္။ ဒီလိုစားတာက “ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဇီ၀ေဗဒနာရီကို ရႈပ္ေထြးေစၿပီး အ၀လြန္တာ၊ ဆီးခ်ိဳျဖစ္တာ၊ အသည္းအဆီဖံုးတာ၊ ကိုလက္စထေရာ မ်ားလာတာနဲ႔ ႏွလံုးေသြးေၾကာေရာဂါ တို႔ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။” လို႔ Panda က ဆက္လက္ရွင္းျပခဲ႔ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ လူေတြရဲ႕ စားက်င္႔၊ ေသာက္က်င္႔ေတြ ေကာင္းမြန္တိုးတက္လာဖို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတာ႔ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္စားတယ္၊ ေသာက္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္စားေသာက္တဲ႔ ပမာဏကို ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္ႏုိင္တယ္ဆိုတဲ႔ ေလ႔လာမႈတခ်ိဳ႕လည္း ရွိပါတယ္။
( Skyler )
ဒီအဆံုးသတ္အေျဖကိုရဖို႔အတြက္ အေမရိကန္သုေတသီေတြက စမတ္ဖုန္းကို အသံုးျပဳခဲ႔ၿပီး လူေပါင္း ၁၅၀ကို သူတို႔စားခဲ႔သမွ်၊ ေသာက္ခဲ႔သမွ် ပံုေတြအားလံုးကို ရယူခဲ႔ပါတယ္။ ေလ႔လာစမ္းစစ္မႈဟာ ၃ပတ္တာ ၾကာျမင္႔ခဲ႔ၿပီး အအိပ္နည္းတဲ႔သူဟာ အစားပိုမ်ားတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း အအိပ္မ်ားတဲ႔သူေတြဟာ အစားနည္းတာကိုေတြ႕ရပါတယ္။
အစမ္းသပ္ခံ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ တစ္ေန႔ကို ၁၅နာရီၾကာ စားေသာက္တတ္ၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ တစ္ေန႔တာ ကယ္လိုရီရဲ႕ ၂၅ရာခိုင္ႏႈန္းကို မြန္းတည္႔မတိုင္ခင္နဲ႔ ၃၅ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ကို ညေန ၆နာရီေနာက္ပိုင္းမွာ စားသံုးၾကပါတယ္။
“လူအမ်ားစုဟာ ပံုမွန္အစား တစ္ေန႔သံုးႀကိမ္အျပင္ အစာေျပ ႏွစ္ခါကို ၁၀နာရီကေန ၁၂နာရီအၾကာ အခ်ိန္အတြင္းစားၾကတယ္လို႔ ထင္ရေပမဲ႔ လူအမ်ားစုက အခ်ိန္ဒီ႔ထက္ပိုၿပီး စားေနၾကတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေတြ႔ရွိခဲ႔ပါတယ္။” လို႔ တြဲဘက္သုေတသန စာတမ္းျပဳစုသူ Stachidananda Panda ကေျပာခဲ႔ပါတယ္။
စားတဲ႔အႀကိမ္မ်ားလာေလ၊ ပိုစားမိဖို႔ျဖစ္လာေလပါပဲ။ ညေနဘက္ ေနာက္က်မွ စားရတာကို လူေတြက ႏွစ္သက္ၾကပံုရပါတယ္။ ဒီလိုစားတာက “ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဇီ၀ေဗဒနာရီကို ရႈပ္ေထြးေစၿပီး အ၀လြန္တာ၊ ဆီးခ်ိဳျဖစ္တာ၊ အသည္းအဆီဖံုးတာ၊ ကိုလက္စထေရာ မ်ားလာတာနဲ႔ ႏွလံုးေသြးေၾကာေရာဂါ တို႔ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။” လို႔ Panda က ဆက္လက္ရွင္းျပခဲ႔ပါတယ္။
ဒါေပမဲ႔ လူေတြရဲ႕ စားက်င္႔၊ ေသာက္က်င္႔ေတြ ေကာင္းမြန္တိုးတက္လာဖို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတာ႔ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္စားတယ္၊ ေသာက္တယ္ဆိုတာကို သတိျပဳလိုက္တာနဲ႔ ကိုယ္စားေသာက္တဲ႔ ပမာဏကို ေလွ်ာ႔ခ်ပစ္ႏုိင္တယ္ဆိုတဲ႔ ေလ႔လာမႈတခ်ိဳ႕လည္း ရွိပါတယ္။
( Skyler )